Hoe gedragen boerboelen zich in de puberteit en hoe lang duurt deze
Nog even met Mac en de pups lekker erop eruit voordat het eindelijk zover is. Vandaag mogen we eindelijk laten zien aan de examinator wat we al die weken hebben geleerd. Chibi, Nicky, Cloontje en ik zijn er helemaal klaar voor. Al heb ik wel een paar onzekerheden, maar dat heb ik altijd als ik examen heb. Als we zakken dan is het ook nooit de schuld van mijn puppy’s, maar altijd die van mezelf.
“Anita onze uitlaatservice vind dat we onze boerboel chemisch moeten laten castreren, wat is jou mening hierover?” Dit is een vraag die me bij elke nest wel gevraagd wordt. Dit keer is het een uitlaatservice en vorige keren was het de hondentrainsters die het nodig vind om de reuen te castreren.
Onze hond kan ons non-verbaal en verbaal laten weten wat er aan de hand is. Nu is het aan ons of we het snappen of dat we ons blind en doof houden. Jammer genoeg is het laatste vaak aan de orde ‘de mens wilt zijn hond niet altijd begrijpen, omdat ze hier totaal geen moeite voor willen doen’. Nu snap ik best dat honden taal ook best verwarrend kan zijn.
‘Als jullie maar wel weten dat ik hier niet om gevraagd heb’ roept mijn vriendin haar dochter als ze hoort dat haar ouders een zoon van Ziva en Cobus willen. ‘Ik doe hier niet aan mee als je dat maar weet’ roept ze nog een keer en daarmee is de kous af. Lesley wilt niets met honden te maken hebben en helemaal niet als ze zo groot zijn. Dit heeft ze heel lang volgehouden! Natuurlijk houd ze heel veel van Manisa Freek en later ook van Manisa Betsy –de zus van Manisa Freek die ze een gouden huisje hebben gegeven toen de huidige baasjes niet meer voor Betsy konden zorgen.
Wat doe je als een pup besloten heeft dat jij zijn speelparadijs bent? Wat doe je als je pup denkt dat hij alles mag doen bij jou? Wat doe je als je pup denkt ‘jij bent mijn steun en toeverlaat buiten en daarom wil ik graag in je armen verder gedragen worden of gewoon bescherming zoekt op een overdreven manier?’ Wat doe je als je pup zo onzeker is en hij het gedrag gaat uiten die hij gewend is namelijk continu bijten?. Dan moet je hard en consequent optreden, maar als je denkt dat lukt me wel ‘is toch een appeltje eitje’ dat kan je soms best wel fout inschatten.
Voor de zoveelste keer staan we stil! Wachten en dan gaan we weer verder. Dit doen we ongeveer twintig keer in nog geen tien minuten. Ons uitlaatronde duurt daarin tegen best lang terwijl we nog geen 200 meter verder zijn. Op een gegeven moment begint dan ook de ouder hond die met ons meeloopt luid te zuchten –behalve onze gekke Mac-.
Zo de riemen van de pups hang ik aan de kapstok en zeg heel verhit en buiten adem “Ik ben er voor vandaag helemaal klaar mee! Ik stop ermee”. Volgens mijn puppy trainster Denise moet je dit af en toe doen en mijn moment is nu gekomen! Al snap ik niet waarom ik zo nodig met twee puppen tegelijk naar het uitlaatveldje wilt…dat is sowieso vragen om moeilijkheden. Trouwens met twee puppen wandelen is al een dom plan laat staan om er ook nog een volwassen reu erbij te doen.
Al heel lang had ik heel leuk mailcontact met een lieve vrouw uit het verre Noorden. Ze zocht een traditionele boerboel. Ziva had net pups gekregen dus ik kon haar helpen aan een echte boerboel mannetje. Het contact bleef heel gezellig en natuurlijk hadden we ook telefonisch contact. Ze werd al snel helemaal verliefd op Manisa Cobus en hij zal ook Cobus blijven heten.
Lees verder Manisa Cobus en zijn vrouwtje slachtoffer van hun omgeving!
Veel te vroeg komen we aan bij de PKC manege in Eersel! Er is al een Italiaanse gezin met een schattig boerboel pup en al snel zijn we in een moeilijk maar gezellig gesprek verwikkeld over boerboelen, breeders en keuringen. Gelukkig heb ik Nicky bij me om de moeilijke Engelse woorden voor me te vertalen, want Nicky zijn Engels is echt super –al is super nog te min-.
Een half jaar geleden wilde Nicky graag zijn eigen boeletje en het liefst van Ziva en BJ Cobus. Natuurlijk was dit geen probleem –tenminste bijna wel, want Ziva werd de eerste keer niet drachtig en redde ze het om voor haar 7e verjaardag mama te worden – en dat betekende dat we voor zolang Nicky nog niet op zichzelf woont een roedellid erbij krijgen.
