Of nog erger “Zit tegen een Burn Out aan!”
“Help vrouwtje! Help me toch alsjeblieft” hoor ik Mac klagelijk jammeren en daarna volgt een huil waar de wolven jaloers op zouden worden. Rennend zo snel ik kan – en dat is jammer genoeg voor Mac altijd te langzaam- ren ik naar mijn vriendje. Wat ik dan zie is te zot voor woorden en het zou zo lachwekkend zijn als Mac er niet zo intens zielig bij zou kijken.
