Puppy Evaluatie bij Boerboel International in Eersel
Veel te vroeg komen we aan bij de PKC manege in Eersel! Er is al een Italiaanse gezin met een schattig boerboel pup en al snel zijn we in een moeilijk maar gezellig gesprek verwikkeld over boerboelen, breeders en keuringen. Gelukkig heb ik Nicky bij me om de moeilijke Engelse woorden voor me te vertalen, want Nicky zijn Engels is echt super –al is super nog te min-.
We zijn vandaag in Eersel voor een puppy evaluatie bij Boerboel International . Best spannend helemaal omdat ik eerst niet mee wilde doen omdat ik onze pups nog veel te sprieterig vond, maar het telefoontje van Cees – voorzitter boerboel internationale – en het feit dat Manisa Tony ook mee liep deed me van gedachten veranderen.
Hier zijn we dan in Eersel en als de eerste puppen – het zijn er heel veel deze dag –rond de veertig – binnen wandelen begint mijn twijfel of dit wel een goed idee is zachtjes mijn brein in te druppelen.
Het zijn allemaal flinke puppen en ook al is de mijne nog maar 3,5 maand oud ze halen de puppen van vier maanden nooit in met hun gewicht en breedte.
Onze pups staan hoog op hun poten en zijn gerust slungelig te noemen, maar lang kan ik hier niet over nadenken want ik ben al aan de beurt. Ik heb het geluk dat Cloontje een rustige pup is die het liefst achter me aan sloft. Haar energie is heerlijk relaxed al kan ze net als ander puppen ook heel ondeugend zijn en dan lijkt ze precies op haar opa – oh moet ik komen nou dacht het niet! Ik kijk daar nog even en dan zie je me zo- .
Ik schrik dan ook best een beetje als de keurmeester Sonia Morgan gelijk over Cloontje haar gewicht begint. Alleen ze is juist super enthousiast en blijft de hele show me vertellen dat ik haar zo moet houden. “Dit is voor haar de juiste gewicht. Hou haar alsjeblieft zo, want dit is de belangrijkste groeiperiode voor een pup” verteld ze me vol passie. Ook vraagt ze me welk voer ik Cloontje geef en als ik vertel de Carogroc met een eiwitgehalte van 25% en vetgehalte 16 wordt ze nog blijer.
“Zet haar zo mooi mogelijk neer, want zo kunnen we haar goed beoordelen en krijg je een goede score” zegt de keurmeester Sonia tegen mij en dat vind ik sowieso spannend. Als mensen dit zeggen zie ik al hele mooie show poses voor me en dan ga ik als een gek proberen dit mijn hond ook zo te laten staan. Nou en geloof me mijn pup denkt alleen maar “wat wilt ze nu weer van me”.
Gelukkig laat ze me niet zo voor gek staan en doen we het eigenlijk nog best grappig al zeg ik het zelf. Bij tandjes kijken zagen we een heel klein onderbeet, wat best kan want haar kaken gaan nog alle kanten op . Cloontje heeft een aandacht voor mij met het lopen niet normaal meer…dus al met al was ik super tevreden en de keurmeesters ook blijkt al snel.
Ik hoor “Excellent pup” en “mooie pup” langs komen en daar wordt je als eigenaar en fokker toch wel heel vrolijk van, maar we zijn de eerste dus er komen nog zat mooie puppen langs. Dan krijgen we haar beoordelingsrapport en dat is er één om trots op te zijn.
Leuke pup, goed gewicht, typisch vrouwelijke boerboel, mooie nek en schouderpartij, mooie vorm van borstkas, ook haar borst/hoofd nek heeft een goede positie, super conditie zijn een paar steekwoorden wat me toch wel liet groeien van trots.
Met een trots gevoel ga ik de ring uit en dan is Nicky aan de beurt met Chibi. Chibi is een echt kaatje, ze is nieuwsgierig en heeft een energie waar je u van zegt en dit uit zich door lekker druk aan de lijn te zijn. Het mooie neerzetten van je pup had voor Chibi en Nicky ook een hele andere betekenis. Als Chibi vooruit moest zag ze achter haar hele interessante dingen en als ze eenmaal op weg waren, wilde ze met Nicky een hardloopwedstrijd doen “wie het eerste aan de overkant is”.
Dat gaf niet zo’n hele goede indruk bij de keurmeesters en ze raadde hem ook aan om gehoorzaamheid met haar te gaan trainen. Nou zijn we hier natuurlijk al volop mee bezig, maar een pup heeft een aandacht zone van een postzegel dus we vallen vaak in herhaling :-).
Dit was te veel afleiding voor onze dame en dat zie je in haar beoordeling terug die was kort maar krachtig.
Typische boerboel, minimale onderbeet, traditionele boerboel, voeten iets gespreid, goede hoeking, mooie beweging – ja ze wringt zich overal tussendoor 🙂 -, mooi gewicht, goede conditie, en iets meer trainen op gehoorzaamheid.
Al met al een prachtige keurrapport waar we mee thuis kunnen komen. Ondertussen zijn Anita en Niek aangekomen met Manisa Tony – bandje geel Chester-. Wat is Tony geweldig en ziet er prachtig uit. De meiden vinden hem dan ook heel leuk en dagen hem dan ook graag uit om te spelen.
Als we later even lekker met zijn vieren aan een chocomelletje en cola zitten komt Cees de kantine binnen gestormd. “Hallo nummer 13 en 14! Willen jullie de ring in gaan” roept hij lachend. “Mogen jullie de ring in letten ze weer eens niet op” zegt hij verbouwereerd maar geamuseerd. Oh roep ik en snel gaan we richting ring. Dit is duidelijk weer een Déjà Vu, bij de keuring bij Ziva toen hoorde ik het ook niet en moest Cees me ook zoeken en vertellen dat ik opnieuw de ring in moest..
In de ring liep al heel wat honden en omdat ik geen idee had wat we aan het doen waren sluiten Nicky en ik gewoon aan en wachten af wat er zou gaan gebeuren. Chibi en Nicky mochten de ring verlaten en ik bedacht me toen pas dat dit waarschijnlijk de afvalronde is. Cloontje en ik mochten doorlopen en het feit dat we weer in de ring liepen maakte toch wel dat ik een beetje zenuwachtig werd.
Ineens werd mijn nummer opgenoemd en mijn eerste reactie was eigenlijk “oké we moeten eruit! Wel gaaf dat we het zover geschopt hebben”. Als ik hoor dat we in het midden moeten gaan staan en de rest de ring moet verlaten wordt ik helemaal blij en trots. Dit betekend dat we sowieso derde worden en hoe cool is dat.
Cloontje krijgt de 3e plek en als Sonia naast mij komt staan en Cloontje en mij aankondigen op de derde plaats en ze aan mij vraagt van welke fokker Cloontje is kan ik niet anders dan met een glimlach van hier tot Tokio “Manisa boerboels” roepen. Wauw wat ben ik trots en blij met mijn pups!
De traditionele boerboel wordt weer in dat bewees Ziva al en nu Cloontje hoe gaaf is dat! Nu kijken hoe Cloontje en Chibi zich gaan ontwikkelen en hopelijk zijn ze volgend jaar nog net zo enthousiast als dit jaar.
