Lieve Manisa Calvin alias Nico bandje blauw,
Met liefde hebben we je gehaald en met nog meer liefde hebben we je grootgebracht. Wat was jij een geweldige jongen. Ik snapte niet dat je maar niet gekozen werd, want wat was ik gek op jou. Je was relaxed en kon op je gemak alles ontdekken terwijl je onderweg met al je broertjes en zusjes speelde. Knuffelen kon je als de beste en daar konden we ook nooit genoeg van krijgen.
Je was altijd bij Chris die nu Simba heet te vinden. Samen lekker even rusten na een heerlijk spel of lekker met je zusje Catootje nu Nala genoemd te keten. Wat was dat genieten omdat ik zo graag naar jou en je broertjes en zusjes keek. ’s Nachts sliep ik op de bank om maar niets van jullie te hoeven missen en als er iets mis zou gaan was ik altijd in de buurt.
Het is altijd moeilijk om je “kids” los te laten, maar het moet! En ook jij moet op een dag de grote wereld gaan ontdekken. Ik had een mooie plek voor je gevonden en jij vond het ook een paradijs op aarde. Je baasjes waren gek op jou en elke dag ontdekte je weer wat meer.
Jammer dat je niet beschermd werd voor al de gevaren op deze wereld, maar ik weet zeker dat je baasjes daar net zo van zijn geschrokken als ik. Jij was een echte boerboel die niet bang was om de wereld te ontdekken. Als er dan iemand aan komt rijden dan zou je mijn ontdekkingsreiziger niet zijn om te gaan kijken of er iets leuks te beleven valt. De auto zag jou niet en voordat jij het doorhad was het te laat.
Gelukkig heb je niet geleden en was je snel bij je lieve opa Diezel en je grote broers “Simba” en “bandje groen”. Ik heb het niet geweten anders had ik je al eerder de eer en nagedachtenis gekregen die je verdiend. Natuurlijk hielden je baasjes van jou en al je vrolijkheid, maar ik die je met alle liefde heb verzorgd, vertroeteld had het eigenlijk gelijk willen weten, dan had ik je kunnen helpen om goed over te gaan.
Vandaag heb ik van je gedroomd en wat was dit fijn je vertelde mij dat je het leuk heb gehad en hoe prettig het was om door opa Diezel opgehaald te worden. Ik kende opa nog heel goed hij was altijd zo relaxed en had een rustige aura om zich heen waardoor we graag bij hem lagen. Dat hij me kwam halen vond ik zo fijn en vertrouwd. – en het troost mij dat opa Diezel er was toen jij hem zo hard nodig had-.
Natuurlijk stuntel ik enorm met zijn naam, want voor mij heeft hij weken Calvin geheten en later Nico wat vindt hij het fijnst – ja waar je niet allemaal aan denkt op zulke mooie momenten – . Een naam is maar een naam en totaal niet belangrijk de liefde die achter de klank zit is het belangrijkste dus noem me wat je wilt ik weet toch wel hoeveel je van me houd.
Hij liet me zien dat het niet erg is dat hij hier niet meer is en rende daarop heerlijk met Diezel aan zijn zijde. Soms ontkom je nooit aan je lot hoe vervelend je het ook vind….ik moet me hierbij neerleggen en snap nu best dat ik het gewoon los moet laten. Deze droom had ik dan ook zo ontzettend nodig, want het is zo’n vreselijk idee dat de pup die je met zoveel passie heb opgevoed al kort na zijn vertrek is overleden zonder dat je dit weet.