Dag 5 van Hoek van Holland naar Vlaardingen west. Onze laatste dag is een feit!
Na de bagage en paspoort controle lopen we de haven van Hoek van Holland op. De bussen staan klaar om ons naar de plek van elke bestemming in de buurt te brengen, maar wij gaan op gepaste manier naar Vlaardingen West. Daar pak ik dan mijn auto om Silvia weer terug naar haar kinderen en man te brengen. Maar zo ver is het niet we hijsen onze rugzak weer op onze rug en zoeken een pad die ons naar Maassluis brengt.
de fietspad die helemaal naar Maassluis loopt en volgens mij ook nog naar Vlaardingen.
Dag 4 Een heuse Harry Potter tour en dan weer naar Harwich!
“Wat is de verassing voor vandaag” vraagt Silvia heel nieuwsgierig als we wakker worden. “We gaan vandaag de Harry Potter tour doen” vertellen Samantha en ik Silvia heel enthousiast. We gaan douchen, ontbijten en leveren onze tassen in zodat we ook deze dag lekker zonder tas erop uit kunnen.
De eekhoorntjes eten uit je hand
” De dag duurt veel te kort als je het zo naar je zin hebt”
Dag 3 Van Harwich naar Londen maar dan wel met de trein…
Volgens de kapitein wordt het een rustige overtocht en ik ben toch wel een klein beetje benieuwd of ik toch zeeziek zou worden of dat ik net als altijd het heerlijk vind om te varen. Ondertussen kijken we onze ogen uit wat is het grappig om op een boot te zitten. Het is dan ook best jammer dat we naar bed moeten want we moeten er morgen weer vroeg uit al had ik me iets verrekend want we hadden al de Engelse tijd en werd dan ook een uur te vroeg wakker. Dit is best prettig want zo kunnen we nog even de boot verkennen en dan lekker ontbijten. Wat een keus en wat is het lekker allemaal.
Om 7 uur gaan we de boot af om op zoek te gaan naar de trein naar Londen. Gelukkig is dit niet zo’n moeilijk verhaal en we zitten al snel in de trein die pas over 20 minuten richting Londen vertrekt. Maar we zitten warm en droog dus we hebben totaal geen haast.
Wachten tot de trein eindelijk vertrekt! Op naar Londen 🙂
Het slapen zelf was al snel een lastig dingetje, want zelfs het liggen bleek een pijnlijke bedoeling te zijn. Mijn benen lagen in een knoop en mijn onderrug die protesteerde hevig van de mishandeling die ik hem deze dag heb aangedaan. Lang leve de Imbrufen die eindelijk zijn werk ging doen en ik in dromenland de hele dag nogmaals overdeed.
We zijn in Scheveningen en we hebben zat ruimte om ook even lekker gek te doen!
Om onze reis tot de laatste snik een verassing te laten zijn hebben we bedacht om mijn zus in de waan te laten en haar lieten denken ( Eigenlijk niet helemaal waar, want Silvia opperde dat we zeker helemaal naar Zeeland liepen omdat daar de Antlantikwall ons naar toe zou leiden) dat we helemaal naar Zeeland zouden lopen, natuurlijk heb ik voor de zekerheid deze weg maar even opgezocht en gelukkig heeft Silvia dit niet gedaan anders hadden we nog heel wat moeilijke vragen naar ons hoofd geslingerd gekregen. Vooral de vraag hoe komen we van Rozenburg naar Zeeland? Die was best lastig uit te leggen. Van Hoek van Holland naar Maassluis en dan het pontje naar Rozenburg was Easy dus zo hadden we dag drie gedekt, maar…. Wat dan?
Samantha en ik hebben al maanden een reis voor mijn zus
Silvia haar verjaardag voorbereid! Van een eenvoudige vakantie hebben we een
vakantie gecreëerd waarin we onszelf terugvinden en de grens van onze lichaam
opnieuw ontdekken. Sammy en ik hebben elke week (al ging dit even fout toen
mijn mama ernstig ziek werd, maar gelukkig herstelde ze weer en konden we de
reis verder uitwerken) een verassingsjournaal op facebook gezet om Silvia te
informeren wat noodzakelijk is op onze reis.
Wachten op de trein in Soest die ons naar Sassenheim brengt.
16 juli 2018 dat is de dag met een heel dik zwart randje.
Ik geef je met tranen in mijn ogen een knuffel en wist dat dit de dag zou
worden dat ik afscheid van je moet nemen. Die ochtend heb ik de dierenarts
gebeld en huilend verteld dat ik Mac mijn allerliefste vriendje moet laten
inslapen.
Mac was echt overal voor in en vond alles geweldig. Hier met Samantha aan de wandel.
“Een maatje/ soulmate gaan wel over naar een andere wereld, maar zijn nooit ver weg. Ze blijven voor eeuwig bij je in de buurt”
Het was voor mij best lastig om door te gaan met deze website toen mijn heerlijke vriend, maatje Diezel was overleden. Terwijl we nu met vijf boerboelen in huis genoeg beleven. Ook speelt een niet goed werkende computer beduidend ook een hele grote rol in het niet plaatsen van nieuwe leuke gezellig en soms verdrietige weblogs.
Tenminste ik denk zelf dat ze aan een bril toe is 🙂 Want een Stafford is toch wel iets groter dan een Chihuahua…
Het is klein, zwart dus dit betekend een levend piepspeeltje! Tenminste dit is de logische conclusie van onze suffe Cloontje. Alles wat kleiner is dan haarzelf en ook nog zwart is, is een piepspeeltje dat is toch logisch. Als we Kratos de stafford tegenkomen wordt mijn meisje dan ook helemaal wild van enthousiasme. ‘Het is het levend piepspeeltje – Indy de Chihuahua bedoelt Cloontje. Ik snap ook niet zo goed waar de term ‘goede neus’ vandaan komt, want mijn dame mist nog weleens wat-‘ roept Cloontje blij.
Overgang en steeds zwaarder wegen is voor een vrouw echt niet fijn eigenlijk meer een ware hel!
Overgang! Wat een lastige fase is dit toch voor mijn lichaam en zeker voor mij op het geestelijke vlak. Ik bezit in no-time een lichaam waar ik niet om gevraagd heb en ik hoor iedereen al roepen ‘doe er dan iets aan!’ Was dat maar zo makkelijk. In drie jaar tijd heb ik mijn lichaam zien veranderen van een goed gevormde lichaam in een plumpudding met heel veel galantine.
Mijn verzameling Kettlebells al kan ik bijna alweer een paar kilo omhoog
Tenminste daar lijkt het wel op als je ziet hoe de katten en poezen uit de buurt mijn honden aan het uitdagen zijn!
Een kat of poes met suïcidale ideeën! Dat zijn toch wel de gevaarlijkste en jammer genoeg lopen hier er heel veel van rond. Zijn het geen depressieve katten of poezen dan zijn het wel waaghalzen of gewoon een katten vergadering die uiteraard weer eens verkeerd is gepland namelijk op de verkeerde plek en vooral tijd. Zo ook deze vroege ochtend….
Ik zie iets achter me, maar ik weet nog niet precies wat…
