Wij zijn weer terug van weggeweest!
Het was voor mij best lastig om door te gaan met deze website toen mijn heerlijke vriend, maatje Diezel was overleden. Terwijl we nu met vijf boerboelen in huis genoeg beleven. Ook speelt een niet goed werkende computer beduidend ook een hele grote rol in het niet plaatsen van nieuwe leuke gezellig en soms verdrietige weblogs.
Ook benam de plezier om nieuwe verhalen te posten best af toen ik merkte dat Photobucket vervelend ging doen met al mijn mooie foto’s. Het is een heel karwei om deze te vervangen dus alvast sorry voor de vele foto’s die niet meer optioneel zijn. De verhalen blijven gelukkig nog net zo leuk zonder al die leuke sfeerfoto’s.
Nu ik de oude tab/laptop van mijn zus heb gekregen – want die zag mijn frustratie- zijn we weer back in business 🙂 Dan ga ik nu de vraag beantwoorden die men na het ontdekken van een nieuwe weblog waarschijnlijk gesteld wordt: “hoe gaat het met de boelen”? “Super” is mijn duidelijke korte antwoord.
Ik heb gemerkt dat mijn twee jongste telgen Chibi en Cloontje het buiten beter doen dan al mijn boelen bij elkaar, dus de training die ik nu hanteer is super en daardoor kan ik zeggen “wauw! Eindelijk heb ik boerboelen die ik los overal mee naar toe kan nemen, zonder dat ze de buurt onveilig maken”.
Maar dit alles is totaal geen garantie voor de toekomst want de twee meiden zijn nog geen twee jaar. Diezel en Mac begonnen ook pas te puberen en ondeugend te doen na hun derde jaar. Opletten en voortdurend op je hoede zijn blijft ook voor deze twee dames gelden.
Ziva onze lieve boerboelmoeder doet het nog geweldig en ook al is ze bijna negen jaar – in Juli- je zou het haar niet geven als je naar haar prachtige bokkensprongen of sprintjes kijkt. Natuurlijk is ze af en toe wat chagrijniger nu ze wat ouder wordt, maar laat het af en toe ook maar gewoon gaan en denk ik met een glimlach “ook een oude dame wordt in de loop der jaren milder”.
Daisy waar we van dachten “oh gaat zij wel een respectabele leeftijd krijgen” doet het al twee jaar geweldig op de Apoquel en daardoor is ze een heerlijk vrolijk meisje die precies weet wat ze wel en niet wilt.
Mac is wel een beetje zielig want hij is een maand geleden getroffen door “spit” in zijn nek en zit daardoor nog aan de prednison en Diazepam. Hij heeft duidelijk een paar jasjes uitgedaan, maar hij gaat nu door het leven zonder pijn en dat is goud waard. Hopelijk mag hij snel weer zonder medicatie door het leven.
De twee meiden Cloontje en Chibi zijn duidelijk de jongste en is de wereld nog volop aan het verkennen. Nadat Chibi haar zusje Cloontje heeft gepest en vele gaatjes in lichaamsdelen verder hebben we totdat ze door de onzekere periode heen zijn ieder een eigen plekje in huis gegeven. Soms mogen ze bij elkaar en soms vooral in tijden van stress gewoon even niet en dit gaat perfect. Buiten zijn het ‘BBFjes” maar binnen niet altijd.
Geweldig leuk om te lezen. Wat een kanjers.