Tenminste ik denk zelf dat ze aan een bril toe is 🙂 Want een Stafford is toch wel iets groter dan een Chihuahua…
Het is klein, zwart dus dit betekend een levend piepspeeltje! Tenminste dit is de logische conclusie van onze suffe Cloontje. Alles wat kleiner is dan haarzelf en ook nog zwart is, is een piepspeeltje dat is toch logisch. Als we Kratos de stafford tegenkomen wordt mijn meisje dan ook helemaal wild van enthousiasme. ‘Het is het levend piepspeeltje – Indy de Chihuahua bedoelt Cloontje. Ik snap ook niet zo goed waar de term ‘goede neus’ vandaan komt, want mijn dame mist nog weleens wat-‘ roept Cloontje blij.
Naar levende piepspeeltjes – Indy dus even voor de duidelijkheid- moet je op een speciale manier benaderen en dat is grommend er bovenop springen, want dan is het effect het grootst. Een levend piepspeeltje gaat dan het hardste piepen. Cloontje neemt dan ook grommend een aanloop en springt omhoog boven op Kratos. Kratos is alleen geen levend piepspeeltje, want hij is een stoere Stafford Shirebull terrier en die piepen niet als een meisje.
Verbaasd staat Cloontje dan ook stil, want het effect van haar prachtige gromsprong is duidelijk niet wat ze verwachte of hoopte. Maar mijn meisje is niet zo gauw van haar stuk te brengen en duikt er nog een keer bovenop, maar dan wat wilder, duidelijker en vooral met een nog mooiere grom.
Arme Kratos staat er een beetje verloren bij hij kijkt ons echt aan met een blik van ‘moet dit nou echt’, ‘waarom doet ze dit?’. Weer reageert Kratos niet zoals Cloontje dit had bedacht en ze bedenkt zich geen minuut. Piepen zal dit levend piepspeeltjes anders is haar naam geen Cloontje meer.
Ze tilt haar rechter voorpoot op en begint als een hysterische dame op het levend piepspeeltje -Kratos genaamd- kop te slaan. Dit had Kratos niet verwacht en probeert zich heel klein te maken. Dit is voor Cloontje het bewijs dat Kratos echt het levend piepspeeltje is en begint nog fanatieker op zijn hoofd te slaan.
Kratos blijft het raar gedrag van zijn vriendinnetje als een echte stoere jongen te verdragen en wacht geduldig af tot ze klaar is met dit suffe spelletje -die hij nog niet zo goed snapt-. Alleen is Cloontje nog lang niet klaar, want als er 1 een volhouder is dan is het mijn meisje wel en ze begint gewoon van voor of aan. Een flinke grom met prachtige sprong bovenop het levend piepspeeltje die in haar ogen het even niet doet en dan een paar rammen met haar poot op zijn hoofd.
Dit houd ze echt uren vol tot haar zus het nu wel een beetje zat is. Zij wilt ook met Kratos spelen en Chibi snapt echt wel dat dit geen Indy is maar Kratos. Wat heeft ze toch een domme zus denkt Chibi en duwt haar zus weg om heerlijk met Kratos te ravotten. Je ziet aan Kratos dat hij enorm opgelucht is, want dit gedrag kent hij wel.
Ondertussen is Cloontje er nog echt van overtuigd van haar gelijk en terwijl Chibi en Kratos aan het spelen zijn probeert Cloontje grommend en wel bovenop hem te springen en met haar poot bovenop zijn kop te slaan. Ik verlos arme Kratos ook maar van deze domme suffe boerboel en laat Chibi en Kratos samen maar even lekker met elkaar mutsen.
Cloontje staat er een beetje beduusd bij te kijken en snapt hier echt helemaal niets van. Ondertussen lig ik in een deuk en snap echt niet hoe ze er toch steeds weer opkomt om zulke rare dingen te verzinnen. Ik snap ook best wel dat als ik tegen Mac roep ‘pak Cloontje’ dit gelijk ten uitvoer wordt gebracht.
Mac pakt Cloontje graag en Chibi doet solidair met hem mee, maar het is ook echt grappig om achter Cloontje aan te zitten, ze doet ook best grappig. Ze rolt, rent en maakt de grappigste bewegingen. Het is nou eenmaal een feit ze beland altijd rollend op de grond met haar poten in de lucht.
Mac was vandaag zo enthousiast dat hij haar hele kop in zijn bek nam, echt niet normaal en een lol dat ze had echt een genot om naar die drie boelen te kijken……
