Ook dierenartsen hebben het wel eens bij de verkeerde eind. Maar dat snap ik ook wel, want laten we eerlijk zijn als je als dierenarts nog maar één gevalletje allergie heb meegekregen op je praktijk, dan ben je nou eenmaal geen deskundige en moet je het doen met de kennis uit je theorie boeken.
Anita hou jij zo van gevaarlijke situaties of kan je gewoon de gevolgen niet goed inschatten? Duh nee natuurlijk probeer ik gevaarlijke situaties te vermijden – Tenminste dat denk ik of misschien houd ik toch wel van spannende dingen al had ik dit toch nooit kunnen verzinnen? -. Nou Anita met een beetje inlevingsvermogen had je dit echt wel kunnen bedenken.
De kogel is door de kerk en niet omdat we het zo graag wilde, nee dit keer is het een moetje. Wij van Manisa boerboels gaan met 1 reu verder! Diezel gaat met welverdiende pensioen. Deze keus hebben we elke keer weer uitgesteld en uitgesteld. Eerst moest Mac zeker drie jaar zijn, want ik vind het voor een reu heel belangrijk dat hij alle stadiums heeft meegemaakt in een roedel.
Er staan mooie dure auto’s voor de deur, de nieuwste Audi, Bentley, Mercedes uit de S- klasse, BMW X6 (die ik zo zou willen meenemen) en daarnaast staat mijn auto Toyota Aygo. Al snel snap ik best dat wij helemaal uit de toom vallen met onze outfit en vooral vervoersmiddel.
Lees verder Wij kneutjesvolk in een dure luxe hotel in Hongarije!
Half drie komen we eindelijk bij onze hotel Diana in Siofok Hongarije aan en kan onze vakantie beginnen. Wij kunnen met zijn drieën drie talen spreken namelijk: Duits – mondjes maat, maar verstaan prima -, Engels – vooral Samantha goed en wij mondjes maat maar verstaan prima – en natuurlijk Nederlands maar daar kom je in Hongaria niet ver mee.
Lees verder De succesvolle talen knobbel van de Elkerboutjes!
Daar gaan we dan op naar Hongarije! Het word een lange reis – wel 1457 km – met een klein Toyota Aygo. We doen dit jaar wel heel slim want we stoppen over 870 km in Bischofsmais bij pension Sonnenhof – als we weten wat we nu weten hadden we waarschijnlijk een andere locatie gekozen, maar dit ligt niet aan het Sonnenhof want het pension was geweldig-.
Het is half 12 ‘s avonds en de voordeur gaat open en dicht! Ron en ik kijken elkaar aan. Zou dat Sammy zijn vragen we ons samen af, maar nog geen twee uur geleden kreeg ik toch een Whatsapp van mijn dochter waarin staat “Mam ik ben wat later, als jullie naar bed gaan laat dan de schuifpui open want ik heb geen sleutel bij me”.
“Oh vrouwtje is het echt waar?” Fluistert Mac heel zachtjes in mijn oor. “Blijft deze lieve dame echt een paar daagjes bij ons logeren” zegt hij terwijl hij blij om zich heen kijkt.” Het is echt waar lieve jongen! Dot blijft bij ons tot en met maandag” vertel ik hem in zijn flappers. Ondertussen doet Daisy of ze het niet heeft gehoord, maar ik zie aan haar blik dat ze inwendig aan het brommen is.
Lees verder Mac beschermt zijn vriendinnetje met zijn leven!
De wind laat de bomen kraken! Naast me klinkt er geknetter van de elektrische bedrading van het spoor en in de verte verteld de koekoek hoe laat het nu precies is – al loopt zijn klok niet zo goed, want hij roept meer uren dan dat er in een dag gaan-. Weer sta ik even stil! Nu hoorde ik toch duidelijk voetstappen achter me?
Vandaag was het zover! Ziva gaat weer op voor de keuring. Dit keer voor Boerboel International, deze organisatie spreekt mij enorm aan en daarom hebben we de B-nest van vorig jaar allemaal geregistreerd bij deze jonge boerboel vereniging. En een perfecte keuze al zeg ik het zelf, want wat gaat het hier gemoedelijk aan toe. Ook organiseren ze heel veel voor hun leden en niet leden, zo ontzettend gaaf.
Lees verder Ziva derde prijs bij keuring Boerboel International