Ziva behaalt de derde prijs bij de keuring van Boerboel International in Melissant!

Vandaag was het zover! Ziva gaat weer op voor de keuring. Dit keer voor Boerboel International, deze organisatie spreekt mij enorm aan en daarom hebben we de B-nest van vorig jaar allemaal geregistreerd bij deze jonge boerboel vereniging. En een perfecte keuze al zeg ik het zelf, want wat gaat het hier gemoedelijk aan toe. Ook organiseren ze heel veel voor hun leden en niet leden, zo ontzettend gaaf.

Ook hoe ze de ras boerboel beter en gezonder willen maken is geweldig en daarom vind ik dat Ziva ook bij deze organisatie gekeurd moet worden. Vooral handig als we toch nog een nestje willen nemen met Ziva. Dit keer hoeven we niet helemaal naar Eersel voor de keuring want deze wordt gehouden bij Cees en Carola Spitters in Melissant – boerboel kennel: Baruti boerboels -.

Voor ons maar een klein drie kwartier rijden, echt een thuiswedstrijd. Wij zijn al om 12 uur aan de beurt, we moeten dus een ruime tijd van te voren aanwezig zijn. Oh wat vind ik het spannend zeg! Vooral omdat ik met Ziva mag. Ziva is zo enorm gegroeid deze jaren, maar toch weet je nooit hoe je meisje gaat reageren.

Zoals ik al eerder vertelde spiegelt Ziva zich enorm aan mij, dat betekend als ik me niet zeker van mezelf voel dan kunnen we het wel schudden. Maar al voordat we het terrein oplopen merk ik aan Ziva dat ze helemaal zichzelf is en totaal relaxed. Ze bromt twee keer naar een opdringerige teef en als ik haar zachtjes in haar flapper verteld dat ze normaal moet doen, gaat ze mopperend zitten.

Het is wel heel fijn dat Ziva zodra ze de ring in mag, volledig op mij gefocust is, dit is iets waar we jaren lang op getraind hebben. Dit is iets wat Ziva het liefste doet, samen met mij trainen. We zijn dan ook heel snel aan de beurt en als ik even een opwarmingsrondje heb gelopen, zijn wij er helemaal klaar voor.

Ziva heeft gelukkig echt haar bui en vind de keuringmeesters – Vincent Marvell – en zijn assistente geweldig en dat is alvast mooi meegenomen. Want ik heb toch ook andere momenten meegemaakt en toen kregen we ook een enorme lage score. Want zeiden de keuringmeesters “een boerboel mag best terughoudend zijn, maar moet zich wel herstellen”, klopt natuurlijk ook maar niet als ze loops is en de hormonen hoogtij vieren. Ziva vond ze allemaal maar vervelend en dit liet ze ook heel goed blijken.

Nee het was niet onze beste keuring toen in die tijd. Maar vandaag gaat het perfect, ik heb de mensen niet laten schrikken, door Ziva per ongeluk los te laten, of andere stomme dingen die ik altijd uithaal waar mensen niet echt tegen kunnen – ook ik heb me dit keer voorbeeldig gedragen -. Na uitgebreid laten zien wat Ziva allemaal kan is het alweer voorbij.

Volgens de keurmeester is Ziva voor haar leeftijd in perfecte conditie, haar achterhand is perfect en heel erg mooi. Voor zwabbert ze wat en haar kop is iets te klein, maar dit is voor mij niets nieuws. Al vind ik het wel heel fijn om te horen dat ze nog zo’n goede conditie heeft en ze er voor de rest perfect uitziet – wat we natuurlijk wel wisten, maar het is altijd fijn als je het niet alleen zelf vind -.

Dan de karaktertest dit vind ik zo gaaf aan Boerboel International, eigenlijk zouden alle verenigingen de karaktertest moeten uitvoeren. Dit geeft aan dat de karakter net zo belangrijk is bij een boerboel als de gezondheid en bouw/uiterlijk – ook dit is iets wat ik miste bij andere verenigingen-. Ook de karaktertest is iets waar Ziva zo goed in is. We hebben natuurlijk al 3 a 4 jaar Mondioring achter de rug. Deze hindernissen is voor Ziva niets nieuws dus ik heb er reuze zin in.

We moeten eerst over een zeil lopen, dan slalommen tussen pionnen, een beer met een boerboelshirt aan en dan Rein die een paraplu opsteekt en dan als laatste een jerrycan met steentjes.
Als we dat gedaan hebben moeten we langs een boerboelreu wandelen. Als laatste gaan ze Ziva insluiten en ik moet Andree Lancker groeten. Peace of Cake denk ik bij mezelf….

Voordat we aan de beurt zijn heeft Andree ons eerst nog even nodig om als hindernis te fungeren voor een boerboelreu en dit is voor Ziva al een makkie, zodat ik me totaal niet meer druk maak over de rest van de test.

En dan zijn wij aan de beurt en echt het ging gewoon super! Ziva die verblikt of verbloosd niet en neemt elke hindernis als een zekere boerboelmeisje. Ook het insluiten vind ze totaal niet erg. Dan komt er toch nog wel een spannende gedeelte, want meten is weten, dus wordt Ziva helemaal opgemeten.

Dit vind ze natuurlijk wel een beetje raar, maar als ze even hopeloos naar mij kijkt en ik haar vertel dat ze even moet doorbijten, dat het zo allemaal voorbij is, laat ze het gelaten toe. Alles lijkt goed te gaan! Geen vuiltje aan de lucht zou ik gewoonlijk zeggen. Haar hoofd is iets te klein maar dit weten we allang – klein maar fijn zouden we maar zeggen- . Maar dan komen we bij haar borst en daar ging het echt helemaal mis.

De centimeter gaat om haar borst en dan gebeurt het! Fout echt helemaal fout. Andre kijkt nogmaals op zijn centimeter en haalt hem weer weg en kijkt verbaast naar Rein. Hij gelooft niet wat hij ziet en doet het nogmaals. Maar er valt totaal niets aan te veranderen en hij roept nog verbaasder naar Rein “100 cm!”

En ik denk bij mezelf – maar ik roep het natuurlijk niet- Ziva je moet aan de lijn, nu ben je officieel te dik. Maar als ze bewonderend verder gaan weet ik niet zo zeker meer of Ziva nou te dik is of gewoon goed in conditie met deze hoge cijfers. Als we deze meetsessie hebben gehad komt de volgende pijnlijke onderdeel namelijk “Het gewicht”.

“Het gewicht” is voor elke dame een pijnlijk onderwerp! Dus ook voor ons. Wij willen hier eigenlijk niet over praten en voor Ziva is dit sowieso heel vervelend. Ziva hoopt namelijk dat ze drachtig is alleen weten wij dat dit niet kan. Ik heb het mijn lieve tuttie het proberen uit te leggen, maar ik kan net zo goed tegen een boom praten, want het gaat er niet in. Ziva krijgt puppy’s en dit weet ze zeker.

Ik vertel Rien en Andree dan ook heel zachtjes dat Ziva haar lichaam denkt dat het drachtig is en daarom is ze nog zo lekker aan de maat. Lachend zetten de mannen 62 kilo op het formulier en we praten er verder niet over – al heb ik heus wel door dat de mannen dachten “wauw dat is een goede smoes”, “wij hebben heus wel gezien dat ze voor elke goede oefening een lading voertjes krijgt”.

 

Dan is het lunchtijd! Cees en Carola hebben heerlijke soep gemaakt en de keuze aan broodjes is enorm. We eten ons buikje dan ook helemaal rond. De laatste boelen worden gekeurd namelijk Annie en Anuska van BvD boerboels Ernst en Anuska. Immer Moed Druppel die was vanmorgen al gekeurd zo’n heerlijke teef is het toch, we hebben dan ook heerlijk gekroeld.

Ondertussen drentelen Ziva en ik wat heen en weer, want ik vind de auto toch iets te warm worden voor mijn lieve meisje. Als ik besluit om Ziva toch maar even te laten rusten in de auto, komt Cees naar me toe, of ik Ziva mee de ring in wilt nemen. Verbaasd kijk ik hem aan en vraag heel onnozel “meen je dat nou”.

Ja hij meent het en ik neem Ziva mee naar de ring en wacht rustig af wat er allemaal gaat gebeuren. De eerste categorie is aan de beurt en BvD boerboels worden met BvD Annie en  BvD Anuska – beide kinderen van Drup en Piet Zyn Drift Boris – mijn favoriete reu plus de vader van onze A-nest, hij is twee weken geleden plotseling overleden. Daarbij heeft boerboelland een geweldige boerboel verloren en hij wordt dan ook enorm gemist - tweede en derde.

Dan zijn de mannen aan de beurt en ik denk bij mezelf “wij horen natuurlijk bij de veteranen”, “want Ziva is de oudste teef hier op de keuring”, “Misschien krijgt ze wel een prijs voor “de hipste oma!”.

Dan is de categorie TPI Female aan de beurt – sorry dat ik niet goed opgelet heb bij de vorige categorie, maar ik was er niet zo goed bij ben ik bang- als eerste wordt Ziva opgeroepen en wat blijkt ze heeft de derde prijs. Verbaasd gaan we naar voren en ik ben echt helemaal verbouwereerd. Eigenlijk best een beetje dom van me want Ziva is gewoon een hele leuke lieve teef die heel goed in conditie is. Maar ik heb meerdere leuke teven gezien vandaag… al ben ik wel zeer vereerd dat de keuringmeesters zag wat ik ook zie “een hele mooie boerboelmeisje!”

Ziva heeft deze dag een TPI score gehaald van 89,5% hoe goed is dit!

 

Trots als een pauw rijden we weg uit Melissant, met de mooiste boerboelmeisje op de achterbank! Die heerlijk is gaan liggen, want van al dat gedoe is ze toch wel enorm moe geworden!