Ook een roedelleider heeft weleens zijn dag niet!
“Een roedelleider mag zijn taak nooit versloffen!” Hoor ik vaak roepen. Ook de zin “een roedelleider is nooit onzeker en zorgt ervoor dat hij/zij altijd boven zijn pack staat”, doet het heel goed. Gelukkig kan ik jullie mededelen dat het in de hondenwereld niet altijd zo zwart/wit is. Natuurlijk moet de roedelleider als er nood aan de man is er wel staan voor zijn pack, want hij/zij is nou eenmaal een leider. Een roedelleider blijft sowieso de sterkste en heeft de respect van de roedel gewonnen.
Maar het zou toch wel heel sneu zijn als een roedelleider continu 100% zou moeten scoren. Dat hij/zij nooit last mag hebben van een offday of gewoon lekker depressief mag zijn. Nou mag je natuurlijk nooit een hond met een mens vergelijken, maar ook wij hebben onze onzekere perioden. Wij hebben ook wel eens een dag waar je van denkt “dit is mijn dag niet had ik maar in bed gebleven”.
Zoals jullie weten leer ik heel veel van mijn roedel en ik heb het geluk dat we een hele stabiele groep hebben kunnen creëren. We zijn zo ontzettend goed op elkaar afgestemd, dat het gewoon goed werkt. Iedereen heeft zijn eigen taak in onze pack en dit hoort ook anders heb je kans dat er geen goede balans heerst. En balans is toch wel de kracht van een goede roedel.
Het draait bij een roedel maar om één ding en dat is “het goed samenwerken met elkaar om als groep te overleven”. Nou is dit hier in een woonwijk plus in huis niet echt nodig. Maar laten we eerlijk zijn een dier voelt zich het best als zijn instinct getriggerd wordt, zodat we zijn habitat goed kunnen nadoen.
Nu snap je ook dat als de roedelleider of alfa teef hun dag niet hebben, alles gewoon doorgaat. Hier in onze roedel pakt de stabiele hond in de roedel de taak even voor dat moment over. Zo gaat het in een roedel en dat heet “samenwerking”.
Ziva spiegelt zich enorm aan mij, dit betekend dat als ik mijn periode niet heb – want één dag een dipje daar doet Ziva niet moeilijk over, maar duurt dit te lang doet ze gewoon met me mee- dan voelt Ziva zich ook heel onzeker. Wel leuk om te zien want we zijn dan allebei enorm mutserig en zien overal wel een probleem. Diezel neemt dan feilloos de spil in de groep over en helpt ons om weer over ons dipje te komen, want hij ziet ons toch liever “zeker van onze zaak”.
De hele roedel probeert degene die het even niet meer ziet zitten er liefdevol eruit te halen. Zoals Ziva Daisy even een duwtje geeft als Daisy zichzelf aan het verliezen is. Of Diezel even die grote kop op je schoot ligt en tegen je zegt “kom op vrouwtje het komt echt allemaal goed”. Ook Mac vind het heel vervelend als je even niet meer je zelf bent en komt dan graag even met je kroelen. Dit gebeurt onderling continu, als er één zich onzeker voelt komt de andere boel troost bieden… ALTIJD Nooit verlies je, je status in de ogen van de roedel als je even in je onzekere fase zit.
Als je in tijden van nood er maar wel staat! Dan moet je instinct het overnemen en doen wat er van je verwacht wordt. En dat is zo geweldig als je dit mag meemaken. Zo hebben Ziva en ik het in onze dip dagen best moeilijk, overal zien we problemen en we lopen samen op onze tenen. Je ziet Diezel dan ook heel langzaam veranderen en hij wordt nog rustiger en alerter. Hij gaat dan ook het liefst aan de buitenkant lopen, net alsof hij wilt zeggen “doen jullie maar even jullie ding ik houd de boel wel even in de gaten”.
Dan komt er een hond tevoorschijn een reu die het op Diezel voorzien heeft. Ziva en ik reageren direct “we gaan gelijk voor Diezel staan”. Geen twijfel of getreuzel! De hond blijft grommen en Ziva en ik maken ons iets groter (niet te groot want dat kan te dreigend zijn) . Het vrouwtje van de hond die duidelijk bang is voor wat gaat komen en roept zenuwachtig haar hond.
De hond die alleen maar gefixeerd is in Diezel luistert voor geen meter en probeert ons te domineren. Ziva maakt zich kleiner en laat de hond zien dat ze geen kwaad in zin heeft, ook ik begin heel voorzichtig de hond te paaien. “Kom knul ga maar naar je vrouwtje, voorruit!” De hond begint zijn interesse langzaam voor Diezel te verliezen en besluit dat Ziva wel een heel lekker ding is, daar doet ze ook wel heel goed haar best voor,
Ziva rent op hem af en dirigeert hem heel behendig van ons af en begint speelbewegingen te maken. Zo’n heerlijk spel kan hij niet weerstaan en rent met haar mee. Als hij ver genoeg is draaien we ons om zodat we snel de kuierlatten kunnen nemen. De mevrouw is al nergens meer te bekennen en als Ziva de hond ver genoeg van ons af gebracht heeft, komt ze snel onze kant weer opgerend.
Dit is pas een samenwerking waar het allemaal om draait! Zo hoort een roedel samen te werken. Een dipje of geen dipje zodra het nodig is dan moet je handelen met je gezonde verstand.
Zo vind ik Cesar Milan best wel grappig hij verteld altijd “verbeeld jezelf dat gene voor waardoor je stevig op je benen staat en de hele wereld aankan”. Heel leuk maar hoe doe je dit als je dus totaal niet zeker en stevig in je schoenen staat? Heb je dan een probleem? Welnee want wat hij zegt werkt altijd ook al heb je een day off. Visualisatie is een machtig iets en ik heb een vriendin die in spannende situaties altijd zichzelf even bij elkaar roept. Zich even bedenkt “oké ik kan het, ik heb mijn hond volkomen onder controle” en dan gaat het stukken beter.
Ik zeg altijd als je het even niet meer weet en er komt een hond aan waardoor je heel onzeker van word, let dan alleen nog maar op jou hond. Jou hond is altijd het belangrijkste! Ik kan dit niet vaak genoeg benadrukken! Kan jou het schelen dat de andere persoon haar hond niet onder controle heeft. Kan jou het schelen dat die andere bang voor jou hond is. Kan jou het schelen dat ze vinden dat jij een kuthond heb. Kan jou het schelen dat mensen het niet leuk vinden als jij je hond anders corrigeert dan hun en ze hier niet goed tegen kunnen. Kan jou het schelen dat je voor gek staat als je bovenop je hond ligt om hem een time out te geven. Kan jou het schelen dat andere je maar een rare snijboon vind. Helemaal niets! Nada….. jouw hond is het belangrijkste en daar vestig je aandacht op en je geeft hem/haar wat hij op dat moment nodig heeft. Zo kan je onzeker zijn maar één op één is veel makkelijker dan als je ook nog aan andere mensen of honden moet denken.
En nogmaals wat een andere persoon doet is zo onbelangrijk! Als je dit in je achterhoofd houd dan wordt het uitlaten zoveel makkelijker!
Onze Mac is daarin tegen duidelijk nog maar een “middenkader” in onze roedel. Hij maakt het meest lawaai waardoor onze groep honden nog groter lijkt dan normaal. Ook is hij het wantrouwendst en denkt altijd maar onraad te ruiken.
Ook heeft hij het meeste last van onze offday, dit kan hij niet zo goed handelen. Hij denkt dan dat de bescherming volledig op zijn schouders rust en omdat in zijn ogen alle honden niet te vertrouwen is, moet hij van zichzelf aan de bak en dit doet hij zijn grote bek te gebruiken. Alleen het probleem is dat Mac nog veel te onzeker is en hij helemaal geen leider wilt zijn. Hij is dan ook de enige van onze groep die continu om bevestiging komt vragen.
In onze off dagen zetten we Mac dan ook vaak naast Diezel, want Diezel is zo heerlijk rustig. Want ondanks Mac onze bui dan feilloos oppikt, spiegelt hij ook graag en Diezel is fantastisch om te spiegelen. Diezel is namelijk samen met Daisy buiten zo ontspannen en rustig dat je dit vanzelf ook wordt.
Daarom ook een roedelleider of alfa teef heeft haar dag wel eens niet….maar dat is echt geen punt!
