Alles wat er in ons gezinnetje gebeurt
“Zou opa met ons meelopen” vraag ik aan niemand in het bijzonder. Mac en Daisy rennen voor me uit en zijn weer blij om in onze Utopia te zijn. Wat heb ik dit gemist lekker onbezorgd wandelen. De laatste weken waren meer gereserveerd voor de pups, Ziva en Diezel. In gedachten zie ik mijn grote vriend mee rennen en af toe stoppen om die ene geur goed op te snuiven. Daarna zich laten vallen in het gras om heerlijk te gaan rollen.
Even snel naar de wc bedacht ik bij mezelf toen ik Dot de Beagle naar buiten liet. Waar kan ze heen? Dacht ik ook nog snel terwijl ik om me heen kijk of er toch niet ergens een uitweg te bekennen is. Met een gerust hart loop ik de trap op naar binnen om snel te gaan toiletteren. Mijn schrik is dan ook enorm groot als ik terug kom en Dot is nergens meer te bekennen.
“Kijk Diezel” fluister ik zacht in zijn flappers, “de buurman is foto’s aan het maken”. “Hij vindt zijn huis zeker heel erg mooi” mompel ik. Mijn buurman wilde wegrijden, maar bedacht zich toch en reed weer naar achteren de parkeervak in, pakte zijn mobieltje en begon foto’s te maken. Toen zette hij de motor van de auto uit en stapte vervolgens uit. “De buurman is iets vergeten “ zeg ik tegen Ziva en ik hou haar iets korter. Ziva is iets humeurig tegenwoordig en heel beschermend.
Half 1 in de nacht, stil lig ik in bed te wachten tot de deurbel gaat of nog enger er met veel lawaai politie onze huisje in komt stormen. Voordat ik naar bed ga check ik via maps nog even wat de snelste weg naar Nederland is. Binnen 1 uur kan ik in Maastricht zijn, dit in mijn achterhoofd val ik uiteindelijk in een diepe onrustige slaap.
Omdat ik een hele chaotische, grappige -alleen voor mezelf, de omgeving zelf vindt mij allesbehalve grappig- en vooral drukke paardrijdster ben wil ik jullie toch een normale dressuurles van mezelf uitgebreid vertellen. Als ik klaar ben met zo’n les en ik mijn manegepaard weer afgetuigd en verzorgd in de box heb gezet, denk ik altijd weer terug na de les. Zo check ik even of ik mezelf niet te erg voor gek heb gezet en ik moet zeggen dat de uitkomst hier een volmondig ja is. Ik zet mezelf altijd volkomen voor gek! Daar hoef ik niet echt veel voor te doen kan ik jullie beschamend vertellen.
Raar dat sommige trauma’s – tenminste ik dacht dat ik hier wel overheen zou zijn- als een soort atoombom inslaat. Zo erg dat ik er bijna niet van kan functioneren. Het begon allemaal door een doodgewone kinderboek! Deze heb ik van een hele lieve Facebook vriendin “Ineke” gekregen –zij zorgt voor al mijn leesvoer, echt zo super- en het gaat over paarden.
Het begon allemaal met mijn dochter haar nieuwe uitdaging! “Herbalife consulente” en als moeder doe je natuurlijk aan alle grillen van je kind mee. Nu ben ik begonnen met de overgang en ik moet eerlijk toegeven dat het qua gewicht een beetje de spui gaten uit loopt. Nu ben ik al maanden bezig met shake ‘s en repen dus was het niet zo moeilijk om van Weight care over te stappen naar Herbalife. Natuurlijk hoop ik dat Herbalife wel doet wat ze beloven en raak ik eindelijk een paar kilo’s kwijt.
Zomaar een oudere dame uit de buurt! Het begon een paar jaar geleden Diezel was nog maar een pup en zij loopt door de wijk met haar grootste vriendin, haar maatje de Golden Retriever. Dezelfde vrouw een paar maanden later: huilend want haar beste vriendin de Golden Retriever is er niet meer. Natuurlijk ze was al oud en liep niet zo goed meer. “Maar ik ben ook slecht ter been hoor” snikt ze nog eens luidruchtig en loopt snel verder naar een ander luisterend oor.
Er staan mooie dure auto’s voor de deur, de nieuwste Audi, Bentley, Mercedes uit de S- klasse, BMW X6 (die ik zo zou willen meenemen) en daarnaast staat mijn auto Toyota Aygo. Al snel snap ik best dat wij helemaal uit de toom vallen met onze outfit en vooral vervoersmiddel.
Lees verder Wij kneutjesvolk in een dure luxe hotel in Hongarije!
Half drie komen we eindelijk bij onze hotel Diana in Siofok Hongarije aan en kan onze vakantie beginnen. Wij kunnen met zijn drieën drie talen spreken namelijk: Duits – mondjes maat, maar verstaan prima -, Engels – vooral Samantha goed en wij mondjes maat maar verstaan prima – en natuurlijk Nederlands maar daar kom je in Hongaria niet ver mee.
Lees verder De succesvolle talen knobbel van de Elkerboutjes!