Het is papa dag en de lente is begonnen!
Als ik vandaag eindelijk weer onze eigen Utopia na maanden weer kan betreden, vertel ik verheugd tegen mijn vader hoe blij ik ben om weer hier te kunnen lopen. “Oh wat fijn he papa”, “hoor die vogels een kwetteren” roep ik naar hem en ik snap best dat hij af en toe even weg vliegt om aan mijn woorden tornado te ontsnappen.
“Wat is de lente toch mooi!” ga ik onverstoord verder en dan slaat het ineens met een flinke knal in mijn hoofd. Vandaag is jou geboorte dag! 70 jaar geleden werd je in Hilversum geboren niet wetende dat je een turbulente leven zou krijgen, die veel te vroeg zou eindigen.
Het doet allang geen pijn meer jou te moeten missen en niet omdat ik niet van je hou, welnee ik ben je nooit kwijtgeraakt. Samen met Mandy zit je in alle kleine en belangrijke dingen van alledag. Weet je! Eigenlijk best wel heel grappig want ik klets de hele dag je oren van je hoofd wetend dat je elke woord hoort en het nog prettig vind ook.
Als ik verder wandel en de boelen helemaal uit hun dak gaan weet ik dat je net als mij geniet. Jij hield net zo van dieren als ik en dat heeft ons altijd aan elkaar verbonden. Dan moet ik ineens denken aan alle levenslessen die ik van jou heb geleerd. Al vond ik sommige wel heel erg overdreven vooral als ik het had over “mijn vriendin” dan was jou antwoord altijd “Anita je hebt geen vrienden, alleen maar kennissen”.
“Ach papa” dacht ik dan “dit komt waarschijnlijk omdat je zo vaak je kop had gestoten en daar wordt je nu eenmaal erg van verbitterd”. Maar nu snap ik wat je bedoelt “de mens zit nou eenmaal zo in elkaar”. Begrijp me nu niet verkeerd! Want ik ben heel gelukkig en heb heel veel lieve mensen om me heen. Maar ik snap zijn levenslessen nu ik ouder ben veel beter en het mooiste is dat ik mijn vader in zijn totaliteit steeds beter ga begrijpen.
Gelukkig heb ik een moeder die met haar positiviteit mijn hele leven in balans hield en houd. Waardoor ik hele mooie momenten heb beleefd in mijn jeugd, die niemand mij meer af kan pakken. Mijn moeder en ik reisde samen wat af als mijn vader weer eens iets had verzonnen en wat hadden wij een lol.
Elke dag plaag ik mijn vader met zijn verleden en af en toe kan ik me goed voorstellen dat hij me stiekem best een tik wilt geven. “Maar papa ik vind dat wij daar het recht toe hebben”, “wij hebben alles en ik bedoel echt alles aan jou gegeven”. Onze jeugd was niet zomaar een jeugd zoals de meeste kinderen! Nee het was een jeugd wat draaide alleen om en rond “JOU”.
Niet dat ik je dit kwalijk neem, welnee het zou veel te saai geweest zijn zonder jou. Het heeft mij gevormd tot wat ik nu ben “een vrouw met heel veel levenservaring” en de belangrijkste les heb ik heel goed onthouden “Anita Kennis is macht!”
“Weet je papa”, “geld was zo belangrijk in jou leven” daardoor kan ik de waarde hiervan niet waarderen. Geluk en liefde dat is mijn drijfveer en ik ben heel blij dat jij dit nu ook heb ontdekt al is het wel een beetje laat vind je niet. Geld hebben we nodig om te kunnen leven maar geld zorgt niet voor geluk en liefde. Ook gezondheid kan je nog steeds niet kopen en dat heb jij aan de lijf ondervonden.
Zo mijmer ik verder en heel veel herinneringen passeren mijn gedachten. Leuke, vervelende maar ook hele mooie vullen mijn hoofd. Zelfs na zijn overlijden hebben we nog heel veel samen mogen meemaken. “Ja papa” je blijft me verbazen elke keer weer. Als ik denk “het kan niet gekker”, “of nu heb je, je hele trukendoos prijs gegeven, verzin je wel weer iets nieuws”.
Je zei het al heel mooi voordat je ging sterven “Ik heb een leven geleid waarin ik alles heb beleefd en heb gedaan wat ik wilde”, en dat is toch het aller belangrijkste “dat je alles uit het leven haalt, wat jij eruit wilde halen”, dan kan je zeggen “dit was een vruchtbaar leven”. Al weet ik dat je toch wel spijt heb van de dingen die je heb gedaan, toen je eigenlijk heel ziek was maar niemand dit besefte.