Hurby net zo onzeker als zijn broer!

Maar na een heerlijke wandeling is Hurby weer een zekere boerboel die geniet! Net als zijn vrouwtje 🙂

Stiekem kijkt hij naar zijn vriendinnetje en hoopt dat zij hem verteld hoe hij zich moet gedragen. Zijn vriendinnetje weet dit en maakt hier heel graag –mis-gebruik van. Af en toe zie je haar reageren op de dingen om haar heen en hij doet heerlijk met haar mee. Maar een man blijft een man en daarom doet hij het niet zo subtiel als dat zij dit doet. Net als kinderen krijgt hij dan ook de correctie terwijl zij de aanstichter is. Natuurlijk kijken wij hier doorheen, maar het blijft een feit.

Heel relaxed met zijn drieën op pad 🙂

Ik heb het geluk dat ik dit op mijn gemak heerlijk kan en mag aanschouwen en ik moet zeggen dat ik geniet van dit soort prachtige honden communicatie. Stiekem kijkt hij weer naar zijn vriendinnetje en wat geniet zij ervan om hem te vertellen wat hij moet doen. Samen kijken ze om zich heen en de ene subtieler dan de andere.

Hurby en Nikita twee vrienden voor het leven! Hurby is de broer van onze Mac en Daisy en Nikita is een volle nicht van Diezel – dochter van Diezel zijn zus Peanut -. Dat Hurby een broer van Mac is, is echt heel goed te zien. Hij reageert net als Mac heel goed op degene die naast hem loopt. Doordat Hurby net als Mac hele verschillende signalen afgeeft is het voor Wendy –het vrouwtje van Hurby en Nikita – heel moeilijk om hem te lezen en daar kan je heel onzeker van worden.

Een heerlijk stel <3

Dit snap ik als geen ander, want ik heb ook zo’n lekkere onzekere boel die totaal andere signalen afgeeft dan dat hij bedoelt. Doordat Wendy heel onzeker wordt door Hurby zijn gedrag gaat hij zijn heil zoeken bij zijn vriendinnetje Nikita die hem wel heel goed begrijpt, alleen maakt ze zeer zeker ook een beetje misbruik van zijn onvoorwaardelijke vertrouwen in zijn stoute vriendin.

Vandaag zondag 28 februari ben ik bij onze vrienden Wendy en Jan uit Horn om samen met Wendy te kijken of we Hurby weer een beetje in het gareel kunnen krijgen. Dit doen we met de trainingsband, want ik ben voor het corrigeren op het goede moment, plus als hij een beetje op zijn broer lijkt –en geloof me het hadden tweelingen kunnen zijn- dan wordt het een vruchtbare zondag.

Getver heb je nou een scheet gelaten Nikita

Als we op een zandpad aankomen mogen Nikita en Hurby lekker los en de training kan beginnen. Eerst moet Hurby leren wat de bedoeling is, want anders komen we niet waar we graag heen willen.
Net als Mac is Hurby een hele snelle leerling en snapt al gauw wat er van hem verwacht wordt.

Wat hebben we geluk! Al snel komt onze eerste proefkonijn in de vorm van een man aangewandeld. Arme man die heeft nog geen idee dat hij onze eerste hindernis is en hij staat genietend om zich heen te kijken. Wendy wilt Hurby al aanlijnen, maar dat is voor mij not done. Wil je weten of hij de lessen gesnapt heeft, dan moet je er volop ingaan… natuurlijk is het spannend, maar een test is een test dus lekker laten lopen die handel.

brrr dat stinkt…

Hurby ziet de man en loopt er dominant luid blaffend en grommend op af! Wendy roept Hurby tot orde en ik reageer met een piepgeluid. Hij komt direct terug om daarna er weer op af te lopen. Weer wordt hij tot orde geroepen met een trilling dit keer en dit komt nog beter aan. Hij komt weer terug en gaat nu veel vriendelijker naar de man toe. Alleen nu doet hij wat ik had kunnen verwachten hij springt tegen de man aan en dit wordt gelijk afgestraft met een piep.

Hij is nu rustig en Wendy bied haar verontschuldigen aan tegen de man, maar de test is gelukt en geslaagd 🙂 We lopen verder en er komen meer mensen aan en Hurby loopt er relaxed langs. Wauw hoe snel een kwartje valt! Dit is toch waanzinnig.

nou nog even dan….

Ook de sfeer tijdens het wandelen is ineens –tot grote ergernis bij Nikita – veranderd. Nikita heeft totaal geen invloed meer op Hurby. Hurby let nu alleen nog maar op Wendy en is net als Wendy super relaxed. Nikita die dit totaal niet grappig vindt zoekt nu manieren om Hurby weer zover te krijgen om samen te gaan keten, maar Hurby laat zich niet verleiden.

Doordat de sfeer nu is zoals het hoort zie je de mensen om ons heen ook veranderen. Mensen houden ons aan om Wendy te complimenteren met de honden. Hoe mooi ze zijn en wat zijn ze lief! Wendy glundert van oor tot oor en neemt alles gretig aan. Ook op de vraag “mag ik ze aaien” wordt gretig beantwoord en Hurby die het af en toe wel spannend vind – ineens al die positieve aandacht – wilt nog wel een brommen maar na een piepje laat hij alles gewillig toe.

Even samen lekker los!

Nikita is nu degene die even niet meer snapt wat er gebeurt is, ze is nu dan ook op haar qua vieve. Volgens mij gaat ze er vandoor als ze de kans ziet. Maar Wendy laat me zien door ineens haar riem los te laten dat ze Wendy blijft volgen waar ze ook heen gaat. Ze houd Wendy zo goed in de gaten echt geweldig.

Het is Hurby die gewoon het allemaal niet goed snapt en nu zijn vrouwtje weer de leiding neemt volgt hij haar graag. Hier hebben ze alle drie op gewacht en gehoopt! Maar het is gelukt de roedel staat weer als een huis. Hurby is gewoon een onzekere boerboel die leiding echt super hard nodig heeft want anders kan hij niet goed functioneren. Natuurlijk hielp Nikita Hurby graag, maar zij is niet echt een voorbeeld voor hem, omdat ze zelf ook nog heel ondeugend kan zijn 😉

Wat een prachtige wandeling en wat heb ik genoten van de hondentaal. Op het laatst werd de andere honden om ons heen gewoon genegeerd en is het vrouwtje de belangrijkste van alles. Zo zie ik het graag en hier geniet ik enorm van.

Na een heerlijke bak groentesoep met stokbrood is het voor ons weer tijd om naar Vlaardingen te rijden. Een geweldige dag waar ik ook weer genoeg van heb geleerd. Thanks Wendy en Jan voor de gastvrijheid en de heerlijke leerzame wandeling!.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.