Een fijne 1ste paasdag die eindigt in het ziekenhuis!
Visite heel veel visite en dit twee dagen lang! Dat is voor Chibi een uitdaging waar ze een hele kluif aan heeft. Allemaal kroelen en knuffels twee hele dagen lang! Wat een feest maar wel heel spannend voor ons onzekere boerboelmeisje. Staart tussen haar poten en oren zowat op haar rug, maar de knuffels en aaitjes wegen toch iets zwaarder dan haar onzekerheid.
Wat is dit goed voor haar! Een heerlijk leermomentje en voor ons is de visite heel gezellig. Vrienden van ons gaat Ron helpen met de overkapping. Hier heb ik zolang naar uitgekeken en nu gaat het eindelijk gebeuren. Al bleek deze dagen ook best heel moeilijk te zijn doordat mijn vriendin haar dochter iets vreselijks is overkomen en hier pas een paar dagen aan is ontsnapt.
Boosheid, frustratie en aan de andere kant vreugde en gezelligheid spelen deze twee dagen een hele grote rol. De honden voelen dit feilloos aan en de knuffels en kroelen kunnen niet op. Al is dit voor een onzeker boerboelmeisje toch best lastig, maar ik moet zeggen dat Chibi het heel goed doet en ze blijkt knuffels toch heel fijn te vinden en overwint keer op keer haar angst.
Onze overkapping wordt steeds mooier en mooier – ik ben dan ook stiekem benieuwd wat onze buurvrouw ervan vindt, want ze had me al laten weten dat als het niet mooi genoeg is ze gaat verhuizen-. Steeds loop ik trots als een pauw naar buiten om te zien hoever de mannen al zijn. Marcel en Ron maken samen een waar kunststukje.
Als de geraamte van de overkapping een feit is dan zijn de platen aan de beurt en dat is best lastig als je een zielig klein onzeker boerboeletje bent, vooral als je in een kleine gangetje staat en dan de platen ineens omvallen. Toen ging het helemaal mis!
Het is uitlaattijd dus Mac staat met zijn twee zussen in de gang en hadden net al een klein meningsverschil met zijn drieën. Cloontje had een bot op het oog die Mac net had veroverd en die wilde deze echt niet afgeven. Cloontje die is niet zo gauw onder de indruk – want zij is altijd de pineut, dus is een flinke afstraffing wel gewend- kreeg dan ook een flinke knauw van Mac.
Nu staan dus 1 onzekere boerboel meisje, een boerboelmeisje die net een afstraffing heeft gehad van haar broer en een broer die erg humeurig is in de gang. Als dan de platen ook nog omvallen is de chaos helemaal compleet. De ideale situatie om eens helemaal uit je dak te gaan. Nicky staat met Mac bij de voordeur met voor zich Cloontje daarvoor staat Chibi en Samantha er naast en daarachter vallen vier platen op de grond.
Mac geeft hiervan Cloontje de schuld en wilt de afstraffing even voorzetten, Chibi die ontzettend solidair is met haar broer besluit hem even te helpen en dat is fijn vindt ze zelf, want zo kan ze haar frustratie even lekker kwijt. Ze valt met een flinke grom Cloontje aan en Nicky neemt een besluit en houd Mac tegen en zo wordt Cloontje fijn gebeten door haar zusje.
Samantha die probeert Chibi te laten stoppen door haar keel dicht te knijpen en ik ren de gang in om Chibi aan haar tuig weg te trekken. Natuurlijk lastig omdat je zo een scheur effect krijgt. Maar Sammy heeft het voor elkaar om Chibi te wurgen zodat ze los laat. Op dat moment denkt Cloontje die er nog steeds helemaal alleen voorstaat ‘yes nu is het mijn beurt’ en duikt op Chibi.
Alleen Sammy denkt ik houd haar tegen en raakt met haar hand in de bek van Cloontje terwijl die denkt ‘zo ik heb iets en die bijt ik eraf’. Arme Sammy begint nu toch wel flink te jodelen en met zo’n grote volume dat alle honden stoppen met waarmee ze bezig waren. Het heeft gewerkt de honden zijn gestopt met ruzie maken en vooral Cloontje is helemaal onder de indruk en durft niet meer in de buurt van Sammy te komen.
Ik pak Sammy beet en dekt haar hand af en lijd haar snel naar de keuken terwijl ik tegen haar blijf praten. Ondertussen krijg ik een papieren zakdoek aangereikt en druk deze op de wond. Mijn enige zorg is op dat moment dat Sammy niet flauw valt dus ik druk haar tegen me aan en blijf praten, praten en maar praten. Als ze weer een beetje rustig ademt kijken we samen wat de schade is.
Goed nieuws de duim zit er nog aan alleen ze heeft een hele mooie gat. Het blijkt maar weer dat zo’n gat bij een hond niet veel voorstelt, maar een mensen huid kan hier echt niet tegen. Cloontje durft niet meer in de buurt van Sammy te komen en dat vindt ze vreselijk.
Terwijl ik de huisartsenpost bel probeert ze Cloontje te kalmeren. De rust is weer terug gekeerd en Cloontje en Sammy hebben samen weer vrede gesloten. Twee uur later rijden we naar het ziekenhuis en als we daar nog op de alarmbel moeten drukken omdat er een meisje van 3 ineens wegvalt en de ouders het even niet meer weten, ben ik blij dat Sammy haar wond meevalt.
Met 1 hechting -zonder verdoving, mijn enorme bikkeldame- gaan we weer terug naar huis. Ondertussen zijn de mannen al best ver met de overkapping. Heeft mijn vriendin het eten alvast afgemaakt en zijn de honden in diepe rust.
