Onzekere boerboelen blijven heel onvoorspelbaar! Zolang je dit weet en er rekening mee houd is dit een pure uitdaging.
Een boerboel achter een hek roept de verschrikkelijkste woorden naar ons. De kleine pups en vooral Chibi schrikt zich wild en rent snel naar de andere kant van de weg. Als ze dit nog niet veilig genoeg vind rent ze nog verder weg en Cloontje die eerst nog twijfelde rent haar nu snel achterna. Samen blijven ze op gepaste afstand afwachten tot de dreiging weg is of nog erger eraan komt stormen zoals de boerboel hun heeft beloofd.
Mac die de boerboel allang kent en weet dat hij goed gevangen zit kijkt eerst een beetje boos naar de grote jongen en daarna een beetje geamuseerd naar zijn zusjes. ‘Dit is toch wel grappig’ denkt mijn jongen. De meiden vertrouwd het totaal niet en als ik ze verzeker dat er echt geen hond hun kant op komt rennen, komen ze samen heel voorzichtig met hun staart tussen hun poten naar me terug.
Ze blijven de hele weg op hun hoeden – tenminste net zolang de boerboel blijft schreeuwen tegen ze-. Chibi is zo ontzettend onzeker en waar dit nu vandaan komt ik heb echt geen idee. Nu waren Daisy en Mac ook best onzeker in hun jonge jaren, maar Chibi spant echt de kroon. Mensen vindt ze spannend, honden vindt ze af en toe best eng en ook bij duizenden dingen zet ze een hele grote vraagteken of uitroepteken neer.
Ik hoopte dat als haar eerste loopsheid een feit zou zijn, ze iets zekerder zou worden. Hormonen doen best een hoop bij kleine boerboel meisjes. Jammer genoeg is aan haar onzekerheid niets veranderd. Doordat een hond onzeker is zijn ze onberekenbaar en dat is best even moeilijk.
Wat gaat ze doen is bepaalde situaties? Daar moet ik tot nu toe zeker goed mee oppassen. Mac en Daisy waren door hun onzekerheid gereserveerd naar andere honden toe en Daisy kon ons ineens grijpen, maar schrok hier ontzettend van als ze merkte wat ze gedaan heeft -al beet ze nooit echt door, tenminste als je gaatjes geen doorbijten noemde 🙂 -. Mensen zou ze nooit bijten, want ze is echt ontzettend gek op mensen daar doet ze echt alles voor.
Mac is daarin tegen een echt haantje en met hem moet ik altijd een beetje oppassen, al is hij nu met zijn 3,5 jaar totaal niet onzeker meer. Een stabieler hond als Mac kan je echt nergens vinden al heeft hij soms nog wel streken waar je totaal niet op zit te wachten, maar dat is Mac en dat weten we.
Nu was Ziva in haar jongere jaren ook best een onzekere teef en daardoor heeft ze bij de keuring zelfs maar 78% gehaald i.p.v. in de 80%. Te onzeker voor een boerboel alleen had ze een handicap die dag want ze was loops en moest gekeurd worden voor haar eerste nestje pups.
Maar enfin nu hebben we twee pups die samen een heerlijk onzeker stel is. Chibi spant hierin de kroon en Cloontje die doet mee wanneer ze hier de nut wel van inziet. Zo hebben we met Chibi best veel te stellen en vooral tijdens de hondentraining.
Ze vindt Richard onze trainer best spannend te noemen en omdat ze echt alles doet voor haar baasje Nicky bewaakt ze hem ook nog eens super goed. Richard gaat dicht bij haar staan of loopt haar heen zoals de meeste oefeningen gaan. Chibi houd hem heel goed in de gaten en als hij toch te dicht in haar aura komt springt ze nog net niet tussen Nicky zijn benen.
Als Richard haar met snoepjes te vriend wilt houden is ze het ook helemaal zat en begint naar zijn hand te snippen. Ja dit heeft ze duidelijk van haar mama, maar dit moeten we toch indammen. Na zo’n actie zie je haar ook helemaal in haar schulp kruipen en in mijn hoofd zit ik dan ook weer hele trainingsprogramma’s te organiseren.
Chibi is een echte angstbijter en dit maakt het allemaal best lastig, maar niet onmogelijk en sowieso weer een uitdaging om in te bijten. Veel mensen en honden staan op het menu en ik merk dat ze het allemaal goed opvangt, maar als de mensen haar willen aaien gaat dit nog best moeizaam.
Nu zitten we precies in de bange periode van een hond dus dit speelt ook een grote rol in de onzekerheid van ons kleine bange meisje. Hopelijk kunnen we van onze mooie boerboelmeisje een grote stoere meid maken….