Heerlijke verse hondenpoep!
Ik wil het deze ochtend graag met jullie hebben over hondenpoep! Dit is namelijk mijn irritatie level eerste klas. Hebben jullie ook zo’n enorme last van het onderwerp hondenpoep. Nu hoor ik jullie al zuchten en roepen ‘ja wat vies hé, al die honden die overal maar schijten doodmoe wordt je ervan’. Alle mensen die dit nu roepen kunnen beter stoppen met lezen, want mijn irritatie punt zijn juist die mensen. Deze mensen smijten de raarste woorden en zinnen naar mijn hoofd en daar word ik doodmoe van.
Mijn mening van vroeger heb ik al best goed bijgeschaafd, want toen dacht ik ‘waarom zou ik alle hondendrollen oprapen, ik betaal verdorie toch hondenbelasting’ dit riep ik ook naar iedereen die maar commentaar op mijn asociale gedrag had. ‘Jij hebt toch ook een kat! Ruim je die drollen ook op! Betaal jij kattenbelasting dan?’ riep in ongegeneerd naar de mensheid.
Nu ik 5 poepmachines heb en ik best begrijp dat ik met deze vijf machines de hele buurt van ongevraagde shit kan bezorgen, ben ik super braaf geworden en raap netjes de mest van mijn boelies op – Nou moet ik wel eerlijk bekennen, dat als ik maar 1 hond zou hebben ik waarschijnlijk niet zo braaf zou zijn geweest -. Maar dit gedrag maakt het gezeur niet minder! Om de mensheid ervan te overtuigen dat ik de poep netjes opruim, houd ik zelfs mijn zakjes met feces vast tijdens het wandelen –en zeker omdat ik hoop dat mensen hierdoor op houden met zeuren, wat echt ijdele hoop blijkt te zijn-.
Ik ben nog net geen wandelende reclamezuil voor zakjes met heerlijke verse poep en ik word ook nog gesponsord met biozakjes door mijn hele lieve buurvrouw even verderop die elke donderdag erop uit trekt om zakjes te scoren bij een buurtgemeente. Dus lieve mensen ik heb zakjes genoeg en ik gebruik ze ook met trots om de buurt boerboeldrol vrij te houden.
Wordt dit gewaardeerd? Nee totaal niet. Zodra ik bezig ben met een drol in een zakje te duwen stopt er een dame en verteld me een beetje boos en chagrijnig ‘ruimt u die drol wel even op, want de hele buurt ligt vol met de drollen van uw honden’. Verbaasd kijk ik op van mijn serieuze werkje, want soms hebben de drollen hun eigen wil en dat is ‘niet in het geheel’ in mijn zakje.
‘Kijk mevrouw ik ben druk bezig met de drol op te ruimen’ zeg ik verbaasd maar zeker zeer geïrriteerd. ‘Ja nu maar als ik niet kijk laat je het gewoon liggen’ verteld de mevrouw me even doodleuk. Nou breekt mijn klomp en ik pak het volle zakje die ik even op de grond heb gelegd, omdat een drol in een zakje te krijgen met nog een zakje in de hand best lastig is kan ik jullie vertellen.
Maar enfin ik laat trots aan de mevrouw mijn andere zakje zien en vertel haar ‘kijk deze is van een paar meter geleden toen was u nog niet eens in de buurt’. ‘Natuurlijk’ zegt ze geïrriteerd ‘dat is ook voor het eerst’. Natuurlijk kan ik helemaal uit mijn panty gaan, maar daar heb ik helemaal geen zin in en doe verder alsof ze lucht is.
Natuurlijk snapt de mevrouw mijn duidelijke negeren niet en roept nog even om mijn irritatie level nog hoger te krijgen ‘als het warm wordt dan stinkt de hele buurt naar jou drollen die je honden produceren’. Dat mijn biobak vol met drollen zakjes zit en alle prullenbakken in de omgeving vol met groene zakjes gevuld met de drollen van mijn boelies is maar een cliché en dan zegt ze gewoon dat alle drollen die om me heen ligt allemaal van mijn doggies zijn.
Sorry hier kan ik totaal niet tegen en helemaal niet omdat ik met trots kan zeggen dat er geen één drol in de buurt van ons zijn. Zelfs op het uitlaatveld waar er geen opruim plicht is ruim ik het op als ik vind dat het gewoon in de weg ligt.
Maar ik doe er helemaal niets aan dat de mensen denken dat wij een massa productie boerboelen poep in de buurt storten. Hoe vaak mensen niet even blijven staan kijken of ik het wel opruim is niet meer te tellen. Het is me zelfs al overkomen, dat er een man zijn telefoon paraat hield om een foto van ons te maken als we de drol niet zouden opruimen. Toen ik ook braaf mijn zakje pakte nam hij snel het hazenpad.
Het begint nu ook echt vervelend te worden en vooral omdat ook mijn kids continu aangesproken worden ‘dat de hondendrollen opgeruimd moet worden’. Ook Samantha word als ze netjes de poep van haar hond aan het opruimen is op haar vingers getikt, tenminste als je dit vingers tikken mag noemen. Uitschelden als een viswijf is misschien een betere bewoording. Ze blijft heel correct en laat de mevrouw lekker schreeuwen terwijl ze de drol met een handigheid van heb jij daar in een zakje deponeert.
Nicky die het nu echt zat is begint de mevrouw te vertellen dat ze op moet zouten. Mijn mannetje zegt meestal niets, maar ook begint hij het gedrag van mensen om zich heen echt vervelend te vinden, vooral als je zo goed bezig bent om de buurt schoon te houden – al moeten we de mensen troep om ons heen zoals blikjes, zakjes, drinkkartonnetjes, papier, plastic -en weet ik veel wat men als vuil op de grond gooien- maar vergeten- .
Wat wel heel leuk is, is om te zien dat ‘goed voorbeeld doet volgen’. Vroeger toen wij het lieten liggen, liet iedereen het liggen en het stonk toen zeker op de grasvelden en dit is nu niet meer. Je ziet steeds meer mensen die hun drollen netjes oprapen.
Ik ben bang dat er altijd mensen zijn die het niet geloven dat wij alles opruimen. Ook geloof ik dat er altijd mensen onze pad zouden volgen hopend ons te betrappen op een vergeten drol – ik begrijp dat je nu denk dat ik overdrijf, maar dit gebeurt echt. De buurman van de hoek twee straten verderop loopt elke keer als hij tijd heeft of zich gewoon enorm verveeld achter ons aan en bestudeerd het gras goed, hopend die ene drol te vinden-. Mensen die onze poep overtredingen proberen vast te leggen. Stiekem achter de gordijnen gluren om te zien of we doen wat we hebben beloofd.
Het is soms echt te zielig om waar te zijn, maar het is echt zo elke dag weer…..Dus mensen als jullie echt niets te doen hebben ‘ga jullie gang’ wij moeten er soms echt wel om lachen. Maar soms word ik er ook enorm gek en gefrustreerd van!
