Een hele vreemde ochtend! Wat kan 2016 toch raar beginnen! Vooral voor de arme man die gered moest worden 🙁

Al vroeg word ik wakker gemaakt door mijn honden. Logisch want Diezel en Ziva hebben gisteren de hele dag nerveus door het huis gebanjerd en zijn ook niet wezen plassen. Daisy en Mac daarin tegen waren iets stoerder dan de rest –feit blijft nog steeds dat Daisy niet zo goed hoort dus die snapte helemaal niets van al die commotie om haar heen- en zijn dan ook om 22:00 uur voor gevaar van eigen leven nog snel buiten wezen poepen en plassen.

Nu moet ik er wel even bijzeggen dat Mac de gehele weg zijn staart tussen zijn poten had en zich merende keren verschool achter mijn benen. Ook sprong hij nerveus omhoog om mijn gezicht te likken “help mij toch” riep hij dan. Daisy keek dan ook vaak niet begrijpend naar Mac en mij. “Waar maakt iedereen zich toch zo druk om” zucht ze dan nogmaals dramatisch.

Daarom snapte ik heel goed dat de honden deze ochtend graag even naar buiten wilde om hun behoefte te gaan doen. Maar dan rees toch wel de vraag: “wie mag er eerst mee?” Een lastige want neem ik Diezel en Ziva als eerste mee, dan weet ik zeker dat de hele buurt straks wakker is door mijn altijd hyperdepieper Mac. Diezel is heel simpel want die vertrekt al demostatief naar de bench –voor hem is het toch nog iets te vroeg vindt hij zelf-.

De keuze “welke hond eerst?” is veel te lastig en waarom zou ik 2016 niet gewoon heel stoer beginnen. Ik neem gewoon alle drie honden tegelijk mee in de wijk. “Welke idioot is nu op deze vroege ochtend wakker” mompel ik dan ook tegen niemand in het bijzonder – kan ook niet anders want heel Nederland ligt nog heerlijk in dromenland-.

Wat kan een mens zich vergissen! Ik doe de voordeur open en Ziva staat al direct als een haantje klaar voor de aanval. Mac bedenkt zich geen minuut en staat naast zijn mama stoer te wezen –ja zodra zijn mama erbij is, dan laat Mac zich echt niet kennen, pfff hij moet er niet aan denken als zijn moeder denkt dat hij een mietje is-. Als Daisy –die nooit met dat aanstellerige gedoe mee doet- ook zich groot maakt, begin ik toch al spijt te krijgen van mijn slimme idee.

“Kappen nou!” roep ik boos en laat ze alle drie eerst even zitten zodat ik normaal onze voortuin uit kan lopen. Het begint al bij de eerste heg! Drie boerboelen hebben bedacht dat daar vast iets raars in verstopt zit en ik word er met hele grote tegenzin ook bij gehaald. “Kijk vrouwtje hier zit vast weer zo’n rare prikgeval “ roept Mac een beetje paniekerig, want hij vindt egels namelijk heel spannend. Ik heb hem nu al zover dat hij niet hysterisch begint te huilen als hij er ééntje tegenkomt, maar het scheelt nog niet zoveel.

Als ik mijn honden terecht heb gewezen en ze heel duidelijk heb gemaakt dat dit niet kan. En als ze zo nog een keer doen, dat we echt naar huis gaan! Lopen we weer verder. Al duurt de rust jammer genoeg niet lang. Ergens in de verte hoor ik –doordat het nog pikkedonker is en stil om ons heen, dus het geluid ver reikt- wel honderden honden huilen, gillen en ik denk het allerergste, zo mijn boelies dus ook.

Ziva staat in starthouding zodat ze haar roedel kan beschermen voor iets of iemand die ervoor zorgt dat de honden zo moeten huilen. Mac die zich niet kan laten kennen -maar het ook best spannend vind- blijft op gepaste afstand achter zijn moeder staan. Als Daisy even verbaasd om haar heen kijkt, snapt ze al heel snel dat er iets vreselijks aan de hand is en gaat opgepompt naast haar moeder staan.

Wauw wat een heerlijk ontspannen rondje denk ik bij mezelf en ik roep mijn drie heerlijke haantjes weer tot orde. Gelukkig luisteren ze wel heel goed en kan ik weer verder wandelen. Als ik in mezelf zit te mompelen of ik een groot rondje of een klein rondje ga lopen met deze mutsen, zie ik in mijn ooghoek een nationale ramp aan komen rennen.

“Nee he!” roep ik dramatisch tegen mezelf! Als je denkt alles gehad te hebben, dan kan dit er ook nog wel bij. Deze man die enthousiast mijn kant op komt rennen is onze tegenover buurman –uit de flat-. Dit is een onaangenaam persoon die al honderd en één keer de politie voor mij en mijn honden heeft gebeld. De politie kwam altijd voor onverrichte zaken, dus ik denk niet dat deze man vrienden met de politie is geworden.

De politie werd door hem al gebeld als Diezel voor de flat stond. Of als Mac de doorlopende buffet had gevonden-die deze mijnheer vakkundig voor de reigers had neergegooid-. Ook werd de politie gebeld als Diezel losgebroken was en onder zijn balkon het eten van hun kat opat –de kat kreeg denk ik alleen buiten te eten en niet binnen-. Soms werd ik er moedeloos van en had Ziva op het laatst nog maar één doel “deze mijnheer even de waarheid vertellen”. Maar ja dat is niet netjes en dan heeft de mijnheer gewonnen, want dan komt de politie wel bij mij verhaal halen.

Deze mijnheer rent elke ochtend alle prullenbakken af om te zien of er nog iets van waarde te vinden valt. Vindt hij deze dan rent hij met zijn buit weer terug naar zijn huis om alles in zijn kelder neer te leggen. Ook vindt hij het een sport om de spullen wat rond zijn container- die voor zijn flat staat- op te pakken en bij een andere container iets verderop neer te leggen, want hij houdt niet van rommel voor zijn flat.

Nu komt deze man keihard op mij afgerend en ik weet dat hij vindt dat ik op moet zouten. Nu zou ik nooit aan deze wens voldoen, maar met drie opstandige pubers heb ik jammer genoeg geen keus.
Ziva die heeft hem allang gezien en zit zich al helemaal op deze ontmoeting te verheugen. Mac en Daisy die helpen hun moeder met alle plezier van de wereld.

Natuurlijk ben ik niet zo snel deze ochtend en ik moet nu wel heel rap zijn, want anders heeft deze mijnheer de dag van zijn leven en kan hij met recht zeggen “wat is 2016 toch slecht voor mij begonnen”. Ik sleur een teleurgestelde Ziva, Mac en Daisy met grof geweld naar de overkant van de straat en ben er nu helemaal klaar mee!!!

Als er ook nog een man tegen de deur van het portiek –flat- begint te rammen, omdat hij waarschijnlijk uit huis is gegooid door vrouw of vriend en mijn honden dit ook wel leuk blijken te vinden weet ik echt niet hoe snel ik weer thuis moet komen.

Oh wat ben ik blij als ik de deur van mijn voordeur dicht doe en de honden los gooi. Pfff wat een uitlaatronde was dat zeg! Maar als je denkt dat het dan voorbij is, dan heb je het helemaal fout.

Diezel staat al ongeduldig op me te wachten en ik verheug me enorm op dit rustig rondje. Natuurlijk begint het rondje heel relaxed. Diezel pakt de eerste boom en begint te druppelen/plassen. Ondertussen kan ik heerlijk om me heen kijken en hoor de eerste vogels in de boom.

Tegenover ons in de flat worden de eerste mensen wakker en omdat ik toch niets te doen heb, ben ik een echte voyeur. Daarna loopt Diezel weer verder en besluiten we om langs de flat te lopen. Als ik achterom kijk zie ik hele rookpluimen vanuit een flat komen, tenminste dat lijkt zo, het is vast gewoon de rookkanaal .

Natuurlijk kijk ik de terug weg even of het echt wel de rookkanaal was, want ik moet er niet aan denken als er wel een flat in de fik staat. Maar nee ik zie niets meer en loop rustig terug naar huis.

We beginnen het jaar goed en ruim de keuken op en doe dan Diezel nog even de tuin in. Als ik achter de computer zit begint er een onaangename geur zich in huis te ontwikkelen. Als deze geur eindelijk herkent word in mijn hersenen spring ik op en ren naar buiten. Donkere mistige wolken drijven door de wijk en dan hoor ik de sirenes al aankomen.

Brand! Snel ren ik naar buiten om te zien welke flat er in de fik staat en ja hoor het is de flat waarvan ik dacht dat die in brand stond. Er is een man van het balkon gehaald en net op tijd want de ramen vliegen er met een knal uit. Dan haal ik opgelucht adem, want het is de hoekflat en daar was de rook die ik zag gelukkig niet –deze was een portiek verder-.

Maar het blijft een feit dat dit voor deze arme man een rampzalige begin is voor 2016! En dan is al dat gemuts met mijn honden kinderspel! De honden vallen al snel in diepe slaap terwijl de brandweermannen de flat snel brandmeester signaal geven. De flat is onbewoonbaar en ben heel blij dat de bewoner gered is…..Jeetje toch wel heel toevallig dat je denkt brand te zien en dit ook gewoon uitkomt…..

Nu ben ik echt wel toe aan een lekker bakje groene thee met honing!!! Dat heb ik wel verdiend al zeg ik dit zelf!