Prinsesje Daisy ziet eindelijk weer vreugde in haar wereldje!
“Ga maar lieve meid! Fluister ik in Daisy haar flappers. Daisy kijkt me even aan en dribbelt dan naar voren. Om een paar minuten later weer naast me te komen lopen. Weer kijkt ze me met haar mooie trouwe oogjes aan en ik weet dat ze even niet weet wat ze moet gaan doen. “Ga maar lekker spelen meisje” zeg ik heel zachtjes tegen haar en daar gaat ze als een klein puber meisje die toestemming heeft gekregen om te mogen gaan spelen.
Terwijl ze heerlijk met haar mama en broer speelt bedenk ik wat een goede beslissing ik heb genomen om Ziva in ons spel te betrekken. De dag dat ik heb besloten om Ziva ’s Ochtends mee te laten lopen, is de dag die mijn kleine prinsesje heeft gered. Daisy wandelde mee maar bleef altijd dicht bij me lopen en week niet van mijn zijde.
Af en toe rende ze even lekker met haar broer Mac mee, maar dat was echt sporadisch te noemen. Het woord “spelen” stond niet in haar woordenboekje en Mac die verveelde zich dan ook best een beetje tijdens onze ochtendwandeling. Natuurlijk probeerde ik Daisy continu uit haar comfort zone te halen, maar dat was best een hele klus.
Al een hele lange tijd wist ik dat er iets moest gebeuren. Mac verveelde zich dood tijdens onze wandeling en kon zijn energie totaal niet kwijt en daar was ik meestal de dupe van. Mac zag mij als een speelkameraadje en ook al vond ik dit totaal niet erg, echt gezond is het niet. Ook zag hij altijd en overal dingen die er niet waren, maar ik wist en weet dat dit was en is doordat hij zich verveelde.
Ook probeerde hij Daisy uit te dagen voor een heerlijke spel, maar Daisy die verstopte zich gewoon achter mij of ze kapte hem snel af. Natuurlijk dacht ik dat dit door haar allergie kwam –haar hele lichaam jeukte en ook haar oren deden pijn of jeukte als hel en dan wil je niet dat iemand aan je komt- en dat Mac haar pijn zou doen als hij met haar speelde.
Nu Diezel niet meer zo ver kan lopen -en vooral niet op ongelijk terrein- zag ik ook Ziva wegkwijnen. Zij kon haar energie niet meer kwijt. Als ik Ziva eens mee laat lopen met de kleintjes dacht ik op een ochtend toen ik de kleintjes uit ging laten. Best een slim plan, maar kan ik dit aan? Mac is tegenwoordig heel relaxed en Daisy vind alles prima en is onderweg heel easy dus waarom niet. Natuurlijk neem ik deze uitdaging met beide handen aan.
Natuurlijk moeten alle drie de honden even wennen aan de nieuwe combinatie. Thuis is de roedel aan elkaar gewaagd en heeft ieder zijn eigen taak. Buiten moeten ze toch een beetje wennen aan de nieuwe situatie. Vooral omdat Diezel er niet bij is en Diezel is sowieso van iedereen een rustpuntje. Nu zijn ze maar met zijn drieën en wat is het geweldig om te zien hoe ze dit oplossen en hoe ze hiermee omgaan.
Daisy leert enorm van haar moeder vooral het “spelen”. Het is niet te geloven hoe mijn prinsesje in die paar weken is veranderd. Ze rent nu als eerste weg om Mac te pakken! Ziva rent direct achter haar aan en Mac die is helemaal in zijn nopjes want de meiden spelen met hem en geven hem met liefde op zijn flikker. Ze rennen en spelen erop los en er gebeurd deze ochtend nog iets nieuws.
Natuurlijk is het nog donker en ik merk direct de verandering in mijn roedel! Ziva rent een klein stukje naar voren en Mac volgt haar trouw. Daisy die kan niet achterblijven maar houd mij goed in de gaten. Even denk ik “he wat gebeurt er?” en dan heb ik door dat ze allemaal in waakstand staan. Ziva heeft duidelijk iets gehoord en kan het niet thuisbrengen.
Normaal rennen ze een paar honderd meter voor me uit en komen af en toe terug om te zien of alles bij mij nog goed gaat. Deze ochtend blijven ze dicht bij me in een perfecte verdediging linie. Het is heel leuk om te zien dat mams precies weet wat haar te doen staat. Mac en Daisy die vinden het heel spannend en blijven iets achter en je ziet aan Mac dat hij niet echt durft maar hij wilt zijn moeder niet teleurstellen. Daisy die zorgt heel goed voor mij en houd me dan ook heel goed in de gaten.
Natuurlijk weet ik best wat mijn boelen in waakhouding houdt. Heel in de verte hoor ik dat er heipalen de grond in wordt geslagen en dit hebben ze natuurlijk nog nooit gehoord. Als het iets lichter wordt gaan de boelen elkaar weer lekker pesten en kan ik weer volop van Daisy mijn prinses genieten.
Mam en Daisy pakken Mac beide weer volop aan! Mac daarin tegen zou niet anders willen en geniet van het spel van zijn moeder en zus. Als Ziva en Daisy even afgeleid worden door een beweging in het bos, dan daagt Mac ze snel weer uit, want oh wat houd hij van dit heerlijke spel.
Als we alle drie naar de auto lopen –Daisy en Ziva aan de lijn en Mac lekker los dicht naast me- geniet ik nog na van onze heerlijke ochtend wandeling. Wat is Daisy opgeknapt zeg! Ze heeft in heel haar leventje nog nooit zo genoten van een wandeling als deze weken.
Wat een slim idee om Ziva mee te laten lopen bij onze ochtendwandeling! Nooit had ik kunnen vermoeden dat Daisy en Mac zo’n plezier konden hebben. Ook thuis is Daisy vrijer geworden en veel blijer….
Ja het gaat eindelijk weer goed met mijn meisje en ik hoop dat ze nog een hele tijd zo kan genieten, want dat heeft mijn prinsesje wel verdiend na al die vervelende periode!
