Job de super entertainer!

Natuurlijk had ik iets kunnen doen! Ik hoefde hem alleen maar te corrigeren. Natuurlijk had ik niet zo hoeven te lachen, maar het was ook zo grappig. Natuurlijk was het niet echt lief van me en wist ik dat hij zich daardoor nog heftiger uit ging sloven. Natuurlijk ben ik me van dit alles bewust en weet ik dat het dus eigenlijk als het erop aankomt allemaal mijn schuld is.

Maar ik weet zeker als jullie mijn trouwe lezers in mijn schoenen stond net als ik helemaal niets hadden gedaan. Gewoon lekker blijven schieten –met mijn trouwe fotocamera- en natuurlijk helemaal in een deuk liggen. Voor mijn arme foto object is het iets minder grappig, want door mijn gelach wordt hij steeds fanatieker en hij gaat niet zo zachtjes met mijn favoriete fotomodel om.

“Kijk Anita ik heb een nieuwe uitlaat tas! Heel functioneel” Nou daar is Job het helemaal mee eens, want het heeft een hele goede bijtgehalte plus al die geurtjes in die tas is wel super interessant vind onze ondeugende boerboel. Als hij de tas met bijten niet van zijn vrouwtje haar schouders af krijgt dan moet hij zijn poot er ook maar bij gebruiken.

Als dit nog niet lukt dan is er maar één oplossing en dat is neerhalen die hap! Als hij door mijn gelach aangespoord wordt om er nog meer enthousiasme in te gooien begint het toch wel heftig te worden. Danielle wordt gebeten, besprongen, geduwd en weet ik veel wat nog meer allemaal. Eén ding weet ik wel Job gooit zijn hele repertoire in de strijd en die arme Daan glijd van de duin naar beneden, maar ik moet wel zeggen heel gracieus en zonder te vallen –wat ik de fotograaf wel een beetje jammer vind natuurlijk -.

Beneden aangekomen roept Daan heel verbouwereerd “hij pakt me echt bij mijn arm en benen!”Lachend vertel ik haar dat ik het gezien heb en bied gelijk mijn excuses aan –al begrijpt iedereen dat ik dit totaal niet meen, want wat was dit grappig allemaal- omdat ik hem niet gecorrigeerd heb, want ik heb toch de afstandsbediening van zijn correctieband om mijn nek hangen –de volgende keer krijg ik hem ook echt niet meer om-. Echt jullie zouden mij echt niet lief vinden als ik deze prachtige actie niet had vastgelegd op de gevoelige plaat.

Job is een ras entertainer en heeft dit overduidelijk van zijn opa Diezel! Als Diezel merkt dat er naar hem gekeken wordt en vooral dat de mensen om hem moeten lachen wordt hij nog fanatieker. Zo vaak hebben mensen hun werk even aan de kant gelegd om naar Diezel zijn enthousiaste acties te kijken, terwijl ik hopeloos probeerde mijn examen te redden –het is ook echt niet raar dat ik bepaalde examens zoals EG en VEG over moest doen-.

Gelukkig heeft Job de beste vrouwtje gekregen die hij zich maar had kunnen wensen, want zijn vrouwtje is namelijk voor alles in. Wilt Job haar het liefst in het water duwen dan gaat Danielle op de pier staan. Al was dit wel even schrikken, want het lukte Job dit keer. En geloof me het is echt geen pretje om je vriendinnetje ineens van de pier zien te vallen. We dachten echt dat ze te pletter zou vallen, maar gelukkig kon ze zich nog net opvangen op een paar rotsen.

Job schrok net zo erg als wij en wilde zijn vrouwtje gaan redden om haar achteraan te duiken, maar dit leek me niet echt slim. Daan heeft geluk gehad, maar je weet nooit of Job net zo’n geluksvogel zou zijn. We besloten ook maar snel om de pier achter ons te laten en de veilige duinen in te gaan. Nou ja veilig? Is er iets veilig voor een enthousiaste dolle boerboel? Ik ben bang van niet –al zou ik het niet eens willen-.

Wat wel weer heel prettig is, is dat Job zijn opa’s genen “het niet luisteren als het tijd wordt om aan te lijnen of nog even een rondje van de zaak voordat we naar het vrouwtje gaan! Hé daar is een hond die is zo leuk, loop jij maar alvast door vrouwtje ik kom zo!” aardig ingedamd is door het juist corrigeren met de correctieband. Job komt in één keer naar het vrouwtje gerent –ja goed hé! Heel lang kwam hij naar mij als ik hem corrigeerde en Daan hem riep. Maar het kwartje is gevallen en komt nu dol enthousiast en blij naar Daan toe gerent uh gegleden 🙂 –

Na zo’n avontuurlijke en spannende wandeling hoort een ideale afsluiting namelijk een lekker bakje koffie en ik natuurlijk thee met een overheerlijke stuk appeltaart met slagroom. Natuurlijk mag Job –zonder dat iemand het ziet- de schoteltjes aflikken,  want hij heeft ons weer een superheerlijke wandeling bezorgd!

Op naar de volgende keer!!!