Diezel weet precies wat goed voor hem is!

En hij doet hier alles voor! Zelfs om zijn pijnstillers te vragen!

Er staat een boerboel naast me en kijkt me doordringend aan. Als ik niet reageer geeft hij mijn arm met zijn neus een ferme zet. “Hé dikke beer” zeg ik zacht en geef hem even een dikke knuffel. Vroeger zou dit genoeg voor hem zijn en gaf hij me een dikke knuffel terug. Nu is dit niet genoeg meer en als ik weer verder ga met wat ik aan het doen ben – facebook, Netflix of gewoon mijn e-mails aan het beantwoorden- krijg ik weer een ferme duw tegen mijn arm.

Mijn prachtige boerboel <3

Als ik mijn grote boerboel in zijn ogen kijk snap ik ineens wat hij echt wilt, namelijk zijn pijnstillers. Iedereen die mij nog steeds duidelijk probeer te maken dat een hond niet kan denken of redeneren, die kan van mij de pot op. Een hond weet precies wat ze nodig hebben en Diezel komt zijn medicijnen gewoon bij me halen als hij ze nodig heeft. Ik geef hem twee pilletjes en hij eet ze enthousiast op.

Dan loopt Diezel naar zijn kussen en gaat er heerlijk op liggen en na een paar minuten hoor je hem heel hard snurken. Het gaat goed met mijn grote heerlijke vent al takelt zijn lichaam steeds verder af en dan zie je heel duidelijk dat het een oude vent aan het worden is. Gelukkig doet zijn prostaat het weer top al maakt hij hier wel enorm veel misbruik van.

Hier staat hij ook minuten lang stil en weet je waarom?

Gelukkig is hij zijn streken totaal niet verleerd en kan hij nog zo ondeugend zijn, al moet hij het daarna thuis wel weer bezuren, want dan laat zijn lichaam hem weer in de steek. Mijnheer trekt buiten zijn eigen plan en als we ons rondje om de kerk lopen –dat vindt hij totaal niet leuk- dan faket hij een plasprobleem en moet ik hem echt uit zijn plasmomentje sleuren. Dit gaat echt heel lastig en hij zet dan al zijn poten diep in het gras. Als hij eindelijk gaat lopen, dan gaat dit stapje voor stapje met heel veel stilsta momenten.

Ga ik zijn lievelingskant op dan is zijn prostaat helemaal oké en plast hij een jonge vent onder tafel. Hij plast en loopt door! Echt zo heerlijk dat zijn ons heerlijkste wandelingen. Jullie snappen dan ook wel dat we steeds vaker zijn zin doen –wat natuurlijk eigenlijk niet goed is, maar aan de andere kant hij wordt er zo vrolijk van! En als hij vrolijk is dan ben ik het ook-.

Omdat er zoveel mountainbikers rond fietste

Probleem opgelost denk je dan! Welnee dan komt het volgende probleem om de hoek kijken. Diezel is nou eenmaal een entertainer ten top en bedenkt al gauw van alles om een wandeling lekker spannend te houden. Vroeger wilde Diezel al zijn eigen plan trekken als ik rechts wilde, wilde Diezel links en daar vochten we continu over. Ik als goede roedelleidster moest mijn poot stijf houden, maar een boerboel van 90 kilo was en is toch best heftig en moeilijk te overtuigen van mijn gelijk.

Als ik dan eindelijk had en heb gewonnen, dan flikt hij het toch op één of andere manier om op de plek te komen waar hij heen wilde gaan. Mijn kinderen roepen dan altijd in koor “Mama wees toch eens wat strenger voor hem!” En ze hebben gelijk! Diezel kan best veel voor elkaar krijgen bij me met zijn mooie lieve ogen.

Voordeel is wel dat ik zo een hele mooie fotoshoot heb kunnen maken

Vroeger rende Diezel van me weg en natuurlijk doet hij dat nu nog, alleen nu nog fanatieker dan toen hij een stuk jonger was. Het enige geluk heb ik toch wel dat hij nu niet meer zo snel rent dan toen. Ook heeft hij bedacht dat als hij los is en hij maar blijft doen alsof hij plast hij nog langer los mag blijven. En dan maar zeggen dat een hond niet kan denken.

Vanmorgen zijn Diezel en ik weer lekker op stap gegaan. Omdat we gisteren gezellig met Nelis en Hellen gewandeld hebben, werd dit een rustig rondje. Diezel is namelijk nog een beetje gesloopt –hij hijgde al snel als een jonge paard- van al dat rennen en uitsloverig gedoe.

lekker in het zand….

We komen al snel op de plek waar Diezel het heerlijk vind, namelijk het schapenweide. Er staat een gans ons op te wachten en begint al snel naar Diezel te schelden. Diezel die zich niet meer zo druk maakt gaat op zijn gemak naar hem staan kijken, tot grote ergernis van deze grote mooie gans.

Diezel die een nieuwe liefde voelt opbloeien besluit om zijn nieuwe vriend of vriendin –geloof me Diezel is niet zo kieskeurig reu of teef dat maakt hem niet uit. Liefde is onzijdig en dan maakt ras, geloof of geslacht totaal niet uit. Ach mijn reu is zo ontzettend zen in dit soort dingen.

Water en zand Diezel zijn favoriet

Maar enfin de gans is niet zo ruimdenkend als mijn vriendje en besluit al snel de kuierlatten te nemen en springt met een prachtige duik het water in. Nu is mijn boerboel ventje een echte doorzetter en laat zich echt niet tegenhouden door een beetje water. Als hij nog een keer de gans recht in zijn ogen gekeken heeft en de gans geprobeerd heeft om Diezel te imponeren door keihard te gaan blazen is Diezel het zat en besluit om zijn kans waar te maken.

De gans houd van hem hij weet het zeker en loopt naar de waterkant. Met zijn poot voelt hij hoe koud het water is en het valt in eerste instantie best mee. Voorzichtig probeert Diezel of hij op die plek kan staan, maar zo’n held is mijn vriendje ook weer niet en hij besluit al snel dat het toch best diep is op deze plek. Hij loopt een klein stukje verder en de gans laat ons nog steeds zien dat hij/zij het er totaal niet mee eens is en dat we op moeten zouten.

Dit is ook een favoriet van Diezel namelijk Keano en Kaiya….wat was Diezel blij toen we ze tegen kwamen in de Broekpolder een paar weken geleden 🙂

Opnieuw peilt Diezel de diepte van deze grote uit de kluiten gewassen sloot en neemt een verstandig besluit “deze sloot is te diep en toch nog wel een beetje te koud naar zijn zin”. Het enige waar deze sloot goed voor is, is om uit te drinken en dat is dan ook wat mijn grote vent gaat doen…..lekker drinken. Als Diezel daarmee klaar is, is hij er dan ook helemaal klaar mee en wandelt op zijn gemak weer verder. De gans haalt opgelucht adem “die rare beest en die gekke mens lopen eindelijk door” denkt hij/zij bij zichzelf.

Diezel is de gans al snel weer vergeten en neemt een run naar zijn volgende pleziertje namelijk de geitjes. Om daar te komen moeten we eerst door een diepe grote plas. Dit houd mijn vent niet tegen en al snel staat hij dicht bij het hek om de geitjes te begroeten. Dit is wel iets van de laatste tijd. Diezel staat graag stil en kijkt dan rustig om zich heen, zo staan we soms minuten lang om ons heen te kijken –terwijl de keffers en andere frustrerende honden blaffen of grommen. Diezel blijft staan en kijkt ze alleen maar aan en je ziet hem denken “doe niet zo hysterisch!”-…zo heerlijk relaxed.

Heerlijk op zijn gemak staat hij om zich heen te kijken…wat een geweldige rustige boel

Ja hoe ouder hoe gekker en dat geld zeer zeker voor mijn grote lieve oude boerboelventje!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.