Dit keer is Chibi de gelukkige! Ja jullie lezen het goed Chibi is een grote teef geworden…
7 maanden jong nog maar en daarom was ik me er totaal niet bewust dat er iets gaande was in huize Elkerbout. Gelukkig hebben wij een hele opmerkzame Mac en die liet mij precies zien wat er loos was in huis. Natuurlijk wilde ik hier nog niet aan geloven en dacht gewoon heel simpel -zoals een struisvogel zijn kop in het zand steekt- ‘er is niets aan de hand! Mac is gewoon een beetje de kluts kwijt’.
‘Mac schei uit!’ riep ik gewoon als hij de muts van Chibi wel heel lekker vond. Alleen ging hij steeds hysterischer doen en kreeg ik er al gauw een kunstkop van. Chibi bleef er heel gewoon onder en de enige keer dat ik dacht ‘ wat heb jij toch lieve meid’ was als ze zielig en beduusd voor haar uit stond te kijken.
Toen ze ineens nog kattiger ging doen dan ze al deed – want geloof me als er iemand een kattenkop genoemd mag worden dan zijn het Cloontje en Chibi wel- werd ik toch wel iets nieuwsgieriger en keek eindelijk eens heel goed naar haar ons meisje. ‘Wauw!’ riep ik zo hard dat de hele wereld mee kon genieten ‘ze heeft een opgezwollen muts!’ gilde ik er achteraan en als ik nog beter keek zag ik ook de eerste bloedspetters op mijn bankovertrek.
‘Jongens! Chibi is volwassen geworden!’ vertelde ik al mijn huisgenoten die het wilde weten – maar zo enthousiast waren ze jammer genoeg niet, want een loopse teef betekend ‘weg rust’ -. Al gauw kreeg Chibi een eigen schaduw in de vorm van ‘geile’ Mac. Overal waar ze loopt plakt Mac aan haar vast. Het is bijna gênant te noemen en al gauw heeft hij zijn eigen plek in de keuken.
Ondertussen giert de PMS door Chibi haar aderen en kan niemand het meer goed doen bij haar. Cloontje wordt nog vaker afgestraft en ligt nog vaker onder dan normaal, maar ook andere honden moeten gewoon lekker opzouten. Op de hondenschool zit ze dan ook lekker vervelend te doen naar alle honden en als ze het dan toch best spannend vind, moet arme Cloontje het ontgelden en heb ik twee vechtende zussen aan het lijntje.
Mijn antwoord naar alle mensen toe die me zien worstelen met twee chagrijnige pups is dan ook ‘ze lijden aan PMS’. Toch leuk dat je alle mannen begrijpelijk zien knikken met de woorden ‘ ik snap het daar hebben we thuis ook last van’.
Voor Mac blijft het een lastig verhaal, want wat zou hij graag stoute dingen met zijn zus willen doen. Twee jaar terug heb ik daarom de blaf/trainingsband voor hem gekocht en geloof me het is al de beste aankoop van mijn leven, maar voor deze dagen is hij echt goud waard. Wat kan een geile beer huilen zeg ‘wauw’.
Diezel was ook best heftig maar niet zo irritant als onze Mac. Wat ik wel steeds controleer en ik weet dat je dit als een super tic kunt beschouwen is de prostaat van Mac. In deze dagen kon je Diezel zijn prostaat gedag zeggen. Plassen was dan echt hopeloos en de Diazepam lag dan ook al in gezinsverpakking op de aanrecht. Maar joepie Mac plast als een gezonde hond en laat dit ook aan iedereen zien. Alle hoeken en gaten moeten eraan geloven ze worden heerlijk onder geplast.
Gelukkig hebben we nog een goede maagd beschermester in huis en dat is mama Ziva. Als ik weer eens een beetje dom bezig ben en Mac ontsnapt -nu heb ik natuurlijk altijd nog als nood de trainingsband, waar hij echt zo goed naar luistert-, vliegt hij als een raket naar Chibi haar muts, maar hij haalt het vaak net niet omdat mama Ziva hem als een leeuw blokkeert. ‘Wauw’ een leeuw naast Ziva dan een klein poesje.
Ze gromt als een grote imposante leeuw en vliegt hem aan zelfs ik word er af en toe bang van. Chibi blijft dan ook stokstijf stil achter mama staan en Mac die neemt snel de dievenpad. Heerlijk hoe een roedel de jongste telgen beschermd tegen ongewenst zwanger worden. Ik weet dat Ziva dit ook altijd met Daisy deed als Diezel haar weer eens wilde bespringen. Geloof me na de derde loopsheid is dit meestal voorbij en moeten de meiden het zelf uitzoeken van mama Ziva.
Daarom is het bij Chibi niet zo lastig om Mac bij haar weg te houden. Straks als Daisy en Ziva loops zijn wordt het gepiep de hele dag omgezet in gehuil. We denken er nu dan ook al echt aan om Mac te laten castreren zodat hij wat relaxed wordt in deze dagen van heel veel hormonen. Natuurlijk zou je zeggen dat dit geen reden moet zijn om een hond te castreren, maar geloof me dit hormonenspel is echt killing voor Mac en wij hebben er geen 1 maar 4 mooie dames.
Chibi zoekt haar steun nu vaak bij Daisy alleen Daisy kan het de ene keer hebben en de andere keer niet. Wel logisch want Daisy wilt het liefst lekker alleen liggen, behalve als ze loops is dan vindt ze het prettig om steun te zoeken. Chibi wilt ook heel graag steun en het allerliefst bij haar zus Daisy. Dit mond continu uit tot een gegrom van jewelste. Als Chibi hier ook naar luistert zou dit heel prettig zijn, maar Chibi is hardleers en blijft maar -tenminste voor haar doen, ze snapt nog steeds niet dat ze echt nog dominant bezig is. Terwijl ze zelf denkt dat ze de onderdanige hond is van de wereld- lief en onderdanig doen naar haar zus Daisy.
