Hopelijk komt dit door al die puppen under Constuction!

“Nee! Dat ligt echt niet lekker” zuchtend gaat Ziva van de bank af. Voorzichtig gaat ze liggen op één van de kussens die midden in de kamer ligt. “Nee! Dat ligt ook niet lekker” dan staat ze weer op om op haar elf en dertigste naar de bench te lopen. “Nee! Hier wil ik ook niet liggen” roept ze gefrustreerd en komt even bij me staan. Natuurlijk krijgt ze die kroel waar ze zo’n behoefte aan heeft, dan loopt ze naar Daisy en geeft haar een lik en loopt dan weer naar de bank. Ze springt er heel voorzichtig op en kijkt me droevig aan en legt dan zuchtend haar hoofd op een kussen.

Om na vijf minuten weer van houding te veranderen. Het liefst helemaal in elkaar gedoken i.p.v. lekker languit. “Vrouwtje ik voel me helemaal niet zo lekker” zegt Ziva heel zacht tegen me en kijkt me droevig aan om zuchtend haar ogen dicht te doen. “Oh lief meisje er gebeurt ook zoveel in je lichaampje 🙂 dan voel je je weleens niet zo prut”.

“Getver! “ Roept Ziva als ze in haar voerbak kijkt. “Ook het eten wordt hier per dag slechter” zegt ze mompelend en loopt weer naar één van de kussens om zich voor even neer te leggen. “Oh Ziva je moet toch eten” roep ik bezorgd naar haar. “Dan moet je me iets geven wat te eten is, maar dit moet ik echt niet” als Ziva met lange tanden 1 brokje uit haar bak pakt en het nog net niet terug spuugt.

“Hotel Elkerbout gaat met zienderogen achteruit” moppert Ziva nog een beetje door en ook Daisy is door mama alle eetlust verloren. “Oké dames ik heb het begrepen” snel doe ik wat geitenmelk over de brokken en dit is voor Daisy net iets teveel verleiding en begint voorzichtig te eten, maar Ziva die haalt haar neusje op en loopt weer terug naar de bank en ik denk alleen maar “dit komt door de hormonen en al de pups under construction”.

Diezel die roept “thanks vrouwtje dit is heerlijk! Ziva heeft nog meer honger hoor, kan je haar bak nog een keer vullen?” “Nee suffe Diezel anders wordt je te dik” roep ik verontwaardig naar hem als hij smakkend en aanvullend met een boer de bak van Ziva helemaal leeg eet. Nee Diezel en Mac vinden het totaal niet erg als de vrouwen even geen honger meer hebben.

Wat een contrast van de vorige week zeg , toen kon je niets laten liggen of Ziva had het al geroken en wilde het koste wat kost hebben. Nu wilt ze nog wel een snoepje, maar ook hier is ze zeer kieskeurig in. Ach het hoort wel bij “het drachtig zijn” ze is nu vandaag precies 20 dagen drachtig “Gedurende de volgende 2 weken zullen de belangrijkste organen zich ontwikkelen. Ochtendmisselijkheid is mogelijk door de hormonale veranderingen of door het uitzetten en vervormen van de baarmoeder. Het teefje kan lusteloos lijken. Het kan zijn dat ze minder eet voor een tijdje en af en toe braakt”.

Ze houd zich dus precies aan mijn drachtkalender en dat is toch best prettig  :-). “Lekker in de zon liggen” roept Ziva als ik de schuifpui open zet. “Fijn” denk ik dat is goed voor de vitamine D denk ik nog voordat Ziva alweer naar binnen komt drentelen en begint te hijgen als een oude paard. Verbaasd kijk ik haar aan. “Het is te warm” roept ze dramatisch, “dit ga ik voorlopig niet meer doen” hijgt ze erachteraan en ploft –niet- elegant voor mijn neus midden in de kamer neer.

En het hele spelletje begint weer van voor of aan. Bank op, bank af, midden in de kamer, tegen de tafel, achter de tafel, buiten en snel weer naar binnen, ondertussen hijgend en zuchtend alsof ze al tegen het einde van haar zwangerschap loopt. Al heb ik soms wel ontzettend veel medelijden met haar, want ze heeft het duidelijk niet naar haar zinnetje.

Ook buiten puft ze aan de riem met me mee en hoe verder we wandelen hoe meer ze achterblijft.
Af en toe moet ik haar even aanmoedigen om naar me toe te dribbelen, maar dat doet ze wel met heel veel tegenzin. Ondertussen zie ik haar buikje iets veranderen en dat stemt mij heel erg blij.

Snap ondertussen ook niet zo goed wat ik dan gezien heb bij de vorige zwangerschap die uiteindelijk –ondertussen heel logisch- schijndracht moest voorstellen. Maar ik moet nog niet te enthousiast doen, want het kan nog alle kanten op. En als dit weer een schijndracht is sta ik dan toch echt voor joker met een hele grote J :-). Al zie ik nu duidelijk continu zwangerschapstekenen in haar en niet alleen maar in 1 houding en dat is toch wel prettig..

Wat wel als een paal boven water staat is dat mijn meisje zich totaal niet lekker voelt en er lusteloos bij loopt. Ook weet Mac ondertussen dat als Ziva eindelijk op de grond ligt, hij vooral niet denkt ik wil er langs of overheen, want dan bijt ze zijn kop eraf.

Buiten doet ze heel schijnheilig en vindt ze ineens iedereen een schatje. Ook honden mogen nu veel bij haar en die kroel van iedereen wilt ze echt niet missen. Nee mijn lieve muts is compleet van padje af en is niet in haar normale doen….

Nog 7 dagen en dan is er de dag van de waarheid 🙂