En wat hebben de Manisa pups het goed gedaan!

2 november was het eindelijk zover we gaan naar Eersel daar worden de Manisa pups B nest geëvalueerd door Boerboel International. 5 Manisa pups doen er mee, dus dat wordt een hele
spannende dag, want hoe gaan ze het doen, en ook word ik als fokker beoordeeld. Heb ik de goede reu gebruikt? Zijn de pups goed gebouwd of hebben ze toch een paar foutjes. Al is dit een hele moeilijke leeftijd om te laten keuren, omdat de kop eigenlijk nog veel te klein is in vergelijking met de rest van het lichaam, en ook zijn ze nu nog echte slungels ze staan helemaal ongelijk en zijn van achteren hoger dan de voorkant, die dus nog helemaal in
proporties behoren te groeien.

Toon en Anita de fokker van Diezel en Ziva zei altijd “rond de vijf maanden is de Boerboel op zijn lelijkst, en dan gaan wij heel suf de huisbezoeken doen”. Eigenlijk doe ik nu hetzelfde alleen komen ze naar één plek en worden ze nog gekeurd ook .

Maar enfin ik verheug me enorm op deze dag en zat ook al vroeg in de auto om rond 10 uur bij de PKC-manege in Eersel aan te komen. Marcel, Natascha, Lisa en Luke reden al achter ons, dus
als eerste begroeten we Manisa Freek alias bandje paars Boris en Manisa Betsy alias bandje rood. Zij heeft als enige haar naam behouden.

Daarna komt Jacqueline aangereden met Manisa Bailey die nu Bibi genoemd word en zij was bandje roze Bella. Al snel komt ook het baasjes van Manisa Khaleesi alias bandje blauw Beppie aangereden en ondertussen wordt onze groep groter en hebben de honden onderling het ontzettend naar hun zin. Liesje (Khaleesi) moet nog even wennen, maar heeft haar draai snel gevonden. Dan
sluit Dave en Gina aan met Manisa Simba alias bandje zwart Bumper.

Onze Manisa Clan is compleet en al snel heeft iedereen zich aangemeld en dan is het wachten tot we aan de beurt zijn. Wel heel leuk van deze dagen is dat je iedereen waar je mail contact hebt zoals Cees en Rein van Boerboel International in het eggie kan ontmoeten, en je daar nu ook een gezicht bij hebt.

Ook mensen van facebook ontmoet je eindelijk en dat is zo leuk, ik heb weer enorm genoten van alle gesprekken en hoop iedereen weer snel te ontmoeten, om het gezellige gesprek voort te
zetten…maar op zo’n dag ben je zo druk bezig dat het allemaal zo snel voorbij is en je eigenlijk veel te weinig tijd voor iedereen hebt en dat is heel erg jammer.

En dan zijn de Manisa pups aan de beurt en vol trots sta ik daar in de ring met al die kanjers om me heen. Wat hebben de bazen het goed gedaan, want ze zien er allemaal geweldig uit. Mijn enige zorg was wel dat ze allemaal een beetje te groot zijn met hun zes maanden. Ik kwam honden tegen die een maand jonger zijn, en die zijn veel lager. En ik weet dat niet alle keurmeesters hier van gediend zijn.

Gelukkig komt er een bekend gezicht de ring binnenlopen namelijk Willem Touw van Immermoed Boerboele en hij gaat de pups evalueren en dat vind ik wel heel prettig. Stuk voor stuk steken
de baasjes van de pups hun duim naar me op, om me te melden dat de keuring commentaar heel goed is, terwijl ik alles natuurlijk op de gevoelige plaat vastlegt.

Als de laatste is geweest en de spanning van alle Manisa bazen is afgevallen, loop ik naar de keuringmeesters om te vragen wat ze van mijn nest vinden. En heel belangrijk of ze niet iets te groot Zijn uitgevallen. Helemaal niet zegt Willem en kijkt me ook verbaasd aan, ik houd wel van grote boerboelen. Heel mooi want dan delen wij dezelfde mening. Het is een prachtig nest met leuke boerboelen, al is dit een leeftijd waarin ze niet op hun voordeligst uitzien.

Manisa Bibi moet zelfs de volgende keer terug komen want die wilt Willem zeker in een ouder stadium nog een keer zien. Al met al een geweldige ochtend en dan is het wachten op de prijs uitreiking van de pups. En dan duurt wachten best lang voor de baasjes en voor de boelen.

Wat wel heel leuk is als je boerboelen ziet spelen, knuffelen met de baas of gewoon met elkaar dan wist ik zeker dat er een pup van mij tussen zat. Overal zochten ze contact, echt zo leuk om te zien. Ja ik ben ook heel trots op mijn prachtige nest met hun geweldige bazen, al hebben we dit keer toch ook de nodige tegenslagen gehad, maar ze zijn allemaal weer goed terecht gekomen, vooral Bibi is zo goed bijgekomen, en straalt ook van alle kanten.

Cees Spitters van Baruti boerboels vroeg aan mij of ik wat foto’s wilde maken, omdat de fotograaf van die dag verstek heeft laten gaan, dus ik vermaak me kostelijk, terwijl we aan het wachten zijn. En dan is het eindelijk zover de boelen en bazen werden al ongeduldig en we wilden graag aan onze wandeling beginnen, maar dan wordt onze geduld beloont en kunnen we de
ring in.

Eerst de reuen en dan de teven! Het wordt heel spannend want bijna werd Manisa Bibi derde maar Willem koos toch voor een andere teef. Maar voor ons heeft Bibi de eerste plaats samen met
haar broer en zussen. Vol trots liepen we naar de uitgang en kunnen we eindelijk aan onze wandeling beginnen.

Dave en Gina hebben vrienden van hun uitgenodigd om ook mee te wandelen, zij hebben een Boerboel reu van twee jaar, en is ook een heerlijke vent. Natuurlijk wil ik de manisa boerboels eerst op de foto. Dat wordt natuurlijk weer hilarisch, maar ik moet eerlijk bekennen dat het dit keer wel heel goed ging.

Jammer genoeg moest Jacqueline samen met Bibi afhaken, maar wij gingen gezellig een stukje wandelen. Nu wist ik nog van de vorige keer dat de uitlaatveld niet zo ver wandelen was, dus
waren we binnen een zucht op de plek waar de honden lekker los konden ravotten.

Ik vind het altijd heerlijk om zoveel boelen met elkaar te zien spelen, daar kan ik altijd enorm van genieten. Alle spanning van de keuring vallen van de bazen en pups af en we kletsen wat af, terwijl de boelies helemaal los gaan.

Dan is het jammer genoeg weer tijd om naar huis te gaan….terwijl Ron ons nog even laat schrikken omdat hij zijn telefoon en sigaretten kwijt is, en we voor de zoveelste keer de kantine in lopen. Moeten we bekennen dat hij het nu echt goed voor elkaar heeft en voorlopig niet meer mobiel is, en even moet stoppen met roken.

druk op bovenstaande foto voor nog meer foto’s

Als we de auto in stappen zien we dat zijn mobiel en sigaretten rustig op ons zat te wachten…en kunnen dan eindelijk wegrijden.