Op naar Spijkenisse voor een heerlijk bezoek! Al gaan we eerst lekker uitwaaien!
Onze tweede bezoek is net zo easy als de eerste, want Manisa Freek en Manisa Betsy wonen in Spijkenisse ook bij hele goede vrienden van ons. We zien Freek en Betsy dan net als Job vrij vaak en dit is heel erg leuk. Op oudejaarsdag 2013 kwamen Natasja, Marcel, Lisa, Lesley, Luuk, Thea en Wil bij ons oud en nieuw vieren en maakte kennis met onze roedel.
Marcel en Natasja waren direct verkocht en ze wisten 1 ding zeker zij wilde ook graag een boerboel. Dit is de hond waar ze al jaren naar op zoek waren en heel toevallig mocht Ziva weer mama worden – tenminste als alles zou lukken zoals we graag zou willen- en het lukte Ziva werd zwanger en kreeg 7 prachtige pups waarvan, Manisa Freek alias Boris bandje paars met Natasja en Marcel mee naar huis mocht.
Opa Diezel gaat vaak met ons mee als we op visite gaan bij Freek en het is zo geweldig om die twee samen te zien. Dan krijg ik een telefoontje van het vrouwtje van Manisa Betsy (Freek zijn zusje), het gaat niet zo goed tussen Betsy en hun oudere hond. De situatie is onhoudbaar en ik vraag aan Dirk die Manisa Djego ( van onze A nest) onder hun hoede hebben, of hij even wilt gaan kijken waarom Manisa Betsy zich zo enorm bitchy gedraagt.
Het blijkt volgens Dirk toch een rangorde probleem, mevrouw denkt dat zij de baas is maar deze taak kan ze nog helemaal niet aan. Ze is onzeker en dit loopt uit tot enorme conflicten. De hond die letterlijk de gebeten hond is kan niet meer normaal door het huis lopen. Na heel veel heen en weer gepraat, besluit het vrouwtje van Betsy, dat het misschien beter is als Betsy naar een ander gezin kan gaan en zo komt ze bij haar broer Manisa Freek terecht.
Dit was een verschrikkelijke beslissing voor de ex baasjes van Betsy en met pijn in hun hart hebben ze Betsy geknuffeld en gedag gezegd. Dit getuigt aan zoveel liefde om dit voor Betsy te doen en de beslissing was een hele goede geweest. Als ik Betsy en Freek samen zie spelen, stoeien dan weet ik “deze twee horen bij elkaar en het lot heeft ze weer bij elkaar gebracht”.
Vandaag gaan Ron en ik gezellig met Marcel, Luuk, vriendje van Luuk, Betsy en Freek naar de Oostvoorne strand. Lekker even uitwaaien en wij zijn niet de enige met deze geweldige plan, wauw wat is het druk zeg! De twee mogen gelijk los en verkennen de boel.
Dan zie je pas hoe die twee op elkaar zijn ingespeeld wat een genot om dit te aanschouwen. Zoals ik vertelde is het mega druk en we komen dan ook al heel snel loslopende honden tegen. Freek en Betsy zijn super sociaal dus bij elke hond is het dan ook feest. Heerlijk rennen, spelen en door het zand rollen dat zijn toch wel de ingrediënten van deze dag……totdat we eindelijk bij de zee aankomen.
Betsy heeft maar 1 blik nodig en springt het water in om daar voorlopig niet meer uit te komen. Tot ongenoegen van Freek want Freek heeft zichzelf beloofd dat natte poten “not done” is. Hij blijft langs de kant ijsberen hopend dat Betsy eindelijk weer die koude zee uit komt. Als dit niet gebeurt waagt hij een hele kleine poging, maar die staakt hij alweer snel, want de zee is net als hij al dacht veel te koud en vreselijk nat.
Dan zit er maar één ding op denkt Freek en dat is de kids pesten, want je moet toch wat. Gelukkig voor Freek vind Betsy dit een megaplan en doet gezellig met Freek mee. Samen gaan ze met Luuk en zijn vriend spelen, die ondertussen niet meer op kinderen lijken maar meer op verschrikkelijke zandkabouters.
Betsy is van onzekere dame ondertussen uitgegroeid tot een heerlijke boerboelmeisje die duidelijk de grenzen weet. Ze hoeft de leiding niet meer te nemen want dit doen haar baasjes en dat zie je zo goed aan haar. Ze luistert perfect en samen met Freek zijn ze samen een gouden stel.
Ze geven elkaar ook de ruimte om conflicten op te lossen, dit merk je heel goed als er andere honden de roedel in komen lopen. De één vind deze vreemde man leuk en de andere niet, maar uit de groep jagen is er niet bij, want de gene die hem niet leuk vind gaat dan gewoon iets anders doen, zoals de kinderen pesten of ons irriteren. Ach waarschijnlijk kwam Freek bij ons steun zoeken, maar we deden net alsof we hem niet begrepen .
Er is één keer bijna “heb ik dit” momentje geweest en dat is als een domme Jack Russel dacht dat hij beide boerboelen kon gaan uitschelden. Dat is natuurlijk een beetje stom! Als het gewone scheldwoorden zijn dan hadden Betsy en Freek het nog wel kunnen accepteren, want zo moeilijk zijn ze niet. Schelden doet ook geen pijn hebben ze geleerd, maar deze Jack Russel had toch de gevoelige snaar te pakken en dit pikte de twee boelen dus niet, want van hun kleine baas Luuk blijf je af.
Twee boelen twijfelen dan ook geen minuut en duiken gezamenlijk op deze domme Jack. Maar ik moet zeggen dat de reactie vermogen van Marcel en Ron heel goed is, want voordat ik met mijn ogen kon knipperen hadden ze die twee kemphanen al van die Jack Russel af getrokken. Ja ik ben onder de indruk, al kon ik nog wel goed zien “met welke felheid ze samen op de Jack doken” en dat viel reuze mee, het was meer van “nog één keer zo’n vreselijk woord en we pakken je echt”.
Maar het blijft schrikken als twee van die grote jongens boven op je Jack Russel duiken. Al had het baasje van de Jack wel zoiets van “zo dit doe je geen tweede keer meer suffe hond”.
Freek en Betsy worden weer los gelaten en vermaand dat ze voorruit moeten lopen, ze kijken nog één keer achterom naar de Jack maar besluiten dat hij geen blik waardig meer is en rennen samen naar Luuk en zijn vriend om heerlijk verder te spelen.
Veel te vlug zijn we weer bij de auto aangekomen! Wat een heerlijke strandwandeling en wat heb ik genoten.
