Petra en Dick komen gezellig langs tot groot genoegen van onze boelen!
De bel gaat en dit betekend vandaag visite! Vier boerboelen zitten er al helemaal klaar voor, want dat wij weten dat we bezoek krijgen is logisch, maar dit moeten mijn boelen nog maar afwachten.
Zodra er ook nog echt iemand binnen komt en er enthousiast gesproken wordt, is het voor de boelen zeker, vers vlees in The house!
Mijn boerboelen zijn echt gek op visite, behalve Ziva die kijkt eerst de kat uit de boom, maar de gasten die nu binnenkomen daar heeft ze geen problemen mee. Daarom zit ook zij al met smacht te wachten tot de deur open gaat. Ik bespaar mijn visite niets! Echt helemaal niets – tot grote schrik van de meeste mensen die bij ons langs komen- . De deur gaat open en vier boerboelen zitten al in starthouding. Het is net alsof er een startschot af gaat, zo vliegen vier honden de gang in.
Ik hoor nog “Help Dick! Wil jij voor gaan”, maar Dick die denkt “zodra ik de gang uit ben dan heb ik de ruimte”. Petra staat van schrik stokstijf stil in de gang terwijl ze begroet wordt door vier lieve maar overmatige enthousiaste honden. Natuurlijk weten ze dat Ziva niet altijd de leukste hond is voor gasten, maar ik ken mijn meisje ze weet onderhand best wel dat deze visite van harte welkom is. Het is tenslotte niet de eerste keer dat ze komen.
Maar mijn lieve nicht Petra is daar nog niet zo zeker van en is druk bezig om te overleven en ik hoor haar dan ook zacht roepen “Anita ik ben een beetje bang”. Dat ze mij nog als haar lieveling nicht ziet is me toch een raadsel, want terwijl ik lachend toekijk en haar lekker aan laat tobben zie ik dat ze het steeds benauwder krijgt en ik besluit haar nu eindelijk een keertje te gaan redden van al dat vriendelijke enthousiaste boerboelen geweld.
Petra kent de boelen al vanaf dat ze pup zijn en is met mijn roedel opgegroeid, maar ze heeft ook een enorme trauma en dat zijn grote honden. Toen we nog jong waren – Petra was 8 jaar en ik waarschijnlijk 7- liepen we naar onze speelveldje in hartje Hilversum. Petra en ik waren vaak samen te vinden en zo waren we nu ook weer gezellig aan de wandel. Tot er ineens een grote Bouvier ons de weg versperde en die had het duidelijk op Petra voorzien.
Voordat we iets konden doen – al waren we nog iets te jong om überhaupt iets nuttigs te gaan doen. Ja keihard gaan gillen en misschien zijn we ook nog wel gaan rennen, dat kan ik me niet zo goed meer herinneren- had Petra al een flinke knauw te pakken. Hoe het afgelopen is dat staat me niet meer bij, maar wel dat Petra hier een lichte trauma van heeft overgehouden. Ook omdat ze blijkbaar een heerlijk bijtobject is voor onze viervoeters, want het gebeurde daarna wel vaker dat ze Petra toch even wilde proeven of gewoon niet in hun buurt wilde hebben – dit heeft waarschijnlijk alles te maken met de angstgeur die Petra spontaan rondstrooit-.
Jullie kunnen dan ook wel begrijpen dat je door al die negatieve ervaringen grote honden toch best spannend vind, ook al ken je ze als pup. Je vergeet al gauw hoe groot de honden in werkelijkheid zijn als je ze niet elke dag ziet. Zo ook Petra die moet toch wel een paar keer slikken als ze bij ons binnenkomt en helemaal als haar allerliefste nichtje haar ook nog gewoon aan haar lot overlaat en als ook je man je gewoon laat staan zonder hulp mag je jezelf best zielig noemen.
Zodra ze eindelijk de huiskamer gehaald heeft met vier drukke boerboelen om je heen – eigenlijk is het alleen Mac die zich weer misdraagt. Mac is zo blij en enthousiast dat hij continu door zijn zus en moeder gecorrigeerd wordt en ook dit is iets wat je niet echt wilt meemaken als je bang bent- die ook nog ruzie maken omdat er één te druk is.
“Anita ik vind dit echt wel een beetje eng hoor” zegt Petra voor de zoveelste keer terwijl haar man Dick al heerlijk gesetteld is op een stoel en heeft nog net niet al een versnapering voor zijn neus. Ik besluit haar te helpen door Mac te vertellen dat hij zich moet gaan gedragen en Ziva die heeft haar kroelobject – Dick- gevonden. Dick kijkt verbaasd naar Ziva, want normaal komt ze even kijken en zoekt dan een rustig onderkomen, maar vandaag heeft ze besloten dat ze liefde nodig heeft heel veel liefde. Mac niet die weet zeker dat de visite speciaal voor hem zijn gekomen en dat ze de hele avond hem gaan vermaken – gekke Mac -.
Als Petra eindelijk zit kan ze zich een beetje ontspannen! Alle honden willen de laatste knuffel en gaan dan ieder zijn eigen weg behalve Diezel niet. Diezel die kan van visite geen genoeg krijgen en blijft in de buurt om continu die knuffel op te eisen. Als Mac doorheeft hoe Diezel dit voor elkaar krijgt is hij ook van de partij en dit houden ze de hele avond – tot 12:30 vol-.
Na het eten moet Petra uit haar comfort zone vinden we – al heeft Petra zoiets waarom?- en een foto sessie met vier boerboelen om haar heen is toch wel enorm stoer. Leuk voor Facebook roep ik enthousiast en blij –want voor leuke foto’s doe ik alles-. Petra mompelt iets van “ik heb helemaal geen Facebook” maar is toch voor het idee te porren.
Ik wil haar midden in de roedel hebben! Maar om haar toch een beetje tegen moet te komen mag ze op een stoel zitten naast de tafel en daar liggen we allemaal snoepjes op, zodat ze de honden voertjes kan geven. Petra gaat zitten en pakt een paar voertjes – niemand vertelt haar natuurlijk dat mijn honden alles doen voor voertjes en vooral dat ze dan nog enthousiaster zijn dan normaal plus Petra is op gelijke hoogte omdat ze zit en dan krijg je toch wel een feestje-.
We horen dan ook al snel “au, au, au”, “ze bijten!” roept Petra terwijl ze door gaat met voeren, lachen voor de foto en ondertussen het totaal niet prettig vinden. Ik schiet natuurlijk gezellig door, want ik hou wel van leuke gekke gezichten. De honden hebben het ondertussen reuze naar hun zin en genieten van hun snackje.
Petra zie je steeds meer ontspannen en ze begint er nog plezier in te krijgen ook al is ze aan de andere kant ook wel weer blij als ik denk genoeg foto’s te hebben – al is dit altijd met heel veel tegenzin want ik kan zo uren doorgaan 🙂 -.
Als alle honden –behalve Diezel want die heeft zijn entertainer muts weer op, waar ik geen genoeg van kan krijgen. Wat ben ik blij dat de medicijnen plus wietolie zo enorm goed werken. Hij is vrolijk en heeft het reuze naar zijn zin. Ook de biergist pillen doen goed zijn werk zijn huid ziet er goed uit en stinkt niet meer- liggen al gauw heerlijk te slapen.
Wij zetten onze gezellige avond voort en kijken ondertussen voetbal die best spannend wordt, vooral als er penalty’s geschoten moet worden. We juichen ons dan ook schor als Duitsland de beslissende goal scoort, behalve Nicky want die is voor Italië :-).
Ook aan deze gezellige avond komt een eind jammer genoeg en als we Petra en Dick hebben uit gezwaaid kan ik het niet laten om de foto’s te bewerken. Het wordt dan ook een latertje maar dat is het zeker weten waard!
