Diezel zijn laatste avontuur!

Diezel dit wordt je allerlaatste avontuur en zoals gewoonlijk doen we dit met zijn allen. Geen leuke anekdotes meer of ondeugende ondernemingen oh wat ga ik dit missen – heb negen jaar zoveel weblogs mogen schrijven met jou in de hoofdrol -. Gisteren was het al duidelijk dat je vandaag naar huis zou gaan of naar de eeuwige jachtvelden zoals ze dit bij de indianen noemen. Je wilde niet meer lopen en alles wat je deed koste je zoveel kracht en energie. Dit was hondsonwaardig en dat had jij echt niet verdiend.

Natuurlijk verzon ik van alles om je bij me te houden, maar doordat je zaterdag je poot verzwikte en die zo dik werd als een tafelpoot wist ik dat het dit keer echt niet goed zat. De roedel wist het allang “dit komt nooit meer goed”. Woensdag hakte ik na een zielige lieve blik van mijn beste vriend de knoop door en belde de dierenarts om te kijken of Diezel echt mankeerde waar ik zo ontzettend bang voor was.

Wat hebben wij een mooie laatste nacht beleefd! Een afscheid waar je als waardig ex roedelleider recht op hebt. Het liefste lag Diezel bij de pups en de pups lagen het allerliefste dicht bij opa. Opa is altijd een vertrouwde gezinslid voor alle pups geweest en ook al was hij ziek de pups mochten altijd even komen buurten.

Ook al heeft Mac al een tijdje het stokje overgenomen van Diezel, toch vroeg hij nog vaak om raad bij zijn opa. Natuurlijk liet hij zijn macht ook vaak gelden en Diezel die lieve vriend liet dat gewoon toe. Totdat het opstaan een beetje teveel zeer deed, toen liet Diezel zijn status weer even gelden. Deze dagen krijgen we ook elke keer weer een compliment hoe lief en rustig onze roedel is.

Een gouden roedel! En nu je niet meer verder kon lieve vriendje was Mac daar om naast je te gaan liggen met zijn poot bovenop jou grote mooie poot. De roedelleider en de ex samen op weg naar je laatste avontuur. De pups dicht bij je alsof ze de wacht bij je hielden. Ziva onder de tafel dicht bij je prachtige kop en Daisy aan je rechterkant waar ze het liefste ligt.

Ik aan de computer in het midden zo heb ik gisteravond mijn een na laatste avontuur van mijn grote vriend geschreven…zo moeilijk maar zo puur. Terwijl ik mijn verhaal voor mijn vriend schrijf liggen mijn schatten met zijn allen dicht tegen hun rots in de branding aan. Voor mij een emotionele moment, want ik kan je echt nog niet missen en zo te zien de rest van de roedel ook niet.

Ook de pups nemen één voor één afscheid van hun opa en terwijl ik mijn Diezel zijn pijnstillers geef in heerlijke vleesmaaltijd – heel rebels, want eigenlijk moet je nuchter bij de dierenarts aankomen, maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om iedereen eten te geven en jou niet- dan gaat de tijd veel te snel en moeten we op weg naar je laatste bestemming. Met een laken help ik je de auto in en gelukkig ben je gek op auto rijden vooral als we met zijn allen met je meegaan. Plassen wil je niet meer, want een rit met de auto vindt je geweldig en opwindend.

Veel te snel komen we op de plaats van bestemming aan en als we in de wachtkamer wachten op de dierenarts bedenken we één voor één een plan om te vluchten….want dan stellen we de verwachte beslissing nog even uit, maar dat is alleen maar uitstel van executie. Dan is de moment gekomen waar we zo bang voor zijn.

Eén blik op de foto van je botten is genoeg om ons vermoeden te bevestigen. Hans Pijls de dierenarts probeert me te overtuigen dat dit nooit meer goed komt, maar dat hoeft niet want dat weet ik. Met veel pijnstillers zouden we het onvermijdelijk nog even kunnen uitstellen, maar lief vriendje wat zou dat oneerlijk zijn. Dit wat jij mankeert doet ongelooflijk veel pijn en dat mogen we je niet meer aandoen. Botkanker is nou eenmaal enorm pijnlijk 

Aangeslagen krijg je de spuit die je naar de eeuwige jachtvelden brengt, je naar een plek brengt zonder pijn en met de mooiste velden, sloten, bossen, vriendjes en ik weet zeker dat mijn meisje en papa op je wacht, want wat houden ze van jou!

Met heel veel lieve woordjes van mij, Sammy en Nicky ga jij over naar die andere wereld en terwijl je lichaam eindelijk de pijn mag loslaten, bewijs jij ons dat je adrenaline zo hoog was, omdat het je zoveel kracht koste om te overleven, dat dit de enige was om te bewijzen hoeveel we van je houden.

Lieve Diezel in gedachten zie ik je glimlachen zoals jij dat kon! Zie ik je rennen en gek doen zoals alleen jij dat kon! Zie ik je iedereen uitdagen zoals jij dit het liefste deed! Zie ik je ons kusjes geven terwijl we wisten dat we elk moment onze neus zouden kwijt raken als jij dit wilde.

Lieve schat als jij wist hoe de roedel jou op dit moment mist! Mac die wel de roedelleider wilt zijn, maar even kwijt is hoe hij dit varkentje ook alweer moet wassen. Normaal stond jij aan de zijlijn met goede tips. Ziva die haar rots in de branding helemaal kwijt is en even niet meer weet wanneer ze wel moet waken of wanneer niet. Daisy is haar maatje kwijt en loopt maar heen en weer.

Al heeft ze nu besloten dat ze jou plaats bij de pups moet innemen en dit doet ze fantastisch. De pups die ook helemaal van padje waren, omdat jij niet meer bij ze lag heeft nu gelukkig een Daisy en daar zijn ze ook heel gelukkig mee, alleen het is niet jij!

Jij hield de roedel bijeen en zorgde voor rust en die is even ver te zoeken, hopelijk vindt iedereen zijn plek en is de roedel straks weer een oase van rust, maar ik snap dat we nu allemaal rouwen om een fantastische vriend, maatje, opa en gewoon een geweldige papa!

Dit was jou laatste avontuur lieve schat en als ik alle berichtjes lees krijg ik kippenvel overal, wat ben jij geliefd bij iedereen. Natuurlijk wist ik wel wat een bijzondere boerboel jij bent geweest, maar het doet me zo goed dat iedereen dat weet!

Mijn laatste verhaal over jou, maar ik kan het vast niet laten om jou door heel veel herinneringen levend te houden.

 

Lieverd jij heb mij gered in mijn moeilijkste perioden en daar ben ik je eeuwig dankbaar voor…dag lieve vriend en maatje heb het goed daar aan de andere kant. Gelukkig weet ik dat je voor altijd dicht bij me bent en we zouden elkaar vast en zeker in de toekomst weer zien en voelen, want onze band is ijzersterk!

Dank je wel vriendje voor de allermooiste jaren en prachtige avonturen! Ik houd van je dikke kus je vriendin Anita <3