Boerboelen geweld in Soesterduinen!
25 Oktober 2015 was het eindelijk zover: “de Manisa clan” kwamen weer bij elkaar! Zoals de vorige keer heb ik dit keer weer voor Soesterduinen te Soest gekozen om heerlijk te wandelen. Soesterduinen is een prachtige natuurgebied met echte duinen –zoals de naam al aangeeft-, bos en het allerfijnste is toch wel dat de honden hier naar behoeven los mogen lopen.
Nu heb ik alleen wel besloten dat we de honden alleen maar los laten lopen als dit echt kan, want al die boerboelreuen en teven is toch wel heel spannend voor onze medewandelaars.
Aan onze wandeling zit dit keer wel een zwart randje… Manisa Simba -zijn baasjes hadden zich zo op deze wandeling verheugd- is op 1 oktober ’15 plotseling overleden door het gevolgen van “over enting”. (jammer genoeg zijn er deze maand meerdere honden aan over enting overleden en het blijkt ook nog een enting van dezelfde merk te zijn en in dezelfde tijdbestek….jammer genoeg zal niemand dit toegeven..).
We dragen deze wandeling dan ook op aan Manisa Simba!! En in gedachten loopt hij gezellig met ons mee!
Ook qua weer hebben we het getroffen vandaag! De zon schijnt volop en het is vreselijk druk, daarom is parkeren een hele klus. Heel Soest heeft besloten om vandaag een wandeling te maken in Soestduinen –en geef ze eens ongelijk-.
Om 12 uur hebben we met iedereen afgesproken en om half 1 hebben alle Manisa honden en hun baasjes zich gemeld: Manisa Job met Danielle, Manisa Freek en Manisa Betsy met Natasja, Marcel, Luuk, Lisa en Dennis. Manisa Bibi met Jaqueline en Kelvin, Manisa Djago met Dirk en Hilda, Manisa Khaleesi met Marijke, Manisa Mac met Nicky en Samantha. En als ere gasten Dave en Gina van Manisa Simba!
De hele B nest is bijna aanwezig op 1 hond na Manisa Lex (Barry). We hebben ook de A nest gevraagd maar jammer genoeg waren de meesten verhinderd en kwam alleen Manisa Mac en Manisa Djago en wauw wat is hij een beer geworden! Zo ontzettend mooi en wat lijkt hij op zijn papa.
Qua karakter kan ik met trots zeggen dat ze allemaal Manisa waardig zijn wauw wat een superkarakter zeg. Geen ongetogen woord werd er geroepen – oké behalve door mijn Mac, maar die is nou eenmaal ontzetten ondeugend, maar dan moeten ze met zijn allen maar van zijn Manisa Khaleesi afblijven - naar elkaar of andere honden.
Even hadden we een hele moeilijke moment en dat was toch wel toen Gina en Dave – de baasjes van Manisa Simba- aankwamen lopen. Manisa Job lijkt enorm op zijn broer Simba dus jullie begrijpen wel hoeveel pijn het doet als je een evenbeeld van je maatje ziet staan. Dit was dan ook heel emotioneel voor ons allemaal maar vooral voor Dave en Gina.
Dan is het eindelijk zover de wandeling kan beginnen! Yvonne Burghouwt die verzorgt vandaag de foto’s , waar ik enorm blij mee ben want zo kan ik lekker mijn ding doen al kan ik het natuurlijk niet laten om af en toe een fotootje te schieten. Vooral de groepsfoto moet ik zelf ook schieten omdat ik een heel leuk plannetje bedacht had.
http://i1056.photobucket.com/albums/t379/boerboelfarm5/Manisa%20wandeling%2025%20oktober/20151025-DSC_0090-2_zpsv2e1q5tx.jpg
Ron mijn ventje die blijft bij de drank en eetgelegenheid want hij is nog niet genezen van de vorige Manisa wandeling . “Schat die wandelingen zijn heel gezellig maar jou –volghetblauwepaaltje- is echt heel belabberd. En ik heb geen zin om drie uur te wandelen” zegt mijn man resoluut, en zwaait ons uit terwijl wij naar het beruchte blauwe paaltje wandelen.
Mijn plan was heel simpel we volgen het blauwe paaltje tot het gele paaltje tevoorschijn komt want het gele paaltje is 3,5 kilometer dus 1,5 uur lopen. Het blauwe paaltje is 5 kilometer dus een beetje te lang – al maakte het achteraf niet uit wat we zouden volgen- .
Lekker kletsen over de boerboel en Luuk die de taak van het volgen van de blauwe paaltjes op zich heeft genomen omdat iedereen Ron zijn woorden goed in hun oren heeft geknoopt en mij niet zo erg meer vertrouwt als het om paaltjes volgen gaat. Geen probleem ik hobbel wel mee en heb het reuze naar mijn zin. Als ik om mij heen kijk kan ik ook alleen maar trots zijn op zulke mooie, lieve boerboelen.
Ik denk ook dat iedereen die mij zag lopen een vrouw zag met een enorme trotse glimlach op haar gezicht. Helemaal als ik de groepsfoto schiet wauw wat een boelen bij elkaar en zo enorm lief en rustig – Ja Daan ook jou Job -.
Dan lopen we weer verder en Luuk vind de blauwe paaltjes op zijn sokken. Het ging ook pas goed fout toen ik dacht – kom laat ik me hier nou maar eens mee bemoeien-. “kijk jongens daar staat een blauw/geel paaltje die moeten we hebben”. Natuurlijk kijkt iedereen me hopeloos aan en je ziet ze denken “zouden we nu wel naar haar luisteren”.
Ik kan gelukkig heel overtuigend zijn en iedereen volgt mij dan ook twijfelend maar resoluut. Als we op een rustige duingebied komen laten we de honden even los. Arme Liesje –Khaleesi- die pas loops is geweest dus nog heerlijk ruikt voor de mannen is de klos en alle mannen vechten om dit heerlijke boerboelmeisje.
Als onze Mac los gaat is arme Liesje pas echt de pineut want hij denkt “yes thuis heb ik allemaal loopse teven die “Not done” zijn dus bij deze teef leef ik me dubbel uit. Nou sorry Mac dat is echt niet de bedoeling en hij gaat net zo snel weer aan de lijn ons ondeugende knulletje.
Het is weer tijd om verder te wandelen! Manisa Bibi moet jammer genoeg ons verlaten want Kevin voelt zich niet zo lekker. Op naar de blauw/gele paaltjes die we al snel een beetje kwijt zijn. Als we eindelijk een geel paaltje vinden zijn we ook heel blij en lopen heel enthousiast weer verder.
Lekker keuvelend komen we ineens bij een parkeerplaats uit – en dit blijkt niet de onze te zijn-. Nu zijn ook ineens alle paaltjes verdwenen. “Wat nu!” Bedenk ik snel en wanhopig. Daar gaat mijn imago die is nu echt helemaal naar de knoppen. Lang leve de mobieltjes en maps! Al snel blijkt het dat we nog niet eens zo ver van ons begin punt af zijn, al moeten we dan wel even de bewoonde wijk in.
Als we eindelijk onze parkeerplaats hebben gevonden zit Ron al te wachten met Koffie/Thee en een lekker plakje cake. De honden krijgen eerst lekker een bak water en dan iets lekkers. Wat is dit genieten zeg!
Het was weer een geslaagde dag die echt voor herhaling vatbaar is! Ik wil dan ook alle baasjes bedanken voor deze geweldige wandeling en Yvonne heel erg bedankt voor de super foto’s! Thanks Xxxx
Wie nog meer foto’s wilt zien druk hieronder op het woord “foto’s wandeling 🙂 :