ToAn Binti Ziva David gedekt door BJ Cobus!
Niets is zo verrassend en eigenwijs als onze Ziva! Dit keer had ik een heel ander planning voor Ziva haar dekking. Sinds de laatste mislukking ging ik toch een beetje twijfelen over de dierenarts die de Kunstmatige Inseminatie heeft uitgevoerd. Ik snap best dat dit een beetje “typisch de mens is, als iets niet lukt dan heeft iedereen het gedaan behalve Ziva en ik.
Maar door verhalen en gebeurtenissen plus wat er die dag bij de dekking allemaal gebeurde telde ik gewoon alles bij elkaar op en kwam uit op de heldere en verstandige beslissing namelijk: “bij de volgende dekking gewoon weer naar mijn eigen dierenarts”.
Na heel lang wachten –voor mij leek het wel jaren te duren- werd Daisy als eerste loops en Ziva werd het zoals gepland en heel voorspelbaar 7 dagen later. Echt heel prettig om precies te weten wanneer je teef loops gaat worden. Maar dan komt de grote hamvraag “wanneer laten we de eerste Progesteron bij Ziva prikken”. Normaal gesproken zeggen ze bij de tiende dag van de loopsheid, maar Ziva staat normaal gesproken pas bij dag 16 a 17 dus kost het je dan al gauw vier ritjes naar de Dierenarts.
En vier keer op en neer rijden is best wel heftig vooral als je er drie kwartier erover rijd plus om nog maar over de kosten te zwijgen. Normaal ga ik hier heel mutserig mee om –omdat ik zo bang ben om achter het net te plassen- en kan mezelf nog net zo ver krijgen dat we er twee dagen bijsnoepen, dus met andere woorden we doen dan de eerste progesteron meting op dag 12 – en dan voel ik me al heel erg stout-.
Hier ging het dit keer al fout want dag 12 zou op een zondag zijn en tevens 1ste pinksterdag. Nou op 1ste pinksterdag is de dierenkliniek natuurlijk logischerwijs gesloten. 2e pinksterdag is net als de 1ste geen optie dus gaan we dit keer prikken op dag 14. Nu weet ik dat mijn rekenvermogen soms te wensen overlaat en dit keer is dan ook geen uitzondering. Als ik alles nog een keer opnieuw bereken – wat ik dan ook continu aan het doen ben – blijk ik grandioos verkeerd te zitten en blijkt Ziva dinsdag 17 mei geen 14 dagen loops te zijn maar 15 dagen – Ik was even in de gauwigheid vergeten om de 1ste dag loopsheid mee te rekenen -.
Geen probleem denk ik bij mezelf, want Ziva staat normaal nooit op de 15ste dag dus dat verwacht ik nu ook niet –al kriebelde het wel een beetje en was ik blij toen het nationale prikdag was -. Mijn reuen zijn stuk dus deze zijn dit keer geen graadmeter –wel heel lastig kan ik jullie vertellen. Een goedwerkende reu in de buurt is toch best handig. Nu hebben we Nelis wel maar die komen we niet altijd tegen.
Om 8 uur –lekker vroeg zodat als we moeten dekken dit nog ruimschoots kunnen regelen- komen we in Goeree Overflakkee aan en wachten geduldig tot Ziva aan de beurt is. Nog geen 10 minuten later rijden we weer weg en dan is het wachten tot de uitslag. Wat wel heel lief is, is dat onze dierenarts Hans Pijl op vakantie is en terug komt als Ziva geïnsemineerd gaat worden en dat is echt een heel fijn idee.
Wachten duurt altijd lang en vooral vandaag! Vooral omdat ik een ontzettende koppijn heb die zelfs met ibuprofen -600 mg dus ook niet zo’n lullig pilletje – niet te onderdrukken is. Als om 16:00 eindelijk de telefoon gaat is het Claudia van de dierenkliniek met de mededeling dat Ziva een progesteron heeft van 13,5! Nog een beetje dizzy van mijn hoofdpijn moet ze het nog een keer herhalen voordat het eindelijk bij mijn hersenen aankomt.
Wauw 13,5 dit betekend dat het D-Day is en we als een speer weer terug naar Goeree moeten om te dekken. Dan gaat alles heel snel, want ik moet Anneke bellen zodat ze met BJ Cobus naar Sommelsdijk kan komen. Zelf moet ik ook van alles regelen om snel die kant op te gaan. Hans de Dierenarts gaat de inseminatie zelf uitvoeren en zou er om 21:00 zijn dat is best prettig want dan kunnen we nog even rustig aan doen.
Om kwart voor negen is iedereen er en kan ik BJ Cobus weer even bewonderen. Wauw hij is weer groter en breder geworden. Met zijn 6 jaar blijft hij een prachtige verschijning. Ik ben ook zo gelukkig dat hij weer de vader van de pups mag worden. Mijnheer Ruk – zoals DA Hans zichzelf spottend noemt – heeft het kostbare zaad snel eruit gewerkt en ik vang het graag op – in een bakje voor de stoute dames en heren onder ons-. Cobus heeft zijn daad weer gedaan en zijn zaad is perfect in orde. Natuurlijk mogen we deze met zijn allen even onder de microscoop bewonderen en wat ziet dit er toch fascinerend eruit -al dat gefriemel op zo’n plaatje-.
Dan is Ziva aan de beurt en gelukkig is Nicky erbij om Ziva op de tafel te tillen en dan gaat het gebeuren. Als het zaad in de baarmoeder gespoten is mag ze nog even 20 minuten met haar muts omhoog bij mij op schoot zitten en dan gaan we de terug weg naar huis aanvaarden. Met de afspraak om morgen om 11:00 terug te komen.
Dit wordt voor mij een race tegen de klok omdat ik om 9:00 eerst een afspraak heb bij een klant. Met een beetje haasten en racen lukt het Nicky en mij om 10 voor 11 bij dierenkliniek Goeree Overflakkee aan te komen. Dit keer zit Ziva er nog beter in, want ze wilde deze ochtend hele oneerbare voorstellen doen bij haar zoon –en haar zoon vond dit totaal geen ramp-.
Als Cobus de praktijk in komt lopen gaat ook heel gewillig haar staartje opzij en dokter Ruk kan dan ook met gemak al het zaad in een wip eruit krijgen, Claudia vangt het handig op –natuurlijk weer in een bakje..pffff heftig hoor al die slecht denkende lezers-. Dan mag Ziva haar deel weer gaan doen en deze keer kon dokter Hans de microscopische staaf helemaal achter in de baarmoedermond schuiven zodat ook de alle slechtste zwemmers ook een kans krijgen op een plekje in een eicel.
Na 20 minuten alle zwemmers de goede richting te krijgen door middel van “kont omhoog en wachten maar”, kunnen we weer terug naar huis en dan is het afwachten geblazen! Heeft Ziva zin in pups…..hopelijk zijn er pups under construction!
Er is mij gevraagd of ik de komende weken geen dingen ga zien die er niet zijn, maar dat is best heel lastig en ik heb me dan ook voorgenomen om dit niet te beloven :-p
