Hier in Huize Elkerbout, maar worden goed in de gaten gehouden door de twee opperteven!

Het is speeluurtje hier in Huize Elkerbout! En dat is best heftig te noemen want het speeluurtje houd in dat onze reuen samen helemaal uit hun dak gaan en dat gaat gepaard met heel veel kabaal. Ze springen, bijten en vechten erop los. De ene keer wint Diezel en daarna is Mac aan de beurt het is een geweldig gezicht en ik laat ze dan ook gewoon lekker gaan.

Normaal heb ik altijd geroepen “spelen doen we buiten!” Maar ik heb ontdekt dat ze binnen ontspannender spelen dan buiten. Buiten moeten ze ook de boel in de gaten houden, en tja het blijven nou eenmaal mannen die kunnen geen twee dingen tegelijk. Diezel die vind het allemaal wel prima en het interesseert hem echt niet of er verdachte personen om het huis dwalen.

Maar Mac die heeft teveel naar zijn mama gekeken, en denkt dat elk geluidje, vogel of onzichtbare iets (die hij wel duidelijk ziet maar voor de verdere wereld niet te zien is) ons terrein op wil komen, en dat mag niet van mijn boerboelventje. Het spel is dan snel over en Mac is dan meer bezig met grote boerboeldingen dan spelen.

Binnen kunnen ze uren met elkaar spelen en ik heb ze geleerd dat ze alleen maar bij de voerbakken mogen ravotten. Dat is best een aardige ruimte waar ze goed hun ei kwijt kunnen (hier zetten we ook altijd de werpkist en uitloopren neer). Ook kunnen ze spelenderwijs zien hoe ze in de roedel staan.

Als ik denk dat Mac de roedelleiderschap van Diezel over heeft genomen dan heb ik het goed mis. Tijdens het spel tussen Mac en Diezel merk ik al snel dat Mac af en toe de baas mag zijn, maar als Diezel het zat is, dan is hij het ook echt zat en stopt Mac snel waar hij op dat moment mee bezig is.

Ik kijk hier dan ook heel erg graag naar en helemaal omdat ik me nergens mee hoeft te bemoeien. Normaal let ik altijd wel op of ze niet ineens doorslaan, want een spel kan binnen no-time overslaan in een echt gevecht. Maar ik heb het echt heel easy tegenwoordig want mijn taak is wegbezuinigd door mijn Ziva.

Ziva vind waarschijnlijk dat ik het niet echt goed doet, of ze vind deze taak zelf veel te leuk en heeft ze me gewoon weggebonjourd. “Blijf jij nou maar gewoon op je plek zitten” roept ze tegen me als ze naar de mannen rent en Mac even verteld dat hij rustig moet zijn, en haar vader een duw met haar kont geeft, om zo aan te geven dat hij een time-out heeft verdiend.

Dan komt Ziva weer bij me staan want ze wilt natuurlijk wel een complimentje en een aai van me hebben. En dit is voor onze mannen “het teken” dat ze weer verder kunnen gaan. En dat laten ze zich geen tweemaal zeggen. Het spel gaat verder en wat hebben ze het naar hun zin. Terwijl Ziva me aan kijkt en zegt “wat kunnen die twee toch lekker samen spelen vind je niet” en tevreden gaat ze weer op haar plekje staan, dicht bij de mannen om in te grijpen wanneer dit nodig is.

Wat heb ik dit gemist! Diezel heeft een hele lange tijd niet meer zo leuk met Mac gespeeld. Eerst dacht ik dat dit kwam omdat hij al bijna bejaard aan het worden was. Maar nu blijkt dat hij zieker was dan ik dacht. Na zijn laatste prostaatkuur in Juli is hij echt helemaal opgeknapt.

Natuurlijk had hij laatst begin oktober nog even een dipje maar hier waren we op tijd bij en was hij in no-time weer de oude. Sindsdien is hij weer een jonge god! Hij speelt weer elke dag en vooral met Mac. We laten ze ook samen uit en je ziet Diezel helemaal opbloeien.

Als Mac iets doet wat Diezel niet zint dan houd niets hem tegen om hem dit te vertellen. En Mac vind dit heel fijn want diep in zijn kleine hartje vind hij het prettiger als Diezel gewoon de leiding neemt.
Ook buiten kan Diezel weer het haantje uithangen, en ook dit heb ik al een hele tijd niet meegemaakt.

We kwamen een witte dog tegen en het is een teefje, maar ook al vind Diezel de vrouwtjes heel interessant, deze teef kon hem echt niet bekoren. Nou had Ziva ook al haar vooroordelen klaar bij deze mevrouw. Maar Diezel die wachtte niet af en wilde haar gelijk grijpen. Nu ben ik sneller dan hem dus voordat hij het doorhad lag hij midden op straat voor een time-out.

We zeggen het vrouwtje van de Dog gedag en lopen verder nog verbaasd over het gedrag van mijn Diezel, terwijl Mac de Dog eigenlijk best leuk vond. Sindsdien is Diezel weer lekker stout tijdens het uitlaten, en moet ik hem ook vaak vertellen dat ik geen trekpaard ben, en hij dus rustiger moet lopen. Ook niet alle pismail hoeft zo uitgebreid gelezen te worden, zoals Diezel ze nu leest. “Kom Diezel je hoeft de roddelkatern heus niet helemaal uit te pluizen hoor suffe vent”.

Mijn Diezel is gelukkig weer helemaal de oude en jullie vragen je vast af waar Daisy is in dit verhaal. Nou dat is heel makkelijk hoor ook Daisy helpt Ziva om de mannen in de hand te houden. Als Ziva even iets anders te doen heeft, rent Daisy op de mannen af en ook bij haar stoppen de mannen gelijk want Daisy is niet voor de poes, en kan net iets pittiger zijn dan haar mama.

Onze roedel is dan ook helemaal in evenwicht en alle leden weten waar ze staan en zijn volledig op elkaar ingesteld…..en dat is zo ontzettend prettig en geweldig om te zien….plus dat maakt mijn taak heel erg easy en daar houden we van 🙂