Ontmoetingsplaats voor hangjongeren!
Elk bedrijf of kantoor personeel weet het te vinden namelijk: “de ontmoetingsplaats bij Calamiteiten”. Meestal is deze plek aangeduid door een groene bord met pijlen die naar een groep mensen wijzen. Bij bedrijven is zo’n bord een must, want je hebt als bedrijf toch aan een paar regels te houden.
In onze melkfabriek -die zaterdagavond 16 juli feestelijk geopend is- hebben we dan ook “de ontmoetingsplaats bij calamiteitenbord” moeten plaatsen. Want je moet je wel aan een paar belangrijke veiligheidsregels houden. Gelukkig houden degene die zich in de melkfabriek zich bevinden erg van regels en laten ze geen moment voorbij gaan om zich hier dan ook aan te houden.
Zodra de melkbar – we noemen haar Ziva- zich gaat verplaatsen weten de arbeiders – die ook wel pups genoemd worden-, – die ervoor zorgen dat de bar goed leeg blijft-, dat er mogelijk gevaar dreigt en rennen dan nog net niet naar de aangewezen plek waar “de ontmoetingsplaats bij calamiteitenbord” zich bevind. Totdat het gevaar geweken is, dan kunnen ze weer veilig aan het werk – en geloof me dit klusje wordt vaak onder gewaardeerd-. Het leegdrinken van de melkbar is best een verantwoord werkje.
We willen niet dat de melkbar kapot gaat door teveel melk ophoping die gaat klonteren. Toen de arbeiders – de pups dus – ineens aan de wandel gingen toen de melkbar – we noemen deze nog steeds Ziva- even een sanitaire stop moest maken, dacht ik wat gaan die doen en groot was mijn verbazing toen ze met zijn allen een stukje verderop verzamelde. Ze wachten geduldig met zijn allen tot het sein weer op veilig stond en gingen weer aan het werk.
Eerst moest ik aan een ontmoetingsplaats voor hangjongeren denken, maar dat was niet echt logisch. Onze melkbar is meestal een beetje lomp, daarom is toezicht – en dat is mijn taak voor de komende 8 weken, dan wordt mijn contract weer ontbonden- noodzakelijk. Een ongeval is zo gebeurt en dat hadden deze slimme arbeiders heel snel in de gaten.
Alsof ze eerst nog geoefend hadden zo leek het wel echt niet normaal meer, maar voor mij reuze handig en zo wordt mijn job nog veel leuker dan het al is. Ook de melkbar wordt hier heel vrolijk van! Geen gillende arbeiders en ze hoeft niet te denken “waar plof ik nu weer neer”.
Normaal blijft de melkbar besluiteloos in het midden staan en je ziet haar denken “hoe ga ik mezelf laten zakken zonder dat er slachtoffers gaan vallen”. Dan kom ik eindelijk aan de beurt om dit hele gebeuren in goede banen te leiden zullen we maar zeggen.
Ik ben ook bang dat ik straks overbodig ga worden door deze “de ontmoetingsplaats bij Calamiteiten bord”. Nog nooit zulke slimme gehoorzame arbeiders meegemaakt. En het allermooiste is toch wel dat ze ook nog doof en stekeblind zijn. Dat maakt alles nog veel knapper dan dat het al is.
Als ik al bijna voor mijn baan ging vrezen kwam er gelukkig een ander probleem aan de orde en dat is toch wel dat er 4 mooie plaatsen aan de melkbar aanwezig is. Deze topplaatsen zijn dan ook heel populair en dit betekend dat er soms arbeiders een beetje boos worden als dezelfde arbeiders deze plek opeisen.
Als jullie denken dat het er dan rustig aan toe gaat heeft het helemaal mis. Duwen, trekken en vooral platwalsen is de visie van deze arbeiders en ze gaan hier heel ver in. Gelukkig ben ik “toezichthouder” hier heel strikt in en heb een soort van schema gemaakt –geloof me alles staat en valt met een goede schema- zodat iedereen recht heeft op een goede plek aan de melkbar.
Nou moet ik jullie wel bekennen dat ze niet altijd aan mijn schema houden en zo’n stelletje ongeregeld heb ik nog nooit meegemaakt. Heb ik eindelijk de arbeiders die aan de beurt zijn voor de topplaatsen hier neergesetteld komen er altijd wel onruststokers die toch aan mijn planning twijfelen of er gewoon schijt aan hebben.
