Dit betekend dat de Lente waarschijnlijk in aantocht is!
Dromerig staar ik voor me uit en zie dat een duif heerlijk in het gras zit te pikken. Hij tippelt lekker om zich heen en neemt af en toe een hap van een lekkernij dat zich tussen het gras bevind. Als hij voor de zoveelste keer vol enthousiasme naar iets lekkers duikt gebeurt het.
Een groep kraaien komen met een hoop kabaal aangevlogen en scheren met een scherpe draai richting de duif. De duif kijkt al heel benauwd om zich heen, “kan hij zich nog verstoppen?”. Hij is al veel te laat, want de kraaien hebben het op hem gemunt en veranderen hun vliegrichting zodat ze bijna bovenop deze zielige duif landen.
De arme duif staat aan de grond genageld en weet even niet wat hij moet doen. Voordat hij een besluit heeft genomen is het al te laat, want de laatste kraai komt pikkend op hem af. Als de duif niet snel genoeg is laat de kraai duidelijk merken dat de duif op moet zouten.
De duif krijgt een paar pikken op zijn kop en vliegt heel snel weg. Om een paar meter verder verontwaardigd weer te dalen en verder te eten. Al blijft de duif schichtig om zich heen kijken. Want misschien komen deze gemene dominante kraaien weer terug en wordt hij weer weggejaagd.
Twee ganzen krijgen verderop ruzie met een waterkippie en deze kip wordt met veel gekwetter en water gespat weggejaagd. Als de grote gans de kip uit zijn vaarwater heeft gedreven, komt deze met veel kabaal weer terug bij zijn vrouwtje en voeren samen een prachtig overwinningsdans ten uitvoer.
Als er in een boom twee musjes elkaar te lijf gaan, word ik toch wel een beetje verdrietig. Wat een geruzie om me heen. Het is goed te zien dat de lente nu echt in aantocht is. Ook thuis vechten mijn boelen om de vrouwtjes. Daisy is chagrijnig en als Diezel denkt “wauw wat ruikt mijn meisje lekker”, wordt zijn kop eraf gebeten door ons prinsesje.
Vooral vanmiddag kan Diezel niets doen of hij wordt door Daisy afgesnauwd en als Mac zijn zusje wilt helpen, spring ik er tussen en duwt Mac brommend en grommend op de grond. Wauw wat word ik boos zeg! Die arme geile beer wordt steeds maar terecht gewezen door de twee kleine boelen. “Nu ben ik het zat” roep ik boos en dat straal ik ook dubbel uit zo te zien, want broer en zus kruipen snel bij elkaar in de bench.
Zielig kijkt Diezel me aan en snapt er niet veel van. Ach mijn stoere grote kleine boerboel gaat veel te snel zijn piemel achterna en begrijpt niet dat vrouwen daar helemaal niet van gediend zijn. Mac daarin tegen is een ware gentleman en behandeld Daisy als een prinsesje. Mac mag dan ook als enige naast Daisy liggen.
Daisy is gewoon ontzettend depressief en chagrijnig, maar gelukkig heeft ze een begripvolle mama die haar continu uit haar dipje haalt, door haar even helemaal te wassen. Echt zo’n geweldig gezicht! En Daisy knapt daar zienersogen van op.
Ook als het Ziva te gortig wordt allemaal, dan helpt ze mij om Diezel te beschermen voor al dat negatieve gedoe. Wat een lieve geile lobbes is het toch, zijn kop wordt er steeds maar afgebeten en als het Mac te veel wordt dan kan hij het ook nog aan de stok krijgen met zijn kleinzoon. Want zegt Mac “Opa doe normaal! Je bent veel te oud voor Daisy”, “En trouwens je ben haar opa grrrr”.
Tja daar moet ik Mac dan wel weer gelijk in geven, maar dit betekend niet dat Diezel maar continu afgesnauwd moet worden. Al is Diezel wel ontzettend hard leers moet ik bekennen. Ach het is gewoon een feit de verstand van een man zit deze tijd in de kruis, dus zo ook bij onze grote stoere vent! Wat een geluk dat Mac Daisy best lekker vind ruiken, maar nog niet rijp is om zich enorm uit te sloven “Nee” zegt mijn grote knul, “dat is allemaal verspilde energie”, “Ik heb haar allang om mijn pootjes gewonden en ik wacht gewoon netjes op D-Day :-P!”