De pups mogen van haar direct vertrekken!

“Ik kan het niet meer!” Schreeuwt Daisy en gaat demonstratief buiten liggen. “Daisy kom op nou het is drie uur in de ochtend” fluister ik zacht om niet de hele wijk wakker te schreeuwen. “Nee die domme beesten houden hun kop niet dicht en ik ben het zo ontzettend zat” roept mijn prinsesje gefrustreerd.

Daisy is al een paar dagen niet zo lekker. Net als Diezel en kleine Chester hebben ze even een zomerdipje denk ik. Niet zo raar hoor, want de ene keer is het 28 graden binnen en dan is het ineens nog maar 24 graden. Een pessie is dan ook zo opgelopen denk ik dan maar zo. Als ons prinsesje zich niet lekker voelt is ze net een vent, namelijk enorm chagrijnig – daar kan Kaya de vriendin van Ziva en Diezel over meepraten, die bijt ze de kop eraf als ze een rotbui heeft-.

Thuis houd Daisy zich dan ook niet in en vooral niet omdat Daisy en ik al een paar nachten niet kunnen slapen door al dat puppy geweld. Om 12 uur moeten ze een papbak, daarna moet mama alle pups verzorgen en geloof me dit doet ze echt heel secuur – het is net alsof ze hoopt hier een medaille voor te krijgen-, daarnaar moet het nest opgeruimd en verfrist worden. Dan moeten alle puppen hun slaapverblijf in en dan gaat eindelijk het licht uit en kan Daisy en ik onze bank op zoeken.

Maar elk piepje, blafje, kreuntje houd ons wakker en heel raar Diezel, Mac en Ziva slapen gewoon door, maar Daisy en ik blijven elkaar de hele nacht steunen. Alleen blijkt dit niet echt bevorderlijk voor het humeur van mijn prinsesje –trouwens na een paar nachten haast geen slaap, ben ik ook geen vrolijke noot meer, maar ik blijf genieten van al dat moois en dat is Daisy totaal kwijt. Mooi, mooi ze zijn gewoon enorm irritant roept ze als ik haar even quality time geef-.

Daisy heeft haar hebben en houden gepakt en ligt nu droog onder de tafel in de tuin. Als ik haar hier een paar minuten heb laten liggen in de hoop dat ze vanzelf wel weer naar binnen komt, roep ik haar toch naar binnen. Mopperend doet ze wat ik vraag al is het niet van harte. Brommend gaat ze weer op haar plekje bij of op de bank liggen.

Als de pups gaan lopen in hun nieuwe uitloopbak gromt Daisy er op los. Best wel verbaasd zit ik naar haar te kijken. Zo is ze de liefste zus van de hele wereld en de volgende moment is ze er helemaal klaar mee. Gelukkig hebben we Mac de geweldige broer en tevens de bewaker van de pups. Dit is zijn nieuwe status, gekregen van zijn mama en hij is er dan ook super trots op.

Mac moet de pups en de rest van de roedel bewaken voor alles wat zomaar onuitgenodigd binnen komt wandelen, maar hij bereid zijn diensten met een gemak die je zelden kent uit om de pups ook te beschermen tegen “chagrijnige zusje”.

Snel komt Mac aangesneld en gaat tussen de pups en Daisy staan. Daisy bromt ook even naar haar broer en als mama zich er ook mee gaat bemoeien rent Daisy mopperend naar buiten en laat zich voorlopig niet meer zien. Ze weigert om binnen te komen en net als vannacht blijft ze buiten liggen.

Gelukkig doet slaap wonderen en na een flinke slaapbeurt wordt onze Daisy weer wat opgewekter wakker. Ze heeft toch wel een beetje spijt van haar chagrijnige bui en probeert het allemaal weer goed te maken. Ze besluit om Mac te ontlasten en gaat op de waakplek liggen, dit is de plek waar de honden om de beurt gaan liggen om de pups goed te bewaken.

Mac ligt hier uiteraard het meest, want hij is niet voor niets roedelleider als Ziva het even te druk heeft met al haar puppen kinderen. Ook Diezel rouleert mee met de diensten, alleen is hij het enthousiast. Hij likt de pups die tegen het gaas liggen en heeft er hele verhalen tegen en zij vinden Opa wel heel leuk.

’S Nachts wordt Mac altijd op non actief gezet en niet omdat wij dit willen, maar omdat Mac het gewoon niet trekt om in de nacht te werken. Elf uur ’s avonds is het matje voor onze Mac, dan gaat letterlijk het lichtje bij hem uit. Natuurlijk gebeurt het af en toe wel eens dat hij later opblijft, maar dan is hij de volgende dag niet zo op zijn best.

En geloof me een Mac die niet op zijn best is, is echt zeer onaangenaam. Hij kan dan niet zoveel hebben en dan vindt hij het super grappig om de boel lekker op te ruien zoals een paar dagen geleden. Daisy was weer eens ontzettend chagrijnig en moppert er continu op los, zelfs Diezel kon niet aan haar bui ontkomen – nu moet ik ook wel erbij zeggen dat haar Apoquel op was en haar oor weer begon op te spelen. Gelukkig hoefde ze maar twee dagen zonder te zitten en is ze nu weer de vrolijkste boerboel ooit-.

Mac die moest wat langer opblijven en dit was niet bevorderlijk voor zijn buien. Terwijl Daisy erop los moppert, doet Mac een duitje in het zakje om boven de slaapbak even te grommen en een luide blaf erop los te gooien. Terwijl ik de foto’s van die dag aan het bewerken ben, kijk ik stom verbaasd op om het domme gedrag van mijn reu te bewonderen.

Natuurlijk is Mac geen hele domme boerboel en hij ziet al snel in dat hij nu toch wel heel stom bezig is en doet snel alsof er een indringer te tuin is ingedrongen. Daisy kan wel wat sensatie gebruiken en gaat blij achter haar broer aan…..en ik? Ik laat ze lekker hun ding doen.