Yeeh Ziva is bevallen van 16 pups waarvan jammer genoeg 5 doodgeboren zijn :'(
Maar 11 supergezond! 😀 En wat zijn ze prachtig!
Als ik al die lieve smakgeluidjes hoor in de bak naast me, dan word ik helemaal blij van binnen. Nu de nacht gevallen is en ik eindelijk uit kan rusten denk ik aan de laatste 48 uur.
Dinsdagavond rond 20:00 begon Ziva buiten te graven, en te graven ik dacht echt dat ze zo naar China wilde emigreren, in een rechte lijn naar beneden.
8 reuen en 3 teefjes
Daarna begon ze te hijgen en werd heel onrustig, de temperatuur was wel iets gezakt maar echt een paar graden van 37,6 haar normale temperatuur naar 37,4 dus niet echt spectaculair. Maar ze had het zo te zien moeilijk dus laat haar lekker gaan en houd haar goed in de gaten.
Het hijgen wordt heftiger maar ook het graafgedrag wordt heel extreem, toch maar even haar temperatuur gemeten en die is gezakt naar 37,2 , voor mij goed genoeg ze is begonnen al was ik daar sowieso van overtuigd temperatuur laag of niet. Alles klaar gezet en mijn vriendin Lisa gebeld voor overleg en ook zij wist het zeker het gaat gebeuren.
Lisa legt alles klaar zodat de bevalling kan beginnen…
Ziva ving haar persweeen het liefst op hurkend op mij…
We laten Ziva lekker haar gang gaan en letten ondertussen goed op haar, wij zijn er in ieder geval klaar voor en als Lisa ook gearriveerd is kan het voor ons gevoel beginnen. En terwijl Lisa en ik Ziva lekker aan het masseren zijn voelen we de eerst perswee komen. Volgens het boekje laat de eerste pup zich aankondigen terwijl we de drie kwartier persen hebben bereikt.
In een stuit en als we deze dwarsligger er eindelijk uit hebben begeleidt merken we al snel dat deze puppenman er veel te stil uitziet. Na een massage, neus/bek uitgezuigt, beademd en zelfs geslingerd te hebben lukt het ons niet om deze pup het levenslicht te laten zien. Ondertussen is het 24 Mei 10 voor 2. Terwijl we de dierenarts aan de lijn hebben wordt nummer 2 geboren gezond en wel.
We zijn allemaal opgelucht en dan zien om het half uur drie kwartier de pups, tot nummero 7 dan is het even rustig en we zien dat Ziva iets dunner is geworden maar zo te zien zitten er nog genoeg pups inside. We merken dat Ziva moe wordt dus na overleg met de dierenarts wordt de eerste wee opwekker gegeven en eindelijk na anderhalf uur wordt pup 8 eruit geworpen met erachteraan pup nummer 9.
Beide pups hebben het moeilijk maar we krijgen ze goed op gang en we gaan verder want de ritme zit er goed in en nummer 10 komt al na 25 minuten en daarna binnen het half uur komt nummer 11. Dan is het een hele tijd weer rustig en na anderhalf uur komt er weer een pup nummer 12 alleen deze man was ook al overleden. Zo jammer en we merken dat Ziva het zeker snapt als er een pup niet meer leeft. Ze wordt heel hysterisch en wilt deze het liefst niet afgeven, want ze is er van overtuigd dat zij hem kan redden.
Lieve mama Ziva ze kan haar pups nu al niet meer missen wat een geweldige mama is ze. Sammy is kinderjuffrouw in het echt en dus ook voor de pups, dit vind Ziva prima want zij heeft nog zat te doen, dus is het altijd prettig voor een mama om een puppenoppas te hebben.
Gelukkig snapt moeder natuur dat Ziva toch nog een levend pup eruit wilt persen en dat wordt haar ook gegunt nummero 13 wordt om half 10 geboren en dan is het voorbij tenminste dat denken we. Ziva slaapt en heeft geen weeen meer, de kids liggen heerlijk te drinken en te mopperen, en wij zijn kapot.
Toch nog even overleggen met de dierenarts en die komt de nacontrole doen. Als hij eind van de middag komt ligt Ziva met de kids heerlijk te relaxen. De dierenarts vindt het een prachtig nest en als hij alle pups gezond verklaart heeft is mams aan de beurt.
Tevreden maar voelt zich nog niet helemaal lekker..
Zijn ze er allemaal nog….Ziva telt ze keer en keer
maar ze zijn er echt alle 11
Ziva kan met moeite haar kroost alleen laten maar als we haar beloofd hebben goed op haar kids te passen, loopt ze mee. De dierenarts vind haar er geweldig uitzien en merkt wel op dat haar baarmoeder nog niet helemaal leeg is. Ze krijgt weer een weeenopwekker plus antibiotica.
Als de dierenarts klaar is zegt hij dat hij ons allereerst wilt complimenteren met zulke goed opgevoede boerboelen en daar kan hij mij niet trotser mee krijgen. Net als de papa van de pups zie je ze zo maar weinig. Voor mij weer een bevestiging dat ik een hele goede keus heb gemaakt.
Het verhaal is nog niet ten einde maar wil het allemaal goed vertellen en dat gaat niet als ik nu verder ga……en geloof me als ik zeg dat het echt nog heel raar gaat worden…en dat ik hoop dit niet meer mee te maken…vooral voor Ziva niet.
Maar nu het allemaal voorbij is zijn we zo blij met deze prachtige pups
11 levende pups zijn er geboren!
8 reuen en 3 teven bijna een elftal en wat zijn ze mooi!