Een keer mijn verhaal en dan is het boek gesloten…. Al zit hij vol vouwen en sluit hij nooit helemaal!!
In mijn hoofd klinkt het allemaal heel makkelijk maar nu ik er voor zit wordt het toch een heel ander verhaal. Maar ik moet het doen van mezelf en waarom moet ik het doen omdat ik dit nog nooit gedaan heb. Natuurlijk heb ik boeken vol geschreven op allerlei manieren met de hand op een typemachine en zelfs op mijn allereerste laptop maar het nog nooit op het web gezet zodat er zoveel mensen het kunnen lezen.
Waarom nu omdat ik merk nu ik 41 wordt de behoefte groter wordt en dat alles wat er ooit in mijn leven gebeurt is mij gevormd heeft wie ik nu ben, een vrouw die heel gelukkig is maar lichamelijk gesloopt en heel onzeker naar anderen toe in het leven staat.
Wat ik niet wil is medelijden want dat zou dom zijn want wat ik ben geen zielig hoopje mens! nee ik kan met recht zeggen dat ik het mooiste en gelukkigste leven heb van iedereen! dus dat zou heel suf zijn van de mensen.
Nee ik wil alleen laten zien wie er achter Anita schuilt wat ik heb meegemaakt en waarom ik zo ben geworden zoals ik nu ben.
Laten we elkaar wel heel goed begrijpen ik doe dit enkel en alleen voor mezelf al zou ik heel veel vertellen echt het achterste van mijn tong zou ik nooit schrijven enkel en alleen omdat ik heel veel dingen die gebeurt zijn niet wil opschrijven is te pijnlijk en niet alleen voor mij maar ook voor mijn familie. En dat kan en wil ik ze niet aandoen het is verleden tijd en dat moet ook zo blijven.
Mijn plan was één weblog voor mijn verhaal en niet meer alleen terwijl ik dit aan het typen ben en de beelden binnen stromen vraag ik me af of dit gaat lukken! Maar kom laat ik eerst eens beginnen met het begin want anders wordt het echt helemaal niets.
Mijn leventje begon eigenlijk vrij normaal we hadden een heerlijk gezin vader en moeder twee zussen en een broer. Natuurlijk zijn er wel wat eigenaardigheden maar wie heeft dit niet. Mijn vader was op dat moment een gerespecteerd verwarmingsmonteur met heel veel ambities knutselde heel veel in de schuur en dat leidde ertoe dat wij de eerste gezin waren die een verwarmingsketel hadden die automatisch weer aanging als er stroomstoring was geweest , in die tijd liepen er in zo’n geval mensen deur aan de deur om de ketel weer aan te steken.
Mijn moeder was een hele lieve moeder die goed voor ons zorgde en heel veel dingen met ons ondernam. Voordat ik mijn verhaal verder vertel moet me wel iets van het hart en is heel belangrijk dat jullie dit weten: Mijn vaders naam ga ik hier niet noemen waarom niet? Omdat mijn vader heel bekend was en is in bepaalde kringen en daar bedoel ik geen criminele kringen maar meer de zakenwereld top directeuren van banken grote internationals en zelfs in Canada, Engeland, België, Duitsland, Zwitserland en hoe kan het anders Luxemburg was hij zeer bekent.
Mijn vader was een beschermende man, alles deed hij voor het gezin, wij waren echt heel belangrijk voor hem. Als mensen maar iets naars over ons zeiden dan had je een probleem een echt probleem.
Het was zelfs zo erg dat als er iemand mij bedreigde of een vriendje me wilde slaan en mijn vader wist het dan sloeg hij hem/haar Total los dus je zorgde er wel voor dat hij niet alles wist. Zelf werkte hij heel hard en veel want hij wilde ons echt alles geven maar hij had een tekortkoming en dat is dat hij dacht dat liefde te koop was en kopen dat deed hij een beetje te veel. Hij leerde al snel dat alles te koop was met geld en toen sloeg hij door, alleen wij wilde meer en geen materiële dingen nee wij wilde liefde en dat was jammer genoeg iets wat hij niet snapte.
Pastoor wilde mijn vader heel erg graag worden toen hij een klein manneke was en dit was ook de eerste keer dat hij in aanraking kwam met drank en het gevolg van drank voelde.
Drank verdoofd verneveld je geest en zo kan je beter denken tenminste dit ontdekte mijn vader dus voordat hij met de grotere mannen in onderhandeling ging gooide hij eerst een glas whisky naar binnen. Alleen iedereen snapt dat dit op een keer niet genoeg meer was en het meer, meer, meer werd.
Elk andere mens stort in elkaar maar mijn vader niet, nee mijn vader ging steeds beter presteren en betere plannen uitdenken en werd zelfs een betere monteur alles liep op rolletjes uhhh tenminste voor de buitenwereld hierbinnen werd het spannender.
Elke avond was mijn vader pas laat thuis want hij werkte echt dag en nacht en ik was graag bij mijn moeder omdat ik zo blij was als papa thuiskwam. Dan mocht ik bij hem op de bar zitten en kreeg dan een slokje van zijn bier. Als mijn moeder zenuwachtig was dan wist ik dat het foute boel was en ja hoor als papa dan thuiskwam was het niet leuk om hem te zien…..kleding gescheurd allemaal bloed en de wildste verhalen van een goede vechtpartij in de molen ergens in Weesp.
Anita leer dit nu van je slimme vader sla altijd als eerste wacht nooit af de eerste klap is een daalder waard!!! Ja papa ik zal het onthouden. Goed zo meisje wacht maar niet op mij ik moet met de politie mee naar het bureau voor een verklaring maar schrik maar niet de andere hadden messen en daar doe ik niet aan dus hoef alleen maar een verklaring geven tot zo!!
Hij was dan ook pas laat thuis maar heb begrepen dat hij nooit de oproerkraaier was. Al was hij geen lieverdje want als iemand voor hem reed die zich niet aan mijn vaders regeltjes hield kon hij maar beter niet meer bij het rode licht stoppen of gewoon zijn deur op slot doen want je had dan een probleem. Door de alcohol welnee hij was gewoon een man met een kort lontje in sommige gevallen. Want daarin tegen was hij ook heel lief als je moeilijkheden heb of je hebt een ernstig ongeluk gehad je kon op mijn vader rekenen hoe vaak we niet gestopt hebben om een verkeersslachtoffer te helpen je wilt niet weten. Of als je een probleem had dan hielp hij je, behalve als je gokproblemen had dan kon je ophoepelen want gokschuld dat vond hij laffe schuld wie gokt moet op de blaren zitten klaar uit.
Hij hield van avontuur en spanning en had denk ik nooit moeten trouwen want trouw was ook iets wat hij niet kon waarmaken jammer genoeg moest mijn moeder dit ontgelden en zo was ik haar ooit bijna kwijtgeraakt. Ze merkte dat mijn vader niet alleen in een café was en wil hier verder ook niet over uitwijken maar ze zag door haar verdriet de stoplicht niet en klapte er met haar auto bovenop.
Heb mijn moeder nog nooit zo eng gevonden toen ik bij haar op bezoek kwam in het ziekenhuis. Haar gezicht lag helemaal in elkaar. Het duurde weken voordat ze weer thuis kwam en er werd daarna nooit meer over die nacht gepraat.
Mijn vader zelf hield veel van auto’s en reed ook graag heel hard en gevaarlijk dus menigmaal kwam hij wel een obstakel tegen onderweg. Zo stond er een paal in de weg ik heb het krantenknipsel nog steeds met een foto van de auto echt niet normaal dat hij daar uit is gekomen niet te geloven.
Ik was 7 jaar en weet nog dat hij precies 1 dag in het ziekenhuis gelegen had want het ziekenhuis daar hield hij niet van en ik heb ontdekt dat dit nog iets is wat ik geërfd heb. Hij liep gewoon weg uit het ziekenhuis deed zijn kleding aan en ging. Jarenlang haalde hij nog stukjes stuur uit een gat in zijn kaak.
En ikzelf heb toen ik vier jaar geleden een hartinfarct had gehad moeten bedwingen om niet weg te lopen. Pfff wat was dat moeilijk en heb toen echt aan mijn vader moeten denken want wist nu wat hij toen gevoeld moest hebben….wilde geen minuut langer daar blijven maar ja soms heb je geen keus.
We verhuisden naar een rustige wijk in een nieuwe dorp en wat was het daar mooi. Mijn vader had het voor elkaar en we waren rijk stinkend rijk dus ik kreeg alles wat mijn hartje begeerde en dat was twee heerlijke pony’s mijn leventje was perfect.
Mijn vader zijn leven ook want hij had het nu gevonden want het geld stroomde binnen.
Het was rustig totdat we na vijf jaar gingen verhuizen heel snel en abrupt! Gelukkig had ik net de zesde klas afgemaakt dus kon ik op onze nieuwe plek naar het voortgezet onderwijs.
De telefoon gaat en ik neem op! Ik neem altijd de telefoon op en filtert de gesprekken voordat ik ze doorgeef aan mijn vader. Goedemiddag met Anita… Dag Anita is je vader thuis? Nee sorry die is er niet kan ik een boodschap aannemen. Ja Anita dat kan wil je tegen je vader zeggen dat we hem vanavond komen vermoorden.
Ik ben heel nuchter en wel wat gewend dus zeg tegen de man die ik wel amusant vond: Natuurlijk mijnheer dit is iets wat mijn vader wel zou willen weten. De man is even stil en vraagt wat hakkelend vergeet je het hem niet door te geven. Nee natuurlijk niet zou hem gelijk vragen of hij wel goed wilt gaan staan zodat je wel raak schiet.
De man totaal overdonderd zegt oké en hangt de hoorn erop.
Lachend gil ik tegen mijn vader die aan het meeluisteren was pap heb je het gehoord die man vertelde me dat hij je wilt vermoorden vanavond wat een giller hé.
Ik heb wel begrepen dat ik de enigste was die dat een giller vond want toen de nacht gevallen was zaten mijn moeder en ik verstopt achter de bank en mijn vader hing boven uit het raam met geweer.
Al was ik in die tijd een ontzettende optimist (nu nog) en zag overal wel de humor en avontuur in dus ik weet nog dat ik de grootste lol had daar achter de bank.
Totdat we door de gordijnen een auto de oprit zagen oprijden, mijn moeder had het niet meer al had ze meer moeite met mij had want wauw wat vond ik het spannend allemaal en dit was beter dan een televisie programma.
Gelukkig gilde de mannen op tijd Politie want anders had mijn vader ze zonder pardon neergeschoten. De politie kwam melden dat de man die mij had gebeld was opgepakt met behulp van mijn vader wat was er nu gebeurd mijn vader was bezig met zwart goud wit te wassen tot zijn geweten begon te knagen en had ze verlinkt en tja dan vraag je om moeilijkheden.
Dat de politie vaker en vaker langs zouden komen wist ik toen nog niet maar echt vrienden werd hij er niet mee. Net wat ik jullie al vertelde dronk hij steeds meer en meer dit deed hij samen met een vriend en die dronk ook een aardig biertje. Die was ook steeds de bob alleen tja hij had niet de gave van mijn vader dus werden ze steeds aangehouden en dan bood mijn vader aan om verder te rijden de agenten trapten er altijd in en ja hoor daar kwamen ze weer met zwaailichten achter mijn vader aanrijden het erf op. Mijn vader en zijn vriend kwamen dan niet meer bij en wij moesten er ook wel stiekem om lachen.
Het lijkt aardig onschuldig maar het was het niet al had ik deze tijden niet willen missen maar er gebeurde steeds meer vervelende dingen zoals dat we twee jaar lang zonder gas en energie gezeten hebben alleen maar omdat mijn vader zo boos op de energieleverancier was dat hij zijn rekeningen niet meer betaalde maar wel een generator kocht van een paar duizend gulden. Die wordt al snel gestolen zodat we af en toe via de autoaccu tv konden kijken (die vloog dus ook snel in de fik).
Gelukkig is mijn vader ook een handige man en heeft toen een draadje gespannen van de hoofdnet vooraan de straat en alleen s’avonds moesten we de gordijnen goed dicht houden zodat niemand het zag.
Er gebeurde in die tijd heel veel nare maar ook leuke dingen maar het ergste was dat mijn oom en tante zo jaloers waren op ons dat ze naar de belasting is gestapt want mijn vader hield niet van belasting betalen en zo hebben we midden in de nacht mijn allerliefste paarden moeten wegbrengen voordat de volgende dag de paardenslager kwam.
Mijn mooiste herinnering aan mijn vader is hoe erg het ook was dat hij nachts aan mijn bed kwam en samen in elkaars armen hebben gehuild om het verlies van mijn dierbaarste bezit.
Polly en Sunny mijn allerliefste pony’s en Dennis die zoveel voor mij betekende….drie heerlijke maatjes! Ook deze foto koester ik en draag ik al jaren met me mee!
Dan gaan we weer verhuizen en wordt onze leventje moeilijker er is geld maar niet voor ons. Mijn vader houd alles in zijn zak en loopt met duizenden guldens rond en mijn moeder moet het met 10 gulden per dag doen.
Mijn vader bedacht toen dat hij de horeca in wilde is weer heel wat anders en dan kunnen wij mooi helpen. Ik besluit met mijn vader samen cafebedrijf diploma te gaan halen en ik haal het zodoende kom ik met mijn moeder in een broodjeszaak terecht en een Petit restaurant en of dat niet genoeg is een kantine in het zuiden des lands. Terwijl mijn vader een kampwinkel runde aan de andere kant van Nederland.
Ik ben ondertussen 16 jaar en ben geslaagd voor schoonheidsspecialiste maar zit ineens in de horeca en mijn moeder en ik doen het eigenlijk perfect, wij runnen samen drie bedrijven en verdienen geld als water heel gunstig zodat we ook wat achter de hand kunnen houden. Ik leer al snel hoe ik geld kan pikken voor mijn moeder en mij zonder dat dit in de kassa terug te vinden is, zo hebben mijn moeder en ik een lekker leventje anders dan mijn zussen en broer die onder de vleugels van mijn vader zaten of alleen thuis waren. De broodjeszaak liep heel goed omdat we gewoon in een goede wijk zitten alleen de Petit Restaurant loopt niet lekker maar daar rusten we eigenlijk ook meer uit omdat de broodjeszaak zo ontzettend goed loopt.
Ik maak ook alles zelf van gehaktbal tot bami en nasibal zelfs de pindasaus en kroketten zijn zelfgemaakt we hebben namelijk een gehaktmolen staan en ik heb drie weken les gehad van een slager/kok dus het is een prachtige tijd als er geen vader was geweest die ons elke dag kwam opzoeken en tekeer ging om ons even te vertellen hoe dom en stom we waren.
Hij nam het geld weer mee om vervolgens onze dag te verzieken met gescheld.
Het werd steeds erger en we gingen steeds harder werken, mijn vader werd steeds zieker door de alcohol maar haalde in dronken toestand nog wel even zijn vrachtwagen rijbewijs bus rijbewijs en touringcar rijbewijs dus had in twee jaar al zijn rijbewijzen van moter tot vrachtwagen. Ik heb dit altijd zo raar gevonden maar wat ik in het begin al vertelde is dat een vreemde niet zag dat mijn vader dronken was. Zelfs nu geloofd er nog maar weinig mensen dat mijn vader een alcohol probleem had en geloof me die had hij.
Van half 10 tot 5 uur snachts dat waren mijn werktijden dag in dag uit van mijn 16e tot en met mijn 19e totdat ik vluchtte. Ik kwam mijn huidige man tegen en ben naar hem toegegaan en ben nooit meer weggegaan en toen kwamen pas echt de moeilijkheden want dit kon mijn lichaam niet aan en de hyperventilatie die ik eigenlijk mijn hele leven al had werd nu heel heftig.
Als je denkt dat het nu over is hebben jullie het mis. Mijn vader accepteerde mijn man niet maar omdat mijn vader en ik best close waren kwam hij toch vaak bij mij langs vaak alleen en af en toe met mijn moeder. Dan vindt hij dat ik een schoonheidssalon moet hebben en ik die het heel gaaf zou vinden een eigen salon te hebben gaat ermee akkoord en mijn vader vindt al snel een mooie salon in een veel te dure buurt. Maar mijn vader zorgt voor het financiële en ik ga beginnen .
Het blijkt al snel een fiasco want het is geen goed lopende bedrijf en lukt me ook niet het te maken had drie man personeel en wist niet meer hoe ik alles nog moest ophoesten ik besloot de stekker eruit te halen.
Thuis werd het erger en erger en mijn vader wilde mijn moeder steeds vaker iets aandoen. Ga hier ook niet verder op in want is te pijnlijk en gelukkig voor ons en voor mijn moeder overlijdt mijn vader op 49 jarige leeftijd aan een lever die echt helemaal op is.
Als je dan denkt dat het over is nee want dan krijgen we bericht dat mijn vader een tweede leven heeft geleefd en eigenlijk stinkend rijk is alleen alles zit in zo’n mooie constructie dat het ons onmogelijk wordt gemaakt om daarvan te genieten.
We willen ook niet meer als geld dit van je maakt zoals mijn vader dan bedank ik hiervoor en ben gelukkig met wat ik heb.
Bedenk wel dat ik dolveel van mijn vader gehouden heb en nog steeds dolveel van hem houd. Door hem heb ik gaven in mezelf gevonden die ik niet eens wist dat ik ze bezat. Toen onze dochter overleed heeft mijn vader die toen al overleden was mij gered van de ondergang al die keren dat ik mijn auto wilde parkeren in de vangrail en dan vertelde mijn vader dit niet te doen want ik was moeder en heb een echtgenoot die haar nodig heeft dus daar moest ik me op focussen.
Hij liet me zien wat een kracht de natuur heeft en hoe ik energie van de bomen kan krijgen. Hij leerde me weer gelukkig te zijn en positief in het leven te staan. Hij leerde mij dat er meer is dan alleen dit leven en dat ik mijn meisje weer terug zou zien. Mijn vader heeft mij de mooiste geschenk gegeven toen hij dood was en gaf me zijn eeuwige liefde en daardoor heb ik hem vergeven dat hij dit niet kon toen hij levend was. Ook liet hij me in zien hoe een heerlijke gezin ik had en heb en hoe hecht we met zijn allen zijn.
Weet je wat zo mooi is van alles dat is dat ik hem alles kan zeggen. En dat doe ik dus ook als ik boos ben omdat er weer een trauma naar boven rolt dan verwijt ik hem dat en dat kan ik ook en natuurlijk heb ik trauma’s echt heel veel :
ben als 15 jarig meisje in Zwitserland in een ravijn gerold en kwam er geschramd en vol met builen boven. Mijn vader had het gevoeld en zat te ijsberen en was zo blij dat ik er weer was, mijn moeder heeft alleen maar gehuild zo zag ik eruit. Dus van een glijbaan durf ik niet meer trauma 1 als ik ruzie hoor begin ik te hyperventileren dat kan ik niet meer hebben trauma 2.
Dronken mensen vind ik vreselijk als mijn vader erg dronken thuis kwam was ik ziek nog veel zieker dan mijn vader moest echt spugen mijn moeder wist dat en probeerde ervoor te zorgen dat ik dan al sliep maar ik voelde het en heb dit nog steeds als Ron dronken is dan ben ik echt ziek met goede hyperventilatieaanvallen.
Als mijn werkgever mij probeert te kleineren om zijn gezag te laten gelden werkt dit voor mij helemaal verkeerd ik ga nog harder werken en houd alle informatie bij me ik communiceer niets meer zodat ze zonder mij niet meer kunnen. Dat moest ik ook bij mijn vader doen en zo heb ik jaren 220 uur per maand gewerkt dus heb roofbouw gepleegd op mijn lichaam( viel weer terug in mijn oude werkwijze te veel uren) burnout of Fybromyalgie als gevolg (de arts is er nog niet uit welke van de twee ik heb moet ik eigenlijk laten testen maar gaat toch niet meer over dus gewoon goed naar mijn lichaam luisteren en af en toe een pijnstiller doet wonderen).
Al bij al wordt de onzekere factor in mij ineens heftiger maar dat zal wel komen omdat het verleden weer voor de deur staat en als je denkt het moet nu maar eens over zijn is dit jammer genoeg niet zo en moet je weer afrekenen met het verleden.
Gelukkig doe ik dit weer niet alleen samen met mijn zus Silvia gaan we de strijd weer aan zij met en nog heftiger verleden dan ik omdat ik daarin tegen in de goede tijd geboren ben en dus op tijd de nest verlaten heb. Silvia jammer genoeg niet die heeft mijn moeder bewaakt zodat mijn vader haar niets kon doen, een vreselijke tijd maar we moeten door.
Gelukkig heb ik hier al jaren geleden de remedie gevonden en dat waren mijn staffords Karel en Kizzy uren kon ik met ze wandelen lekker mijn hoofd leeg maken en wat mijn vader mij geleerd heeft er energie uithalen. En Karel ging echt altijd en overal met me mee tot het niet meer ging en toen was het Kizzy haar beurt maar ja ook die had niet het eeuwige leven.
Daardoor ging het fout, na Kizzy haar dood ging ik de natuur niet meer in ja om hard te lopen maar ook dat ging niet meer want mijn lichaam was op echt gesloopt bleek later.
Gelukkig kwamen Diezel en later Ziva in mijn leven en nu ik samen met ze de natuur weer in ga, kan ik weer lekker de spanning weg wandelen en genieten van al dat moois om me heen en samen met mijn fototoestel is dit voor mij de ideale ontspanning om zoals de dokter mij al heel vaak voorschreef: Om eens goed bij te tanken!!
Dit is mijn verhaal en veel te lang maar eigenlijk ook veel te kort.
Maar het is goed zo ik heb mijn zegje gedaan en sluit hierbij deze boek…………Al zou hij nooit echt gesloten zijn.