Een bevalling is sowieso een bijzondere gebeurtenis! Vooral als Ziva een wonder op aarde mag zetten!
Vanaf zaterdag zou Ziva mogen gaan bevallen! Maar dat dit zou gebeuren is vrijwel nihil. Meestal bevallen de meeste honden op de 62^ste dag en daarom had ik verwacht dat Ziva op vijf mei en oh zo toepasselijk mama zou worden. Ze zou dan 61 dagen zwanger zijn en de vorige keer vond ze 61 dagen ook lang zat.
Ik stond dan ook heel erg vreemd te kijken dat Ziva zondag ineens mijn rozenperk wel heel leuk vond, al is de plek wel heel goed gekozen, want wie wilt er niet onder een rozenstruik bevallen 😀 . Maar ik kan haar al snel ervan overtuigen dat ze beter haar werpkist kan gebruiken als hol.
Als ik Ziva haar buik zie samentrekken, gaan bij mij alle alarmbellen rinkelen, en ben ervan overtuigd dat de bevalling is begonnen. Dat elke bevalling anders is, is een feit, en dat dit ook bij Ziva het geval is dat had ik toch moeten weten! Hoe snel Ziva haar eerste bevalling ging hoe langzaam deze.
Van de vorige bevalling ging alles rap achter elkaar…en ook bij deze had ik me hierop helemaal voorbereid. Maar van af en toe een wee gebeurde er verder helemaal niets, en het werd dan ook een heerlijke zondag voor Daan, Sammy en mij met observeren, wachten en vooral veel praten en lachen.
Zo ging de zondag over naar de maandag en de symptomen werden al heftiger en rond half 10 in de avond belde ik Danielle op dat de ontsluiting weeën nu echt waren begonnen. Op dat moment werd mijn rozenperkje ook wel heel erg verslavend en hoe ik haar nu ook vertelde dat ze echt beter in haar werpkist binnen kon bevallen, ze geloofde me niet meer.
Ziva haar weeën werden steeds heftiger en ze had het zichtbaar moeilijk. Het werd voor Daan, Sam en mij een hele lange nacht en Ziva liet zien dat ook ontsluiting weeën heel lang kunnen duren. Natuurlijk weet ik dat deze tot wel 24 uur door kunnen gaan, maar dat Ziva die tijd ook echt wilde hebben, dat was voor mij een totale verassing.
We besloten om dinsdag vijf uur dat we nu echt een paar uur moeten gaan slapen, willen we vandaag nog een beetje van de bevalling genieten. Ik stal mezelf weer op de bank en weet nog net een uurtje te pikken, totdat Ziva me vertelde dat ze zich echt niet zo lekker voelde, en ik sta snel weer op om haar te steunen waar ik maar kan.
Ook Danielle is na een hazenslaapje van twee uur weer terug en we wachten samen af wanneer Ziva eindelijk gaat persen. Al die tijd hield ik de bewegingen van de pups in de gaten, en wauw wat zijn die druk zeg…op een keer dacht ik zelfs dat ze via de buikwand naar buiten wilden.
Net als we besluiten om nog even te gaan rusten begint Ziva onrustig te worden en de eerste perswee is een feit. Nu wordt het pas echt spannend! Want hoe lang gaat het duren voordat de eerste pup geboren wordt? En krijgen we de eerste pup er levend uit. Ik weet dat heel veel mensen nu denken, hallo natuurlijk waarom niet. Maar bij Ziva haar eerste bevalling was dit niet zo natuurlijk.
Zo langzaam Ziva is deze dagen qua bevallen, zo snel perst ze de eerste pup eruit en wat voor een pup! Wauw wat een flinkerd hij woog 580 gram schoon aan de haak en het is een reutje! Boris alias bandje paars is geboren.
Daan en ik hadden samen besloten om bij deze Manisa B-Nest alle pups een naam met als begin letter een B mee te geven. En ja Boris is voor ons beide toch een hele bijzondere naam. Pup twee is alweer in aantocht en als we er weer klaar voor zitten, vangen we snel Beppie bandje licht blauw op.
Een dame wat stoer is dat, hopelijk krijgen we qua mannen en vrouwen een gelijke aantal, dat zou wel heel stoer zijn. Beppie is ook een flinke tante met haar 534 gram en we zijn dan ook heel trots op onze eerste twee kanjers. We kunnen gelukkig alles heel relaxed doen, want Ziva is zo druk bezig om haar eerste twee pups te verzorgen, dat ze even is vergeten dat er nog meer pups uit haar buikje moeten komen.
We moeten haar dan ook af en toe even vertellen, dat ze niet moet vergeten wat ze nu aan het doen is en lekker verder persen. Ach dat geeft mij wel de tijd om iedereen op de hoogte te houden, en de nodige foto’s te maken :-p
Maar dan is Ziva weer bij de tijd en gaan we verder en drie kwartier later wordt onze teefje Bella bandje roze geboren. Bella is ook een flinke dame en is dan ook 504 gram. En dan komt er een lastige pup op de wereld, wauw wat moet Ziva hier aan werken. Als deze eruit komt zien we al snel dat hij in zijn vruchtwater heeft gepoept . Bob is er dan ook op tijd uit en met zijn 484 gram is hij tot nu toe de kleinste ventje.
Nu is het tijd om de dierenarts te bellen, want Ziva is nu echt vermoeid en ik heb het idee dat de eerste hoorn nu leeg is, en Ziva gaat wisselen. De dierenarts vind ook dat we nu calcium en de Python moeten gaan spuiten. Terwijl ik deze heb ingespoten, laten we Ziva even poepen en plassen buiten en dan is de volgende alweer in aantocht.
Maar ook deze duurt lang en mijn vermoeden dat dit de tweede hoorn is, wordt daarmee bevestigd. Ziva laat ons zien dat ze ook dit klusje kan klaren en ook al beginnen we te twijfelen of we deze levend mogen aanschouwen! Ziva krijgt ook dit mannetje er levend uit Bumber bandje zwart is geboren en ook hij is al een flinke knul want hij weegt 524 gram.
Dat Bumber de rij een beetje heeft opgehouden, is wel te merken want we hebben hem nog niet gewogen of de volgende kondigde zich al aan. Gelukkig zijn Daan en ik perfect op elkaar ingesteld en we vangen ook deze mooie dame Betsy op tijd op. Betsy alias bandje oranje is niet zomaar een dame het is een flinke meid van 570 gram en ik besef me al heel snel dat al die bandjes die ik snel heb gehaakt, niet lang hoef te gebruiken.
Dan krijgt Ziva het echt moeilijk de persweeën beginnen alweer snel, maar ze krijgt deze pup er haast niet uit, en we weten dat drie kwartier echt het matje is, als we deze tijd overschrijden begrijpen we haast zeker dat we deze pup niet gaan redden, maar toch schrik je als deze prachtige teef eruit komt, en ze niet meer leeft. Wat we ook doen er komt geen leven meer in en we moeten het dan ook opgeven en door gaan.
Dat vind ik het lastige en niet alleen ik ook Daan en Sammy hebben het moeilijk. Ik leg dit mooie meisje in twee handdoeken zodat ze het niet koud krijgt ( natuurlijk weet ik dat dit onzin is, maar ze zou het later toch maar weer gaan doen, er zijn verhalen genoeg. En als ze goed is ingepakt, weet ik dat als ze het weer mag doen ze het niet koud krijgt). Maar ze is overleden en komt niet meer bij.
Zou dit de laatste pup geweest zijn vragen Daan en ik ons zelf af en ik bel Goeree Overflakkee om te kijken wat nu het beste is. Nog even wachten en over een half uur moet ik terug bellen, zodat we weten of we nog python en calcium moeten spuiten.
Ineens begint Ziva weer persweeën te krijgen en we vrezen weer het ergste! Helemaal als Ziva ook dit keer heel lang moet persen om ook deze pup eruit te krijgen. Deze is heel heftig en Ziva gaat er zelfs voor zitten, als ze de laatste pers geeft vliegt er zelfs ontlasting uit haar kontje en wij kunnen de pup die al geen vlies meer heeft opvangen.
Het arme ventje is al helemaal stijf en er zit geen beweging meer in! Ook de kaakjes zitten stijf op elkaar en we kunnen jammer genoeg niet in zijn bekje kijken. Daan die ontzettend verdrietig wordt van dode pupjes, wrijft zich rot en probeert al zijn ledematen te bewegen, maar hij is zo stijf dat dit een moeilijke taak is.
En dan ineens begint Daan te gillen en we zien allemaal belletjes bij zijn neus en mond. Kijk gilt ze blij en ze begint nog net niet te springen, hij doet het weer en ja hoor deze man begint daar toch een partij te mopperen en alle vier de poten zetten zich in beweging Barry bandje geel is uit de dood herrezen en mag als traktatie gelijk bij zijn mama eten! Wat een wonder is onze Barry en met zijn 538 gram mag hij er echt wel wezen!
Als we denken dat het nu echt over is, al twijfel ik een beetje omdat ik toch nog iets in Ziva haar buikje voel, begint Ziva weer te perzen. Maar er komt helemaal niets uit en dan besluiten we dat het gewoon weeën zijn om al het prut uit haar buikje te krijgen, want er komt genoeg smurrie uit.
moe maar voldaan is het eindelijk rustig in huize Elkerbout!
Om 22:00 roept Ron dat er weer een pup is geboren deze man heeft het niet mogen redden! Heel erg jammer maar het zat erin het duurde echt veel te lang.
9 pups totaal heeft Ziva geworpen waarvan 7 levend!
