Na een hele lange loopsheid waar ik af en toe van dacht, wanneer kan ze nu eindelijk gedekt worden, want zelfs mijn reuen waren wel vervelend maar niet super irritant. Was het op 5 maart eindelijk zover Ziva haar progesteron stond op 13 en dat betekend D-DAY.

Die zelfde avond rijden we weer naar Sleeuwijk voor de dekking. Normaal zou ik naar Goeree Overflakkee gaan maar voor Carin en Theo de baasjes van Ed de prachtige boerboelreu die de papa van Ziva haar puppen mag worden, was Sleeuwijk makkelijker aan te rijden.

Bj ED staat ongeduldig te wachten!

Dierenpraktijk Sleeuwijk waar ik eerst mijn bedenkingen over had, omdat ik aan de telefoon heel slecht werd geïnformeerd, bleek toch wel mee te vallen. De eerste indruk is meestal een daalder waard en dus had ik er in het begin ook totaal geen vertrouwen in.

Gelukkig kon ik mijn mening snel bijstellen en hebben ze Ziva en mij hun vertrouwen herwonnen. Wat ik wel als heel fijn heb ervaren is toch wel dat ze ook in Ziva haar vulva keken, om te zien hoever deze was. Er zitten een soort blaasjes bij de baarmoedermond, te grote als ballonnetjes hoe rijper de teef hoe verschrompelden de ballonnetjes.

Dierenkliniek Sleeuwijk

De progesteron is alles bepalend, maar ik vond dit ook wel heel prettig omdat je zo al een indicatie heb voordat je de uitslag heb gekregen. Ook vertelde ze heel veel en dat vind ik altijd reuze interessant.

Maar enfin we dwalen af 5 maart is het eindelijk zover en om 18:00 hadden Theo, Carin en ik afgesproken. Ed en Ziva ontmoeten elkaar eindelijk en om ze iets in de mood te brengen laten we ze eerst samen even kennis maken. Ziva ziet Ed wel zitten alleen Edje die weet niet zo goed wat hij met deze rare teef aan moet.

Ed snapt er niet zoveel van…wat willen jullie dan dat ik doe!

Wat we ook proberen Ed heeft er totaal geen zin in en we merken al snel dat er waarschijnlijk geen dekking in zit dit keer. Jullie snappen dat ik op dat moment ontzettend teleurgesteld was, en ik even niet meer wist wat ik nu moest gaan doen.

Gelukkig kwam Carin en Theo met de oplossing en wat voor een oplossing! Ze belde snel met Anneke die heeft ook een BJ Boerboel namelijk de broer van Chenoah en als ze arriveren en de achterklep opengaat komt er een waanzinnig mooie boerboel uit de wagen springen.

BJ Cobus die komt wel even laten zien…hoe het wel moet!

BJ Cobus is zijn naam en hij mag de honneurs voor Ed waarnemen. Cobus die ziet Ziva wel zitten al houd hij niet van al dat gemutst erom heen, hij heeft zoiets van ik kom hier voor één ding en laten we dit snel afhandelen.

De dekking is dan ook binnen een mum afgehandeld! Natuurlijk mag hij de volgende dag weer want we doen weer twee keer KI. Na deze dagen is de dierenarts optimistisch gesteld want de zaad van Cobus is perfect en twee keer zoveel als de eerste keer, en Ziva staat uitstekend.

En nu is het wachten of al onze inspanning is gelukt! Is onze Ziva drachtig van haar prachtige vent Cobus.

Klik op de onderstaande link voor het verslag van deze emotionele en vooral onverwachte wending tijdens deze dekking.

Dekking Ziva x Cobus

Natuurlijk hou ik jullie weer op de hoogte via deze spannende drachtkalender!

Week 1 (5 t/m 11 maart)

Woensdag 5 maart eerste dag van de dekking, de tweede dekking moet binnen 48 uur na de eerste dekking plaatsvinden. En dat is zeker gelukt op 6 maart is Ziva weer door Cobus gedekt en ook al bevorderd elke volgende dekking de kans op bevruchting, we houden het op twee keer dekken :-).

De reis gaat wederom beginnen al die kleine super spermatoza gaan via de cervix op zoek naar de rijpe eitjes in de eileiders. Op Donderdag 6 maart hopen we dat er genoeg de eitjes in de eileiders bereiken en dan worden ze op 7 maart bevrucht.

Deze foto is gemaakt op de zondag voor Ziva haar dekking!

 Daarna gaat de reis op 8 maart rustig verder want de bevruchte eitjes verplaatsen zich via de eileiders naar de baarmoeder hoornen en dan worden de embryo’s gelijkmatig verdeeld, al zijn het nu nog maar blaasjes..

Deze eerste week ging eigenlijk heel relaxt, ze is heel anders dan bij haar eerste zwangerschap met Boris, toen wilde ze even niets meer van de reuen weten, maar nu zoekt ze, ze nog op en is bijna sletterig te noemen. Het lijkt wel of ze de aandacht geweldig vind, maar probeer als reu niet te ver te gaan, want dan bijt ze je kop eraf.

Ze reageert voor de rest heel normaal, en je zou bijna zeggen dat er helemaal niets gebeurt is. Het enige verschil is, dat ze het liefst nu midden in de roedel wilt liggen slapen, terwijl ze meestal best op haar zelf is. Ze zoekt vaak Daisy op om even met haar te kroelen en ook Diezel laat ze weer verbazen als ze zijn snoet helemaal aflikt.

Gelukkig is ze buiten wat rustiger geworden maar dat zijn ook de enige verschillen die we voor nu waarnemen. En dat kan ook niet anders want ze is nu precies 1 week drachtig 🙂

Week 2 (12 t/m 18 maart)

op 16 maart hechten de blaasjes zich aan de baarmoederwand en ontwikkelen zich eindelijk tot embryo’s. Gedurende de volgende twee weken worden de belangrijke organen gevormd.

De eerste helft van de dracht 😀

Na de dekking bewegen de bevruchte eicellen zich in de richting van de baarmoederwand en zullen daar vijf tot acht dagen later aankomen, om zich rond de 17e dag vast te hechten. De baarmoeder van de hond bestaat uit twee parallel liggende hoorns; in elk van de beide hoorns zullen de eitjes zich hechten en gaan de pups groeien. De eerste vier weken van de dracht verloopt de groei van de foetus zeer langzaam en zijn er weinig tot geen uiterlijke veranderingen bij de teef merkbaar.

Sommige teven worden aanhaliger; anderen zijn wat lusteloos. In een enkel geval voelt de teef zich niet lekker, heeft weinig eetlust en kan met regelmaat spugen. Sommige teven gaan er wat grillige eetgewoonten op na houden; soms willen ze niets, een andere keer blijven ze hongerig snaaien en zelfs voedsel stelen indien mogelijk. Deze eetgewoonten veranderen over het algemeen rond de zesde week van de dracht. Het spugen is voorbij en vanaf dat tijdstip zal ze steeds meer voedsel willen, vaak tot een derde meer dan normaal. Een zekerheid over de dracht valt echter pas te verkrijgen vanaf de 28e dag na de dekking door middel van een echoscopie.

 

week 4 (26 Maart t/m 1 April)

zondag 30 maart kan iemand met ervaring voelen of Ziva drachtig is, dit is de beste tijd omdat de embryo’s de grootte hebben van een walnoot en makkelijk te tellen zijn. Gedurende de volgende 2 weken zullen de belangrijkste organen zich ontwikkelen.

Donderdag 21 maart de teef kan een taaiachtig slijm afscheiden uit de vulva, dat is het eerste teken dat de dekking is gelukt.

 

Zaterdag 23 maart Gedurende de volgende 2 weken zullen de belangrijkste organen zich ontwikkelen. Inspannende activiteiten kunnen we nu beter vermijden.

 

Terwijl Daisy haar bloedoor zaterdag 29 maart klapte en alles vooral Daisy onder het bloed zat en we enorm ongerust waren….gaat Ziva haar zwangerschap natuurlijk gewoon door. Alleen ben ik daar niet zo mee bezig als dat ik zou willen.

 

Verslag Daisy haar bloedoor van zaterdag 29 maart

Wat ik wel merk is dat ik nog net zo onzeker ben over de dracht als vanaf het begin. Natuurlijk wordt Ziva dikker en natuurlijk doet ze anders, maar het buikje wat ik toen zag, zie ik nu totaal niet. Wel worden haar tepels steeds groter en zie je al duidelijk melkbanen lopen.

 

Wat ik wel merk is dat ze haar buik veel vaker inhoud en dat is dan ook wel logisch omdat we hier een hyperactieve Mac hebben rondlopen, die het leuk vind om zijn moeder te pesten. Als ze haar buik dan een keer uitzet, is hij mega groot. Je voelt dit ook als je, je hand op haar buik legt, dan zet ze hem helemaal uit.

Ziva 23 dagen drachtig

Ziva slaapt veel en vooral in het zonnetje die deze periode ruim aanwezig is. Ook heb ik zaterdagavond de taaie slijm gezien want Ziva vond deze zeer hinderlijk en schraapte met haar muts over de straatstenen. Ook had ik al vaker deze week iets zien glinsteren bij haar muts, wat geen druppels urine bleek te zijn, daar was het te slijmerig voor.

Maar ondertussen hoe passief ze ook is buiten, houd ze deze zwangerschap wel alles in de gaten. Ook al gaat ze een gevecht met haar vijandhonden uit de weg, en bepaalde mensen die ze normaal gesproken niet mag negeert ze ook volkomen, toch kan ze ineens brommend om zich heen kijken, als het buiten niet pluis is.

 

En zit heerlijk om haar heen te dromen 😀

Deze ochtend moest ze ineens spugen buiten en dat was best zielig want ze moest poepen en spugen tegelijk. Wij mensen weten hoe vervelend dit is, want waar moet je beginnen. Zij loste dit dan ook op zoals wij mensen eerst poepen afknijpen spugen en dan weer poepen.

Zwanger zijn is niet altijd een pretje……..

Week 5 ( 2 April t/m 8 April)

Iemand met ervaring (fokker of dierenarts) kan na ongeveer drie weken voelen of de teef drachtig is. Dit is de beste tijd omdat de embryo’s de grootte hebben van een walnoot en makkelijk te tellen zijn. Dit is de tijd om de hoeveelheid eten van de teef te verhogen. Geef niet te veel, omdat overgewicht van de teef tot complicaties kan leiden tijdens de bevalling. De feuten zijn nu volledig ontwikkelde hondjes. De buik van de teef begint dikker te worden.

Woensdag 2 April ik kan niet meer wachten want ik ben zo enorm nieuwsgierig en we hebben de laatste dagen alleen maar slecht nieuws en ik kan nu best iets positiefs kunnen gebruiken. Daarom bel ik Dierenkliniek Goeree Overflakkee op om te vragen of we vandaag langs kunnen komen, i.p.v. morgen wat eigenlijk in de planning staat.

De dierenarts vind dit geen probleem dus rond half vijf gaan we vol zenuwen op naar Goeree Overflakkee. We hebben een hele leuke dierenarts dit keer en zij voelt eerst of ze de pups al kan voelen. Ze voelt van alles maar weet niet zeker of het Ziva haar darmen zijn, maar zegt ze heel enthousiast ik denk wel dat ze zwanger is, en ze weet dan ook niet hoe snel ze naar het echo apparaat moet lopen.

Zodra ze de apparaat op Ziva haar buik zet zien we de pups al zitten en waar ze ook heen schuift, overal zien we pups. Ook het hartje van de pup laat ze trots zien en ook deze doet het perfect. Oh wat ben ik weer trots op mijn grote meisje. Ze laat alles weer toe wat we ook met haar uithalen, en even later staan we in een halaluja stemming weer buiten!

Later blijkt dat het heel goed idee was om vandaag de echo te laten doen, want de volgende dag wordt Daisy met spoed geopereerd aan haar oor en daar zijn we de hele dag mee bezig…

Het gewicht van de teef gaat toenemen en de welpen gaan zich draaien, het opzwellen van de vrouwelijke delen wordt merkbaar. Let nu op het gewicht. De hartslag is niet langer hoorbaar omdat de hoeveelheid vruchtwater sterk toeneemt.Het teefje haar buik wordt dikker. Zorg ervoor dat de teef alvast aan de werpkist gaat wennen. Laat de teef desnoods alvast slapen in de werpkist.

Ziva is alweer 35 dagen drachtig, wat gaat de tijd snel en we moeten toch eerdaags aan de werpkist gaan beginnen… Dit willen we van het weekend gaan doen maar het loopt iets anders dan we zouden willen. Ron wordt 11 April ineens heel erg beroerd en beland in het ziekenhuis. Gelukkig mag hij in de avond weer mee naar huis, maar het gaat niet beter met hem.

Gelukkig weet maandag de huisarts wat er aan de hand is, een bacteriele infectie in de longen, een paar gekneusde ribben en een maagklepje die niet meer goed sluit….met de antibiotica en pijnstillers gaat het snel alweer wat beter met hem. Maar van de werpkist komt nu niet veel meer, dus we zetten onze plannen even in de ijskast.

Met Ziva gaat het gelukkig goed, al blijft ze haar buik goed beschermen tegen al dat boerboelen geweld. Doordat ze deze zwangerschap alleen maar honger heeft, en je merkt wanneer ze iets te weinig heeft gegeten, krijgt ze vanaf deze week puppyvoer gemengd met gewoon voer.

We wachten nog even met de rosevice en yoghurt daar beginnen we mee in week 7 😀

Ziva is nu 42 dagen drachtig tot en met 48 dagen. De teef begint zichzelf meer te verzorgen. Haar borsten worden steeds groter. De teef kan rusteloos zijn en een plaats proberen te zoeken om haar pups te werpen.

Het ontwikkelen van de organen is klaar, de welpen zien er nu als kleine hondjes uit. Kop en romp zijn te onderscheiden van elkaar. Het geslacht is bepaald, de huidskleur begint zich te ontwikkelen. De hartslag van de welpen is nu met een stethoscoop te horen. De tepels van de teef worden donkerder en zwellen op. Het is heel gemakkelijk om de puppy’s te voelen nu, tellen kan iets moeilijker zijn. Het teefje spendeert meer tijd aan zelfverzorging.

Het is zover de yoghurt, vlees, puppybrokken, Rosevice en de gewone brokken zijn weer aan het menu toegevoegd en is goedgekeurd door alle boelen. Hier in huize Elkerbout zwangert iedereen lekker mee en dat is heel gezellig, maar ook een echt eetfestijn. Er is ook geen boel die klaagt hier in huis.

Ron is nog heel erg moe en kan nog niet veel en dat is voor Ziva wel jammer want ze mist een rustig plekje. Als ze eindelijk een heerlijke deken heeft gevonden, dan zorgt Mac er wel voor dat ze hem snel weer kwijt is. Natuurlijk is dit niet de bedoeling en zijn we ook de hele tijd bezig om Ziva rustig te laten slapen.

ik ben ondertussen gefocust op Ziva haar buik en hoop al beweging te zien of voelen, maar dat valt niet mee. Ziva wordt weer onrustig als ik te lang aan haar buik zit, omdat de hondjes dan waarschijnlijk te veel bewegen en ze er iets misselijk van wordt.

Voor de rest gaat alles gewoon door en is Daisy aan de betere hand. Haar oor zou eigenlijk aankomende vrijdag de 18de van alle hechtingen worden gered, maar ik heb besloten om dit nog niet te doen. Het heeft heel lang door geëtterd en gebloed en het ziet er nu eindelijk rustig uit. Dus laat nog maar lekker een weekje bijkomen.

Haar melkklieren raken opgezwollen. De teef wordt onrustig en zoekt een plaats om te bevallen. Zorg er voor dat de plaats waar de teef moet bevallen zo prettig mogelijk is voor haar. Nu kan men de teef nest materiaal geven dat kan van handdoeken tot lakens zijn de teef kan daar dan mee een nest maken in de werpkist. Het is beter om verschillende kleinere maaltijden over de dag te verspreiden. Je kan nu goed het bewegen van de pups waarnemen. 

Ziva wordt steeds onrustiger en weet af en toe niet meer hoe ze moet zitten, liggen of lopen. Ik begin me af en toe ook best zorgen te maken, of ze de 59ste dag wel haalt. Maar als ik daaraan denk tik ik mezelf even op de vingers, want natuurlijk haalt ze het het, maar wel met heel veel moeite.

Eten blijft sowieso nog op nummer 1 bij haar en geven we haar al een week lang drie keer per dag eten. Dat blijkt genoeg voor haar en krijgt ze trek geven we haar een paar voertjes. De eerste bezoekers zijn geweest en wat waren ze allemaal braaf. Ook Ziva had een heerlijke avond met heel veel aaitjes en kroeltjes. Ik was aan de eind van de avond ook supertrots op mijn fantastische roedel.

Ron is heel rustig begonnen met de werpkist want die moet zondagavond de 27ste ook echt klaar zijn en wauw wat wordt ie gaaf zeg! Ron heeft zich dit keer echt overtroffen en ben ook supertrots op hem. Vooral omdat ik zie hoeveel moeite het hem kost om hem in elkaar te zetten…nee mijn mannetje is nog lang niet in orde 🙁

Sinds een paar dagen zie ik de pups bewegen en als ik zie waar ze allemaal bewegen dan houd ik toch mijn hart vast, wauw hoeveel zitten er wel niet in. Ziva wordt er in ieder geval ontzettend onpasselijk van.

Het uitlaten wordt nu ook veel korter, al vind ik het wel heel belangrijk om goed te blijven wandelen, want ze heeft haar conditie echt nodig straks. Wat wel heel goed is, is dat ze niet overvoerd wordt want je ziet precies als ik iets te weinig voert. En ook al de andere boelen zien er geweldig uit ondanks al het mee zwangeren.

De prikken hebben Nicky en ik gisteren bij de dierenarts in Goeree opgehaald en ook Ziva haar wormenkuur heeft ze weer gehad. Alles loopt op schema en we gaan bijna de laatste week in 😀

24 maart 2012 eindelijk was het zover! Ziva haar progesteron stond op 11 dus dat betekend Heel eenvoudig D-Day. Om 13:00 verzamelen we samen met Ernst en Boris bij de dierenkliniek Goeree overflakkee voor de eerste dekking in vorm van Kunstmatige inseminatie.

Het was een hele mooie ervaring en als ik deze dagen terug kijk ben ik ook heel blij dat we voor KI hebben gekozen wat relaxed is dit voor de doggies.

Als de dekking een feit is verplaatsen de Spermatoza zich in de cervix (baarmoederhals)! Er is bij kunstmatige Inseminatie alleen een klein probleempje want de spermatoza van Boris Hebben een geluk van de wereld! Want de dierenarts brengt ze helemaal naar het begin van de

Baarmoederhoorn. Dat scheelt een heel stuk zwemmen en zo hebben de langzaamste Spermatoza geluk om ook eens wat dichter naar het doel te kunnen zwemmen.

Het sperma gaat nu op zoek naar rijpe eitjes en na heel goed zoeken vinden ze hopelijk heel veel eitjes in de eileiders. Als ze de eitjes vinden vind op 26 Maart de bevruchting plaats.

Na de bevruchting verplaatsen de bevruchte eitjes zich via de eileiders naar de baarmoederhoornen. Op 29 Maart worden de embryo’s gelijkmatig verdeeld over de baarmoederhoornen. Gedurende de tijd dat de eitjes zich verplaatsen, veranderen zij in blaasjes. Deze blaasjes hechten zich vast aan de baarmoederwand.

13 april wat een heftige week was dit zeg, ten eerste ging de oren van Ziva zienderwijze achteruit. Maandag ochtend was ik dan ook de wanhoop nabij en maakte ik een afweging: of ik liet mijn meisje pijn lijden omdat de oordruppels en zalfjes die ik had niet goed voor haar embryo’s zijn, of mijn meisje gaat voor de embryo’s en ik verzacht de pijn.

Ik besluit het laatste want je meisje zo’n pijn zien lijden dat is iets wat ik echt niet kan. Dus heb haar lekker gedruppeld en gezalfd en ik zag dat ze daar al heel wat vrolijker van werd. Zodra de dierenarts openging hing ik al aan de bel en heb ik druppels gekregen die wel goed voor haar embryo’s zijn.

Al vind ik het wel heel vreemd dat ze ineens twee ontstoken oren heeft maar volgens de DA kwam dat doordat al haar energie naar haar buikje gaat dus veel kwetsbaarder voor ontstekingen helemaal omdat dit toch al haar kwetsbare gedeelte van haar lichaam is.

Nu vier dagen later gaat het goed met haar oren en dat is een hele opluchting. Maar nu komt de volgende zwangerschapskwaal al aandraven en dat is lekker lui doen en vooral niet meer op willen staan. Eten pfff alleen maar een noodzakelijk kwaal. Visite laat maar buiten staan, ik doe het even niet.

En als er dan gegeten moet worden nou dan eet ik wel maar je hebt geluk dat het vers vlees is want anders had je het gewoon lekker zelf mogen opeten. Diezel die normaal nog lekker aan het eten is terwijl Ziva allang haar bakje leeg heeft, staat ook heel raar te kijken als Ziva nog dromerig af en toe om haar heen kijkt en echt op haar gemak verder eet.

Ook staat Ziva s’morgens altijd te wachten onderaan de trap tot dat ik naar beneden kom. Het is nu al dagen leeg onderaan de trap want Ziva ligt nog heerlijk te snurken. Als we gaan wandelen kijkt ze een keertje op en denkt duidelijk nee hé moet dit.

Sta ik in de keuken zie ik maar één hond om me heen draaien en dat is Diezel want Ziva is even met hele andere dingen bezig. Ziva is lekker aan het mutsen en maakt zich niet meer zo druk.

Merk wel dat ik haar deze week qua voer tekort heb gedaan, nu had het haar niet zo uitgemaakt maar ze is wat afgevallen, en dat is ook wel logisch want ze is wat zwaarder geworden en ze eet zelfs wat minder dan normaal. Dus heb ik de hoeveelheid voer maar even bijgesteld. Voor de rest doet Ziva het geweldig en gaan we de vierde week in!

Wat wel heel apart is, is dat Ziva haar reuenvrienden haar even besnuffelen en willen dan ook niets meer van haar weten. Lobke, Bono, Kayos allemaal laten ze haar links liggen. Dat is wel weer heel vreemd, al kan ik me ook wel weer voorstellen dat haar vrienden denken “zo lekkere vriendin ben jij, je bent zomaar vreemd gegaan met een andere reu”! Tja dat is ook weer niet echt netjes. Ach ik denk dat Ziva het allemaal wel prima vind, die heeft toch liever geen gezeur aan haar lichaam.

De buik van de teef begint dikker te worden.Nu na zes weken heeft de foetus het uiterlijk van een miniatuur hondje. Huiskleur, haar, nagels en oogleden zijn te onderscheiden. Het skelet is zichtbaar op rontgenfoto’s en de schedel kan worden gevoeld. Vanaf dit moment tot aan de geboorte is groeien het enige wat de foetus doet. Hij is voor zijn voeding afhankelijk van de placenta en zijn longen zijn nog niet klaar om zuurstof op te nemen.

Deze week begint het skelet van de foetus steviger te worden en is het skelet vanaf ongeveer 43 dagen te zien op rontgenfoto’s. Aan de eind van deze week kun je voor het eerst de pups voelen bewegen. De haren op de buik van de teef beginnen uit te vallen zodat de pups als ze zijn geboren goed kunnen drinken.

Rond 7 mei kan je de pups makkelijk voelen, al is het niet makkelijk om ze te tellen. Ook begint de teef zich rond 10 mei zichzelf meer te verzorgen en haar borsten worden nog groter.

Chihuahua foetus…55 days