Lijkt het wel of ik in een horrorfilm ben beland! 🙁

Als er een forensisch onderzoek in mijn achtertuin nu zou plaatsvinden, was ik echt de Sjaak! Wat een puinhoop en wat een bloed! Deze ochtend ben ik al heel vroeg wakker… Eén omdat ik ontzettend ongerust ben en twee omdat ik weet dat ik nergens heen kan gaan als ik niet wat orde in de chaos kan scheppen.

Laat ik dit liggen tot vanmiddag dan worden de buren en wijzelf niet zo blij qua stank en vliegen overlast. Dus ik ben al vroeg bezig met water, chloor en een goede schrobbezem ( al weet ik doordat ik een super fan ben van CSI en NCIS dat Chloor dit soort dingen niet kan maskeren als je met het juiste materiaal bezig bent ). Mijn boelies willen ook graag helpen, maar dat kan ik ze niet aandoen. Dus heb dit helse karwei helemaal bij mezelf neergelegd.

Wat is er gebeurd hoor ik jullie vragen, en wie is er vermoord? Tja een lastige buurman die dacht dat hij zomaar de poort in kon komen lopen J Nee hoor grapje drie april. Het ging zo goed met Daisy haar oor! Die was helemaal leeg en wat waren wij blij….

 

Dat heeft precies 1 hele dag geduurd, toen begon hij weer vol te lopen en werd het nog groter dan ooit tevoren. Het was om radeloos van te worden hopen dat dit vanzelf over zou gaan werd een steeds grotere illusie.

We zagen Daisy afglijden en ik wist dat er iets nuttigs moest gaan gebeuren…weer de dierenarts bellen en die meld me dat de oor niet meer mocht bloeden, wilde ze gaan opereren. Oké logisch daar kon ik me wel in vinden, maar dan heeft ze wel pijnstillers nodig, want ons prinsesje wordt een steeds zieliger meisje.

Dan word ik op mijn werk gebeld door een paniekerige Samantha “Mam Daisy bloed als een rund, wat moet ik doen”, ja dat is een goede vraag en terwijl ik haar aanhoor maken mijn hersenen (ja die heb ik heus wel) overuren. Schatje zeg ik heel rustig laat het maar even lopen, het stopt zo echt wel.

Ik ga de dierenarts wel even bellen…..Terwijl ik dit rustig oppert hoor ik mijn meisje verbaasd zeggen, kom je dan niet naar huis 🙁 . En dan komt het bericht eindelijk aan bij mijn hersenen, en roep ik kom eraan schat. Ach af en toe moet ik even alles op een rijtje zetten, voordat ik helder kan denken, en begrijp dat het bloeden niet zomaar stopt.

Snel naar huis en dat is altijd best vervelend hoe weten ze op de weg dat je haast heb? Altijd als je probeert om snel naar huis te komen, gaan mensen om je heen vervelend doen….zo nu ook een vrachtwagen die op zijn gemak voorruit probeert te komen. Mensen die 50 km al te hard vinden gaan. Voetgangers die besluiten zomaar over te steken zonder dat ze de zebrapad gebruiken, en ook denken dat ze onschendbaar zijn.

Je hebt helemaal je dag niet als ook nog de spoorbomen voor je neus naar beneden gaat, de man voor me die denkt dat hij sterker is dan een trein en rijd door…maar ik stop netjes, want mijn kind heeft niets aan een platte mama.

 

Eindelijk thuis aangekomen kom ik nog net niet in een horror verhaal terecht al had dat zomaar zo kunnen zijn. Wat een bloed overal op Daisy zelf en op de stenen, zelfs Ziva zit onder en dat vind ik wat minder. Ik begin eerst Daisy en Ziva te fatsoeneren samen met Sammy en daarna bel ik de dierenarts op om te melden dat we er nu aankomen.

Daar aangekomen lijken we kleinduimpje wel een heel bloedspoor laten we achter! Sasa ziet al snel de ernst van de situatie en besluit dat er geopereerd moet worden en wel nu, alleen dat is niet handig omdat ze nu niet nuchter is.

Morgen donderdag 3 april 2014 is ze aan de beurt en dat is heel prettig! Maar omdat we morgen eigenlijk een zwangerschap Echo hebben voor Ziva bel ik snel Goeree Overflakkee om te zien of de afspraak naar vandaag woensdag te kunnen verzetten…. En joepie dat lukt 😀 Maar dat verslag krijgen jullie heel snel…..

Als ik even later weer op mijn werk ben, word ik weer gebeld “Mam Daisy haar oor is helemaal leeg, en ze ligt nu in een plas bloed”. Arme Daisy wordt met de minuut slomer en we zijn dan ook blij als we de volgende dag eindelijk naar de DA kunnen gaan.

Wat een kundige dierenartsen hebben we toch ze hebben echt vakwerk afgeleverd! Daisy heeft een prachtig dambordje in haar oor gekregen. Er zat zoveel pus in haar oor, dat ze er al snel achter kwamen dat dit nooit vanzelf zou stoppen. En wat is Daisy toch een geweldig meisje, al vindt ze de lampenkap nog helemaal niets en moet ze er zeker aan wennen…

maar niemand heeft zo’n mooi oortje als onze prinsesje!!!!