Daisy haar oor is weer geklapt! De operatie bloedoor is niet gelukt en amputatie oor is nu heel dicht bij :'(

Om vier uur vannacht word ik wakker van een raar geluid! Als ik op kijk zie ik Daisy bij het traphekje staan, ze doet een beetje raar en ik vertel haar zachtjes dat ze echt nog even moet gaan slapen. Zachtjes loopt ze weer terug naar haar mandje, maar iets in haar gedrag zegt mij dat er iets niet in de haak is.

Daisy zou nooit zomaar even bij het traphekje gaan staan en helemaal niet midden in de nacht. Zij is echt een heerlijke slaapkop en laat zich echt pas zien als het licht is, en dan moet ik haar nog vragen om alsjeblieft mee uit te gaan. Ik spring dan ook nog net niet van mijn veldbed!

Snel loop ik naar de keuken en doe het licht aan! En ik zie Daisy met haar kop naar beneden, verscholen in haar lampenkap, die heeft ze weer om vanwege het klapperen van haar oren. Ik zeg zachtjes “Daisy wat is er”, en dan kijkt ze me aan en ik schrik me een hoedje. Ben ik op dat moment niet echt wakker, dan ben ik het nu zeer zeker.

De hele lampenkap en haar koppie zit onder het bloed en als ik om me heen kijk zie ik echt overal bloed! Op de muur, op de keukenkastjes, op de vloer, en heel veel bloed op haar deken, het lijkt wel een slachthuis en ik kan alleen maar denken “nee hé niet weer!”

Ons prinsesje had sinds zaterdag weer een dik oor en ik had de dierenarts al gebeld voor een afspraak op woensdagochtend. Maar die kan ik laten vervallen, want ik kan het niet meer uitstellen er moet vandaag iets gebeuren en snel ook.

Maar voordat het zo ver is leg ik een kopverband aan bij ons prinsesje, want haar oor blijft druppelen en zo blijft haar oor mooi naar achteren zitten en dat is veel beter voor de wond en alles blijft een beetje bloedvrij.

Om 11 uur hebben we een afspraak bij de dierenarts en als we daar aankomen is Daisy net als altijd helemaal blij, wat vind ze de dierenarts leuk zeg niet normaal! Al ben ik hier wel heel blij mee, want liever een blijde boel dan een bange boel.

Dan zijn we aan de beurt en de dierenarts Sasa kijkt ons ongelovig aan en mompelt dit heb ik in al de jaren dat ik dierenarts ben nog nooit meegemaakt, en ik doe dit vak al heel lang. Vol ongeloof loopt hij naar de spreekkamer en wij volgen hem trouw. De tafel wordt naar beneden gedaan en Daisy gaat erop staan alsof ze dit dagelijks doet.

Wat willen jullie gaan doen met mijn oren?

Sasa ziet al heel snel het probleem en verteld ons dat de ontsteking in haar oor weer terug is. Dat is ook te ruiken, want haar oor stinkt behoorlijk nu deze weer open is gesprongen. We hadden toch iets langer de antibiotica moeten gebruiken gaat er door mijn hoofd heen, maar dat kan je ook niet van tevoren weten.

Sasa maakt een stappenplan op en die is best heftig te noemen! Ten eerste moet ons prinsesje weer vier weken antibiotica slikken, daar deed ze het goed op alleen had die wat langer moeten worden doorgeslikt. Daarna toch weer een operatie en nu gaat hij hem helemaal openmaken, spoelen en overtollig bindweefsel eruit halen. Daarna het oor met behulp van een spons weer helemaal dicht hechten, en dan moet de spons ervoor zorgen dat de oor aan elkaar dicht groeit.

NO WAY! Ze blijven van mijn oren af 🙁

Oké en als het niet goed is dan halen we haar oor er gewoon af zeg ik voor een geintje. Sasa kijkt me aan en zegt heel serieus “ja dat is plan drie! Als de operatie niet werkt moeten we haar oor amputeren”.

Ho nee wacht is even roep ik! Als ik zeg dat haar oor eraf moet, dan zeg jij ja dan halen we hem eraf en begin je te lachen, en roep je dan doen we de andere oor ook en maken we een zeehondje van haar. Nee sorry Anita als de operatie niet gaat werken, dan is er echt nog maar één optie en dat is het oor amputeren.

Hier begon haar oor al wat dikker te worden :'(

Maar zover is het nog niet eerst de antibiotica en daarna de operatie die ik zelf ga uitvoeren en daarna is het oor hopelijk beter…. Ja daar gaan we van uit roep ik heel zelfverzekerd want een Boerboel met één oor is ook geen gezicht, al is dat dan wel weer heel stoer.

We nemen de stappenplan nog een keer door, maken hele goede afspraken en nemen ons prinsesje weer mee naar huis, en we hopen dat de antibiotica snel zijn werk gaat doen!

Wordt vervolgd!