Wat is Diezel toch een ondeugende opa!
Laat ik je één ding vertellen lieve kleinzoon “zolang je hier blijft staan, ver van het vrouwtje, en doe waar je zelf zin in hebt, kunnen ze je niet straffen”, “maar opa dan krijg ik heel erge straf als ik weer bij het vrouwtje terug komt?” zegt Job ongerust. “Welnee knul elke goede baasje denkt te weten dat achteraf straffen geen zin heeft, want dan weten we zogenaamd niet meer waarom we straf krijgen! Namelijk voor het terug komen? Denken wij boerboelen dan, en dat is volgens de baasjes niet slim, want dat we terug komen is juist de bedoeling, en daar worden we dan zelfs ook nog voor beloond”.

“mmm ik weet het niet hoor opa zegt Job bedenkelijk, misschien is het toch niet zo’n goed idee van je, om niet te luisteren naar het vrouwtje”. “Nou ik zit volgens mijn vrouwtje in de Senioren puberteit, en dit betekend dat ik niet hoef te luisteren, en lekker mag doen waar ik zin in heb” roept Diezel blij. “Er zijn zoveel pubertijden Job dus we zitten er altijd wel in één! En dat kan ik wel enorm waarderen” zegt Diezel jolig terwijl hij een commando van zijn baasjes voor de zoveelste keer negeert.
Arme Job die zit tussen twee vuren! Aan de andere kant wilt hij zijn opa Diezel laten zien hoe stoer hij wel niet is, om niet naar zijn vrouwtje te luisteren. Maar aan de andere kant wilt hij ook een hele brave boerboelventje zijn, die een extra knuffel krijgt als het vrouwtje trots op hem is. Diezel zelf heeft besloten dat het niet luisteren heel veel voordelen met zich meebrengt en leeft zich driedubbel keer uit. Zo erg zelfs dat de keren dat hij wel luistert bijna sporadisch te noemen is.

Samantha en Danielle delen mijn mening over de Seniorenpuberteit dan ook totaal niet! Nou moet ik wel zeggen dat als er iemand verstand heeft met oude mannetjes dan zijn het Daan en Sammy wel want die werken nou eenmaal in de zorg. De mening van die twee is dan ook eenduidig “Dementie!”.
Maar dat vind ik te makkelijk, want Diezel is zijn hele leven al zo ontzettend eigenwijs. Luisteren is altijd al een lastig ding voor onze grote Boerboel vent geweest. Diezel vind alles veel te leuk en als hij denkt daar is iets leuks te doen, dan kan ik schreeuwen, fluisteren wat ik wil Diezel kiest er dan altijd voor om Oost-Indisch doof te zijn. Al maakt hij het deze dagen wel heel erg bont….

Al kan ik me nog heel goed een gebeurtenis van vroeger herinneren, waarin het “Dementie” idee misschien wel waar zou kunnen zijn. Mijn zus Linda en ik sliepen samen op één kamer, we woonden toen in Hilversum en waren toen denk ik rond de 7 jaar. We hoorde te telefoon over gaan en zagen door het raam dat onze buurvrouw Smit aan het bellen was. Ze belde mijn vader dat was overduidelijk.
“Gerard mijn kachel doet het niet meer, zou je er even na willen kijken” vroeg onze buurvrouw heel lief en ontzettend ondeugend. Onze buurvrouw was in mijn ogen al heel erg oud, en dit spelletje konden Linda en ik zo goed, dat we vol verwachting bleven kijken, wat er nu ging gebeuren. Natuurlijk ging mijn vader naar de buurvrouw en na heel stoer alle verwarmingen nagekeken te hebben, liep hij naar de thermostaat en zette deze weer een paar graadjes hoger.

Nadat hij de buurvrouw gedag heeft gezegd en weer terug naar huis loopt. Zien Linda en ik dat de buurvrouw even rondloopt en als ze zeker weet dat mijn vader weer thuis is, loopt ze naar de thermostaat om dat ding weer lager te zetten. Daarna pakt ze de telefoon! En ja hoor onze telefoon begint te rinkelen. “goedenavond u spreekt met van der Veer” horen wij mijn vader zeggen. Het hele spelletje begint weer van voren af aan en Linda en ik lagen boven in een deuk.
Nog steeds waardeer ik het van mijn vader dat hij zo ontzettend geduldig was met mevrouw Smit terwijl ik het me kan voorstellen dat het één keer leuk is, maar niet zoveel keer achter elkaar. Mijn Boerboel man zit ook in zo’n fase, want hij blijft heel consequent niet luisteren. En Job die vind zo’n opa waar je alles mee mag doen wat je wilt, omdat hij echt alles goed vind, en dan ook nog heel stoer niet naar zijn vrouwtjes luistert wel heel gaaf!

Totdat Ziva het op haar heupen krijgt en denkt “zo nu ga ik Job lekker pesten”, “hij is nog jong en enthousiast en is vast wel in voor een dolletje”. Diezel die dit ziet en weet wat zijn dochter van plan is, ziet dat ook wel zitten. En al heel snel is die arme Job de sigaar! Letterlijk en figuurlijk. Ook ik ken dit spelletje van mijn twee boerboelen, en het is heel onschuldig al ziet het er soms heel heftig uit.
Maar Diezel die al die tijd alles heeft goed gevonden, heeft nu zo’n idee van “wraak”, en daar kan mijn ventje weleens in doorslaan. Als Ziva de pijp al aan Maarten heeft gegeven, gaat Diezel nog even fanatiek door. En dit is best wel een koddig gezicht, al zie je dan wel dat er van “Dementie” geen sprake is maar de Seniorenpuberteit zijn hoogtijd viert!

Arme Job moet dan nu ook wel gered worden uit de klauwen van een te fanatieke opa! En gelukkig is hij dan ineens niet meer zo erg Oost-Indisch doof al kan het allemaal best sneller . Ach nu moet ik niet zo zeuren want bij “Branderstad” onze derde hondenschool vertelde ze me “Anita een Boerboel heeft een hele grote kop en voordat de informatie daar is aangekomen, duurt wel een paar minuten”, dus moet ik gewoon even wachten tot mijn grote boerboelvent al die info die ik naar zijn kop slingerde heeft gesorteerd en dan natuurlijk heeft verwerkt.
Eén ding heb ik wel geleerd van deze heerlijke wandeling “Diezel moet nodig weer even stevig worden aangepakt, want luisteren is er niet meer bij. Ook bij de vorige wandeling waren zijn oren kapot, maar tijdens deze wandeling was het echt een drama en dacht ik bijna dat we naar Schoonenberg moesten voor een gehoorapparaat.

Want daar kunnen oude mannetjes ook nog wel eens last van krijgen op bepaalde leeftijden! Ondertussen hebben wij er weer een hele mooie kerstwandeling opzitten en is het jammer genoeg weer tijd om naar huis te gaan, maar we komen hier zeker weer snel weer terug!
Wat een heerlijke plek om de boelen te laten ravotten!
