Mac ontmoet Oscar de Mechelaar! En dat vind hij reuze spannend.

Zoals jullie weten ben ik altijd bezig om mijn honden te trainen of als ik niet aan het trainen ben, dan ben ik wel aan het bedenken hoe het allemaal nog beter kan. Dit is bij een boerboel zeker nodig, want als er een hond eigenwijs is, is dit de boerboel wel. Elke keer als ik denk “zo wil ik dat mijn hond reageer!” Verzint mijn honden wel weer wat anders. Zo word het nooit saai om met mijn honden te wandelen.

Bij elk probleem hoort er een speciale aanpak en ik word hier steeds slimmer in al zeg ik het zelf. Heerlijk vind ik het om elke keer weer mijn hoofd te breken, hoe het beter zou kunnen. Of nog mooier hoe zorg ik ervoor om dit probleem voor altijd op te lossen. Op dit moment is Mac mijn boerboel die mijn hersenen laat kraken. Mac heeft vanaf kleins af aan al een heel rare gewoonte. Iedereen die regelmatig mijn verhalen leest, weet het al, Mac springt graag in mijn armen als het te benauwd onder zijn pootjes word.

Nou kan je dit als schattig betitelen en dat is het in feite ook. Maar het is ook wel heel lastig op zijn tijd. Zodra hij schrikt of echt bang word of hij zoekt steun in zijn macho gedrag, springt hij bovenop me en blijft springen tot de andere hond of ding verdwenen is. Van corrigeren is dan echt geen sprake, want wie heeft wel eens geprobeerd om een springende hond van 60 kilo te corrigeren? Nou ik kan jullie met een gerust hart vertellen dat dit echt niet te doen is.

Daar heb ik natuurlijk wel iets op gevonden, maar dat kun je eigenlijk alleen maar een nood verbandje noemen in plaats van een goede oplossing. Nicky houd Mac vast en als er onderweg in de ogen van Mac iets spannends gebeurd corrigeer ik hem met zijn correctieband, terwijl hij om de oren van Nicky springt. Zo duurt het gebeuren heel wat korter en we merken dat hij steeds sneller uit zijn onzekere of macho gedrag komt.

Toen de oplossing in mijn hoofd sloeg met een grote klap! Wilde ik meer informatie en ik wist dat Annelies mij dit kon bieden. Annelies was gelijk heel enthousiast en we spraken af om bij haar te komen wandelen. Kijken hoe Mac op haar intacte reu Oscar zou reageren en natuurlijk ook op reu Hippo de staffordshire Terriër. Oscar is een Mechelaar en is waanzinnig goed getraind door Annelies. We zijn dan ook heel benieuwd wat ze van onze Mac vind en of hij nog te redden is.

Ondertussen vind ik onze ontmoeting dubbel spannend, want ik weet op dit moment niet hoe Mac in het leven staat. Hoe gaat hij op een intacte reu reageren? En hoe vind hij Hippo een stafford die hem toch af en toe nog aan een vervelende situatie doet denken. Vroeger zou ik gezegd hebben “dan heb je het niet goed afgesloten”, maar ik weet nu wel beter. Vooral Daisy kan het bloed van een stafford wel drinken en daarom mag Daisy de volgende keer ook mee wandelen.

Maar nu is eerst Mac aan de beurt! We rijden naar Oostvoorne en Mac ontmoet eerst Hippo. Wat een heerlijke vent is dat, nu wist ik dit wel want Ziva heeft al eerder een date gehad met deze prachtige jongen. Ook Diezel is al aan Hippo voorgesteld en ook hij was erg gecharmeerd van deze stafford mannetje. Als we merken dat Mac en Hippo ontzettend relaxed zijn, is het de beurt van Oscar en mag hij kennis met Mac komen maken.

Oscar daagt graag uit en dat is voor Mac heel bedreigend, dus de ideale wandeling om te zien hoe Mac zich hier uit gaat redden. Gaat hij het gevecht aan of geeft hij de pijp aan Maarten. Dit deed ik vroeger graag met Diezel. Even een roedel opzoeken of een intacte reu om te zien waar Diezel staat. Vandaag is het Oscar die me helpt om te zien hoe Mac in het leven staat! Oscar die normaal gesproken geen andere honden mag uitdagen.  Mag vandaag om Mac te peilen de pestkop uithangen. En dit laat hij zich geen tweemaal zeggen 🙂

En ik ben een hele trotse vrouwtje want Mac liet alles toe en verzon op allerlei manieren om in de gratie van Oscar te komen. Oscar heeft zijn hele repertoire opgedragen, maar Mac liet zich niet verleiden om gemeen terug te doen. Natuurlijk kwam hij zodra het te heftig werd wel steun zoeken, maar ook ditmaal deed hij het zoals een hond dit hoort te doen. Namelijk gewoon dicht bij me staan, zodat ik hem kon steunen.

Het was gewoon genieten en als Mac het even zat is laat hij Oscar versteld staan. Hij produceert een prachtige knauw en Oscar is onder de indruk, natuurlijk niet voor lang, maar het was wel heel leuk om te zien. Dan komen we andere honden tegen, al is dit alleen maar in de verte. Maar voor mijn Mac is dit de trigger om zijn oude gewoonte weer even op te pakken. Hij rent er naar toe en jammer genoeg niet zoals gewoonlijk met veel kabaal, maar heel rustig.

Als ik hem roep wijst hij nog net niet met zijn middelvinger naar me. Annelies helpt me direct en het resultaat is geweldig. Mac rent naar me toe en krijgt natuurlijk zijn “wel verdiende lekkers”. Blij speelt hij weer verder en heeft nu een beetje door hoe hij Oscar moet behandelen om bij hem in de gratie te blijven.

Mac word steeds vrijer en Oscar is op een keer zijn interesse voor Mac kwijt, want de bal vind Oscar zoveel leuker. Het is zo leuk om te zien hoe lekker rustig Mac is en ontzettend geniet van deze wandeling, trouwens net als wij. Deze wandeling is dan ook gigantisch goed geslaagd! Ik weet nu dat Mac niet agressief naar reuen is, wat ik af en toe dacht omdat hij zo uit zijn dak kan gaan. Hij is juist heel rustig en kan heel goed zijn kalmte bewaren. Ook is het geen macho ventje of onzeker, hij staat gewoon heel goed in het leven.

Als we bijna aan het einde van het natuurgebied zijn denkt mijn ventje toch even zijn eigen weg te gaan bepalen. Natuurlijk roep ik hem gelijk, maar ook nu denkt hij “ja dag vrouwtje ik heb het veel te veel naar me zin”, “ik wil nog een rondje”. Als ik hem nog een keer wilt roepen is Annelies sneller dan ik, Mac komt snel mijn kant op gerent en ik beloon hem uitbundig en geef hem iets lekkers.

Jammer genoeg komt aan al het leuke veel te snel een eind. En moeten we de huis reis weer aanvaarden. Maar er is een nieuwe afspraak gemaakt en dan mag onze Daisy ook mee wandelen. We gaan dan de Broekpolder onveilig maken met onze honden. Wat ben ik benieuwd hoe Mac het gaat doen als zijn zus erbij is, want zij is toch meestal wel zijn trigger. Ook ben ik heel nieuwsgierig hoe Daisy naar Hippo is, want haar trauma zit nog heel diep.

Deze wandeling was in ieder geval super geslaagd! Ik weet hoe Mac zich gedraagt in bepaalde situaties en dat is gewoon heel prettig.