Hoe doen mijn twee reuen het nu samen? Geweldig alleen af en toe..hebben ze nog weleens een meningsverschil 🙂

Toen we hadden besloten om Mac bij ons te laten wonen, was ik wel heel benieuwd hoe dit allemaal zou aflopen! Want hoe vaak was ik al uitgescholden door mensen die mij vertelde dat ik eerst maar eens 1 Boerboel moest opvoeden voordat ik met de boerboelclan mocht meepraten. En twee reuen is helemaal “not done”.

Diezel kon ik overal mee naar toenemen en bij de meeste wandelingen waren wij van de partij! Mijn motto was en is als jij je honden goed opvoed en socialiseert is ook een Boerboel gewoon een hond, met erfelijke bewakingsdrift die je met een goede opvoeding in goede banen kan leiden, en zelfs heel veel plezier van kan beleven.

“Ach Anita jou Boerboel is pas een jaar, kom maar terug als hij 2 jaar is en dan praten we verder”. Natuurlijk begrijp ik die uitspraken best, maar ik werd er steeds fanatieker door om iedereen te laten zien dat mijn  motto goed is. Een Boerboel is als eerste een normale hond, die je net als alle anderen honden goed moet opvoeden.

Toen liet ik mijn fokker verbaasd staan om Diezel en Ziva gewoon in huis rond te laten lopen, terwijl Ziva loops is. Hans mijn trainer zei altijd “Anita jij bent de roedelleider en jij bent degene die mag dekken, dus Diezel mag dit niet!”. En daar ben ik heel duidelijk in geweest, natuurlijk probeerde hij het af en toe wel, maar het is voor hem gewoon “not done” om Ziva te dekken, en na een paar keer duidelijk corrigeren, accepteerde hij het en ook Ziva wist feilloos dat Diezel niet degene was die haar puppy’s ging geven.

Nadat ik twee boerboelen had opgevoed was ik uiteindelijk toe aan een nieuwe uitdaging, al had ik dit niet zo gepland, het werd mij als een cadeautje toegereikt en dit in vorm van een tweede reu. Samantha zou al een teefje nemen uit het nest van Ziva en Piet zyn Drift Boris. Dit werd Daisy en nu Mac ook nog bij ons bleef wonen hebben wij twee pups uit het zelfde nest. Twee puppy’s opvoeden is altijd iets lastiger dan 1 tegelijk.

Puppy’s zijn eigenwijs en willen lekker spelen aan de riem, zo heb ik dan ook heel vaak voor joker gestaan tijdens het uitlaten als er ineens twee puppen besloten om helemaal uit hun panty te gaan.
Nog nooit heb ik me vast moeten klampen aan een lantaarnpaal, maar met deze twee pups is het me gelukt. Een fanfare kwam de straat in en ik heb echt een lantaarnpaal moeten omarmen om de pups niet kwijt te raken.

Maar ook deze twee doerakken kregen we onder controle en ik moet eerlijk bekennen dat ik trots was om met deze twee pups te wandelen, want trekken aan de riem deden ze niet en ze luisteren beter dan Ziva en Diezel ooit gedaan hebben. Maar ik keek er naar uit om Daisy voor de eerste keer loops te zien. Wat ging er dan veranderen in mijn roedel.

Niets totaal niets! En dat was voor mij een geweldige ervaring. Ziva lette erop dat de heren niet in de buurt van Daisy kwamen. En het was ook de rustigste loopsheid ooit. Maar Mac was dan ook nog geen jaar en Diezel die was gewoon Diezel. Ook de volgende loopsheden waren gelukkig geen punt.

De pups werden ouder en dan komt de tweede vraag “wanneer gaan de heren met elkaar concurreren?” Want de mensen om me heen waren hier ook heel duidelijk in “boerboelreuen doe je niet bij elkaar”, “Doe je dat dan spoor je niet”. Maar zo te zien gebeurde dit nooit want ze vonden elkaar geweldig, en als Mac samen met Diezel buiten liep, liep hij trots als een pauw naast opa. Thuis vonden ze het geweldig om met elkaar te ravotten, en de meiden doen met heel
veel plezier met ze mee.

Totdat Ziva pups kreeg van BJ Cobus, we zagen al dat Mac zich meer het mannetje ging voelen. En toen ik op een ochtend wakker werd en Mac, Diezel zonder pardon aanviel schrok ik me echt rot.
Het was een heftig gevecht en ik moest mijn hele lichaam in de strijd gooien om die twee uit elkaar te krijgen. Maar Diezel luistert perfect en Mac die kiest gelukkig ook snel eieren voor zijn geld.

Je hoopt dat dit een eenmalige incident is, maar dat bleek het jammer genoeg niet te zijn. Normaal was Ziva in de buurt om mij te helpen, maar ja die was druk bezig met haar prachtige kroost.
Toen ze weer samen in elkaar klapten heb ik me ook nooit zo mislukt gevoeld. Dus dit bedoelde de mensen die riepen “domme muts je kan geen twee boerboelreuen bij elkaar zetten”.

Ze hadden dus gelijk ik ben gewoon heel naïef geweest! Huilend heb ik voor mijn computer gezeten, om een plan te verzinnen, want Mac moest dus verhuizen. Nog harder moest ik huilen als dat besef met een keiharde inslag mijn hersenen bereikte, want ik kon mijn Mac niet meer missen. Maar Diezel kan je dit ook niet aandoen.

Mijn zus Silvia heeft me toen keihard toegesproken “Anita jij bent de roedelleider!”, “dus pak je taak op en corrigeer die opgefokte reuen van je”. Ze had gelijk en ik krabbelde weer terug en pakte mijn verantwoordelijkheid. Weet je wat hier wel weer mooi aan is, je leert zo wel je reuen heel goed kennen.

Diezel die houd helemaal niet van vechten en conflicten, dus als Mac gromt is Diezel weg. Mac die vind de macht die hij heeft wel grappig, maar heeft het liever niet. Hij is zo onzeker dat hij gewoon de eerste beste pakt die hij aankan en dat is Diezel, want Ziva en Daisy pakken hem keihard terug.

Dus moet ik het voor Diezel doen! Als Mac gromt heeft hij een probleem want dan sta ik al bij hem en hij stopt gelijk. Op een keer hoefde ik alleen maar op te staan om een gevecht tussen hem en Diezel te beëindigen. Niks tolereerde ik meer van mijn kleine vent en dat heeft zeker zijn vruchten afgeworpen.

Nu alweer een half jaar verder zijn Diezel en Mac weer de beste vrienden, ze spelen, ravotten en slapen bij elkaar. We laten ’s avonds altijd de twee mannen tegelijk uit en dat vinden ze geweldig. Trots lopen ze naast elkaar en Diezel is aan zijn derde of vierde jeugd begonnen hij is net zo ondeugend als Mac.

Natuurlijk gromt Mac nog wel eens naar opa Diezel en nog tolereer ik dit niet en hij stopt dan ook gelijk. Diezel gromt nu ook terug, dus dat is wel prettig want ze zijn nu aan elkaar gewaagd. Van de week stonden Mac en Diezel in de gang met Ziva tussen hun in. En Mac vond dat opa Diezel iets deed wat hij niet goed vond, hij springt met een grote boog naar Diezel grommend en wel en wilde hem eens lekker pakken. Mac! Pas op riep ik tegen hem, en je ziet Mac verstarren en laat zich zo uit de lucht vallen en draait zich om naar mij met de uitdrukking “jeetje ik mag ook nooit wat van jou”.

En dan is het ook weer over en gaan ze gezamenlijk naar binnen, ik ben dan ook zo trots op mijn beide mannen. Ook vandaag zie ik het weer gebeuren, maar soms moet je even afwachten om te zien wat er gaat gebeuren, tolereren ze het van elkaar of niet. Diezel wilt graag op de plek van Ziva liggen en dat is naast Mac. Ziva loopt wel weg voor Diezel maar accepteert Mac dat Diezel zo dominant komt aanlopen. Je ziet de conflict opbouwen en ik laat het gaan.

Misschien fout maar zo kom ik wel te weten hoe ze naar elkaar toe staan . Mac die tast Diezel af en dit is visa versa. Als ik me weer op me werk stort escaleert het en valt Mac Diezel aan, mijn reactie vermogen is weer geweldig en ik heb ze in no time uit elkaar. Mac ingesloten en gooi hem op de grond. Diezel die nog even na bromt staat op gepaste afstand, maar ook hem stuur ik naar zijn bench, want hij deed toch ook ontzettend dominant.

Ach het is veel geluid en voor omstanders ziet het er indrukwekkend uit maar één keer in de zoveel tijd hebben ze samen nog wel eens een mening verschilletje.

Dat hoort nu eenmaal bij reuen en elke keer als ik ze samen zie spelen, ravotten en slapen denk ik “gelukkig zijn ze weer dikke vrienden”. En daar doe je het toch voor!