Het maakt niet uit of Diezel zeven jaar is, samen met Mac pubert hij erop los!

Zie je dat! Daar vrouwtje echt waar ik heb het zelf gezien! En daar gaat Anita! Een kant op die ze niet zelf heeft uitgekozen. Rustige Diezel is omgetoverd tot een onrustige veulen, die ineens alles leuk vind en overal heen wilt. Als er twee tortelduifjes samen de kranten rond brengt en ik toch maar even een andere pad in sla, omdat onze Ziva het geweldig vind om met haar snuit in een fietstas te duiken, en met een beetje geluk bijt ze er ook nog in.

Is het Diezel die ineens het wel heel leuk vind om deze twee verliefde mensen de stuipen op het lijf te willen jagen. Verbaasd kijk ik dan ook naar mijn losgeslagen puber van 7 jaar. Zou hij dement worden denk ik me de hele verdere weg af. Of zou hij zich gewoon weer lekker in zijn velletje voelen, ik hoop uiteraard het laatste.

Als we thuis aankomen en ik rustig voor de computer zit, doet mijn grote vent weer iets zo vreemds, dat hij me weer doet verrassen en niet alleen mij, maar ook Mac zit me aan te kijken alsof hij wilt zeggen “doe je hier dan helemaal niets aan”, Diezel staat rustig bij de keuken en begint zachtjes naar Mac te grommen. Natuurlijk is er geen hond die daarvan onder de indruk is, maar het idee dat hij even wilt laten zien hoe stoer hij is vinden we dan toch wel weer grappig.

Jammer voor Diezel moeten we dit wel afstraffen en hij mag dan ook even afkoelen met een goede af.Normaal gesproken is onze Mac de drukkenmaker in huize Elkerbout, hij springt rent en verveelt elke hond en mens met zijn grappen en grollen. Vooral buiten is het echt een feestje eerst pest hij zijn zus en als Daisy denkt “ja daag ik heb er vandaag geen zin in, dus kappen nou”, dan ben ik de pineut.

Ik moet dan ook altijd goed opletten want voordat ik het weet, ben ik de pestvoorwerp geworden.Je ziet het al aan zijn ondeugende kop. Daisy heeft hem terecht gewezen en mijnheer weet als ik het nu nog een keer doe dan bijt ze mijn kop eraf. Zijn kop gaat dan mijn kant op en ja hoor hij draait zich om en komt mijn kant op gedenderd. Eerst bleef ik staan en begon te gillen “als je het maar uit je bolle koppie laat”, en vervolgens springt hij als een scooby dooby bovenop me.

Want laten we eerlijk zijn Mac is niet zo gauw onder de indruk, dus ik moest een andere tactiek bedenken. Knietjes hielpen niet ook gillen werkte voor geen meter, maar wat dan? Plat op de grond zoals ik altijd met de rest van de honden heb gedaan in dit soort vervelende situatie was bij Mac ook geen optie.

Mac is een volhouder en helemaal bij mij! Zelfs thuis word ik als enige besprongen en heel enthousiast begroet op het belachelijke af. Ook hier heb ik alles geprobeerd “negeren, knietjes, omdraaien, weglopen maar Mac vind altijd wel iets anders om zijn genegenheid aan mij te tonen…het is alleen zo ontzettend jammer dat onze oren zo hoog zitten, anders had Mac niet zo te hoeven springen 🙂

Maar ik dwaal zoals gewoonlijk weer af! Mac zijn koppie draaide alweer mijn kant op en ja hoor ik ben de pineut, als een gek komt hij op me af gestormd (want rennen is dit niet meer te noemen), en gelukkig ben ik er pas achter gekomen dat ik heel eenvoudig één pas naar rechts hoef te zetten en hij springt helemaal mis. Natuurlijk probeert hij het daarna nog een keer, maar dan weer een pas terug en hij zeilt er zo naast.

Dit gedrag vertoont hij bij alles wat heel spannend is, enge honden maar dan gaat hij er ook nog bij huilen, schreeuwen en dan doet hij alsof hij vermoord word echt zo heftig dat ik me zelfs een beetje schaam. Een springende hond die tegen je op springt, terwijl je hem vast heb en dan huilen en schreeuwen alsof ik hem mishandel.

Heel lang heb ik gedacht dat er geen suffere Boerboel was dan Diezel maar nu heb ik er gewoon twee. Alleen is Diezel ouder en wijzer tenminste dat heb ik toch bijna een jaar geloofd, maar dit is nu dus gewoon over. Want Diezel begint nu net zo maf te doen als Mac, zelfs het springen vind Diezel wel heel grappig en moet ik hem ook af en toe vertellen dat ik hier helemaal niet blij mee ben.

Af en toe is er natuurlijk wel een machtsstrijd tussen mijn twee mannen, maar die is best wel grappig.Als Mac Diezel wilt overtroeven en aan wilt vallen hoef ik alleen maar “MAC” te roepen en hij laat zich vanuit de lucht vallen en kijkt mij verbaasd aan “waarom mag ik dit nou weer niet….spelbreker”.

Hij kan dan af en toe nog een beetje rond blijven mopperen en als hij het nog een keer wilt doen, dan hoef ik alleen maar op te staan, en hij kiest eieren voor zijn geld.

Als Diezel begint te mopperen dan is het nog leuker want natuurlijk is Mac dan onder de indruk, maar meer ook niet. Alles blijft doen waar ze mee bezig waren en kijkt Diezel alleen maar aan van “oh wat grappig jij kan het ook nog”.

Nu moet ik wel eerlijk bekennen dat ik gezegend ben met twee fantastische teven! Als de twee reuen denken dat ze toch even samen willen bakkeleien dan sta ik er niet alleen want mijn twee teven, staan net als ik binnen no time tussen die twee hittepetitjes in.

En laten we eerlijk zijn welke vent schrikt nou niet van drie bitches voor hun neus! Ik geniet daarom nog elke dag van mijn geweldige roedel!