En onze boelen ook, dus zijn ze een mooi doelwit voor deze lieve dame!
De Merel is een hele vroege vogel! Zo vroeg dat deze leuke flierefluiter zich dodelijk verveeld zo helemaal in zijn uppie. Ook deze mevrouw Merel vindt het maar saai zo alleen in deze ochtend. Je ziet haar al in de verte op en neer wippen, op zoek naar iets spannends, leuks en het liefst ontzettend gevaarlijks.
Normaal zijn er wel vriendjes in de buurt om mee te vliegen, maar het is gisteravond zo laat geworden, dat de meeste toch maar een uurtje later wakker wilde worden. En daar sta je dan helemaal alleen in je uppie, wachtend op een heerlijke uitdaging om deze mooie dag mee te beginnen.
En dan ziet ze eindelijk haar spannend momentje! Want wij komen de hoek om gelopen. Honden zijn een makkelijke prooi denkt ze blij bij zichzelf en haar geluk kan dit keer niet op, want ze zijn het alle drie deze ochtend. Ze kent deze drietal wel, want ze ziet ze vaker door de wijk paraderen. Ooit toen ze nog een heel jong mereltje was, was ze zelfs een beetje verliefd op de oudste van het stel.
“Diezel heet deze mooie vent” denkt de Merel en hij heeft zijn twee vrouwen weer aan zijn zijde. Ook deze twee zijn best aardig. “Hoe heten ze ook alweer?” Mmmm oja “Ziva en Kaya” kwettert de Merel opgewonden, gelukkig laat haar geheugen haar niet in de steek. Ach ze kwam er al snel achter dat verliefd op een hond en vooral zo’n grote niet echt handig is. Ook werd ze gewaarschuwd door haar mama, “Lieverd,’’ zei haar moeder op een vroege ochtend. “twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen”.
Maar het plagen dat mocht wel van haar mama en dit bleef ze met heel plezier doen. Totdat ze ging verhuizen en ze moet eerlijk bekennen dat ze toen nooit meer zulke leuke honden heeft ontmoet.
Ze kreeg al snel heimwee naar haar eigen buurtje en na een paar jaartjes verhuisde ze weer terug naar haar eigen leuke wijk.
En nu deze ochtend heeft ze geluk, want daar zijn ze dan haar eigen drietal. Ze wipt heel voorzichtig dichterbij en als ze weet dat niemand oplet, neemt ze een aanloop en vliegt heel snel en laag over de drietal heen. Maar ze was vergeten dat de jaartjes nu toch wel gaan tellen, want ze is niet meer zo snel en lenig als een paar jaar geleden.
Heel oncontroleerbaar met heel veel slingerende bewegingen beland ze eindelijk in de heg. Maar haar bedoeling is gelukt, want de honden schrokken zich dood en speelde haar spel heel goed mee.
Kaya wilde achter haar aan rennen, Ziva die sprong drie meter de lucht in en Diezel haar stoere vent die wilde haar zelfs een liefdes kusje geven. Al schrok ze hier wel een beetje van, want ook al wond een kusje van een boerboel haar wel een beetje op, toch had ze het idee dat dit niet echt goed zou aflopen.
Ze moest dan ook even bijkomen voor de tweede ronde, alleen die duurde iets langer dan de eerste, want de drietal waren voordat ze het doorhad weer naar huis gelopen. Gelukkig zag ze al snel dat het vrouwtje nog twee honden ging uitlaten en dat is wel weer heel leuk.
Deze twee kon ze nog niet en dat maakte deze uitdaging nog spannender dan de eerste. Terwijl ze weer heel rustig dichterbij wipte, zorgde ze er wel voor dat de honden haar niet zo snel opmerkte. Als de tweetal eindelijk dichtbij is gekomen, springt de Merel op en vliegt zo laag ze durft over de koppen van deze twee boelen.
“Mac en Daisy” zo blijken deze twee te heten, kijken niet eens op of om. “Nou ja zeg” denkt de Merel gefrustreerd en doet nog een aanval, alleen deze is sneller en gaat rakelings over de koppen. Ook deze keer zijn de tweetal niet uit het veld te slaan en gaan door met waar ze mee bezig waren. Namelijk met een heel spannend stukje pismail.
Dan speelt de Merel zijn laatste troef uit en begint keihard te piepen en te fladderen. Moe en uitgeput kijkt ze om zich heen, maar de honden gaan al de hoek om op weg naar huis. De arme Merel heeft totaal geen indruk gemaakt. Ik denk zelf dat ze de arme Merel niet eens hebben opgemerkt.