Lieve Mandy

Alweer een jaar om zonder jou lieve lach!
Al is er geen dag waarin je niet even in mijn gedachten zit.
Gelukkig zit je in alle kleine dingen, zoals een groot deel in je broer en zus.

Al had ik je zo graag zien opgroeien en dat was ooit mijn droom.
Nu heb ik alleen de herinneringen maar die zijn heel erg mooi.
Een lief meisje met een heerlijke lach die op mijn thuiskomst wacht.

En dan samen met je vader boksend beginnend aan een nieuwe dag.
Of wat dacht je van die keer dat papa je in het verkeerde bedje had gelegd. Wat was ik blij want eindelijk stond je daar, super trots in je ledikant, wat moesten we lachen toen we merkten dat niet jij daar stond maar je lieve ondeugende zus.

Of samen met oma een krentenbol eten, lekker keuvelen en dan die prachtige schaterlach. Wat voelde ik me gezegend met drie van die prachtige kinderen. Als Sammy voor de zoveelste keer weer eens in het ziekenhuis lag, werd de kinderarts ontzettend boos op alle verpleegsters. Wie heeft Samantha naar de speelkamer laten gaan! Wat hebben wij gelachen toen jij daar heerlijk zat te spelen met je grote broer.

Wat dacht je van al die mensen die even bleven staan als ze jullie “het zonnetje” zagen, “zijn die krullen echt” was dan de volgende vraag. En ik kon het niet laten om te zeggen “nee die hebben ze van hun ome Ruud gekregen”. Stil was het dan even en verbaasd liepen ze door, dat een moeder zo vroeg al een permanentje liet zetten zag je ze denken. Dan had ik de grootste lol.

Aandacht kregen jullie elke dag van iedereen, en het duurde ook heel lang voordat ik mijn boodschappen weer binnen had. Mijn vriendin Maria liep dan ook graag met jullie, want het was zo gezellig, we hadden zoveel aanspraak, wat ook zo logisch was want wie wilde nu niet een engel zien.

Samantha had er ook heel veel moeite mee toen jij er niet meer was, want 1 engel blijkt heel normaal te zijn voor heel veel mensen. Je moet wel weten lieve meid dat toen jij terug naar de hemel ging, Samantha je bleef zien. Samantha en jij eeuwig verbonden en voor altijd een paar.

Mama vroeg jij me twee jaar geleden ik wil ook zo graag een hond, net zo één als Ziva want ik vind haar zo mooi. Ook mijn papa waar jij toen alweer 18 jaar bij woonde was het er helemaal mee eens. Wij zijn gek op Diezel en Ziva zei mijn papa trots en daarom moest ik ook niet zo verbaasd en verdrietig zijn dat bandje groen de pup van Ziva en Boris na een paar weken terug naar de hemel moest, op weg naar jou mijn lieve Engel. Ook dit deel jij met je zus want zij heeft Daisy de zus van jou mooie boelievent.

Je zou alweer 20 jaar geworden zijn, wat een tijd zonder jou mijn lieve kleine meid, maar ook al ben je niet meer hier op aarde, je zal altijd een deel van ons gezinnetje zijn <3